به گزارش گروه بین الملل قدس آنلاین، فصل بهار در قرقیزستان خواستگاه انقلاب‌های رنگی است، همچنان که در سال ۲۰۰۵ انقلاب و در سال ۲۰۱۰ انقلاب دوم همراه با مجموعه‌ای از حوادث و درگیری‌های خیابانی میان مخالفان و نیروهای دولتی رخ داد و به سقوط دولت این کشور انجامید.
در هفته های گذشته این گونه اعتراضات در پایتخت قرقیزستان در حالی در میدان «الاتو» شهر «بیشکک» آغاز شد که هنوز فصل بهار آغاز نشده و این موضوع نشان از حرکت های جدید سیاسی می‌دهد.
طبق پیش‌بینی‌های کارشناسان سیاسی آسیای مرکزی در سال ۲۰۱۹ فعالیت‌های سیاسی در قرقیزستان رو به افزایش است و سال جاری پر از تحولات کلیدی خواهد بود.
ضعف‌های دولت
از ابتدای ماه ژانویه قوانین جدیدی در بخش قضایی از جمله جریمه‌ها و روند عفو زندانیان اجرایی شد، این برنامه در سال ۲۰۱۷ و توسط «الماس‌بیک آتامبایف» رئیس جمهور سابق قرقیزستان تصویب شد.
اما دولت و دفاتر مدیریتی محلی توانایی کامل برای اجرای برنامه مذکور را نداشتند و مردم این فرایند را مورد انتقاد شدید قرار دادند.
تغییر سریع وزرا و استفعای کابینه دولت در قرقیزستان نیز از موضوعات دیگر است که همواره برای این کشور مشکلاتی را ایجاد می کند زیرا با تغییر مقامات در فاصله های کم برنامه های بلند مدت نیز در آن کشور اجرایی نمی شود و از طرف دیگر نیز انگیزه از مسئولین برای فعالیت در سازمانهای آنها گرفته می شود.
اگر دولت این مسئله را در آینده نزدیک حل نکند اعتماد مردم از مقامات و مراکز دولتی از بین خواهد رفت و قوانین تصویب شده در پارلمان و دفتر ریاست جمهوری رعایت و اجرا نخواهند شد و در سال‌های آتی این روند به فروپاشی سیستم فعلی منجر می‌شود.
علاوه بر این نهادهای محلی مشکلات مردم را حل نمی‌کنند و همه این مشکلات در آخر گربیانگیر دولت و شخص رئیس جمهور خواهد شد، بنابراین افزایش تعداد تجمعات اعتراضی منطقی است.
ظرفیت اعتراض
اولین تجمع اعتراضی در سال جاری پس از تعطیلات سال نو میلادی در تاریخ هفتم ژانویه در میدان الاتو با تجمع بیش از ۲۰۰ نفر رخ داد که خواستار مبارزه با مهاجرت غیرقانونی شهروندان چین بودند.
معترضان اطلاعات درباره برگزاری این تظاهرات را از طریق شبکه‌های اجتماعی دریافت کردند و چند نفر به عنوان برگزار کننده این مراسم معرفی شدند به عبارت دیگر این گونه جنبش‌ها رؤسای خود را دارند.
بخشی از معترضان شعارهایی ضد رئیس جمهور سر دادند.
رشد چین هراسی در قرقیزستان یک پدیده ناگهانی نیست بلکه از سال ۲۰۱۵ برخی فعالان اجتماعی به دنبال ایجاد نفرت نسبت به شهروندان چین بودند و اطلاعاتی درباره اقدامات «پکن» در منطقه «سین کیانگ اویغور» منتشر می‌کردند.
این موضوع با دخالت قدرت‌های ثالث می‌تواند به عامل رشد جنبش‌های ناسیونالیستی در بین جوانان تبدیل شود و قرقیزستان به تدریج به عرصه مقابله ژئوپلیتیکی چین، روسیه، آمریکا و ترکیه درآید.
تخریب روابط با چین
در نهم ژانویه سال جاری «سورانبای جین‌بیک‌اف» مجبور به نشان دادن واکنش نسبت به تجمع‌های ضدچینی شد و در پیام رسمی وی نگران تشدید روابط بین بیشکک و «پکن» به عنوان شریک استراتژیک قرقیزستان شد.
وی گفت: چین به قرقیزستان وام‌های زیادی داده اما همچنان تشخیص نحوه استفاده از منابع مالی در دست دولت است.
موضوع چین هراسی تنها یک بهانه است که برگزار کنندگان به دولت توانایی خود در کشاندن مردم به خیابان‌ها را نشان دادند.
با توجه به اینکه در تابستان سال جاری در بیشکک نشست سران کشورهای سازمان همکاری شانگهای با حضور «سی سینگ پینگ» رئیس جمهور چین برگزار می‌شود تجمع‌های مذکور به وجهه قرقیزستان در عرضه بین‌المللی ضربه می‌زند.
به طور کلی تجمع‌های اعتراضی رئیس جمهور کشور را نزد همتایان وی در اتحادیه اقتصادی اوراسیا و سازمان همکاری شانگهای تخریب می‌کند و نوسانات سیاسی منجر به توقف برنامه‌های سرمایه گذاری برای سال‌های ۲۰۱۹- ۲۰۲۰ خواهد شد.
انتظار می‌رود تجمع‌ها در بیشکک و دیگر استان‌های کشور ادامه یابد و در چارچوب آن احتمالا درگیری‌های جدی صورت می‌گیرد و برگزار کنندگان تظاهرات‌ها به خوبی درک می‌کنند که این موضوع بسیار حساس می‌باشد.
زبان روسی
در تاریخ ۱۵ ژانویه «عظیم‌بیک بیک‌نظراف» دادستان سابق قرقیزستان و عضو کمیته «کورولتای قدرت‌های سیاسی» از لزوم برگزاری رفراندم برای حذف زبان روسی از قانون اساسی کشور خبر داد و این صحبت‌ها در فضای مجازی بحث‌های شدیدی را ایجاد کرد.
اصحاب رسانه در بیشتر موارد با هدف افزایش تعداد بازدیدها صحبت‌های سیاستمداران پرحاشیه را منتشر می‌کنند در حالی که سیاستمداران از رسانه‌ها به عنوان ابراز تبلیغاتی استفاده می‌کنند.
هدف چنین افرادی پرورش موضوع‌های حساس و ایجاد بحث است.
در صورت گسترش صحبت‌های سیاستمداران پرحاشیه که نتوانستند کرسی خاصی را در سیستم حکومتی فعلی دریافت کنند، انتقاد مردم نسبت به دولت افزایش و ظرفیت اعتراضی رشد خواهد کرد.
فاز دوم چین هراسی
در تاریخ ۱۷ ژانویه سال جاری تجمع دوم ضدچینی با حضور بیش از۳۰۰ نفر برگزار شد و حضار خواستار بررسی فعالیت کارخانه‌های چینی، ممنوعیت صدور گذرنامه‌های قرقیزستان برای شهروندان چین و تجدید نظر درباره وام‌های پکن شدند.
در فضای مجازی آتامبایف را به عنوان برگزار کننده این تجمع معرفی کردند اما شرکت کنندگان تظاهرات از عدم حضور قدرت‌های سیاسی در پشت این مراسم خبر دادند.
معترضان به سمت دفتر ریاست جمهوری حرکت کردند اما پلیس تجمع مذکور را سرکوب کرد و فعالان را بازداشت نمود.
به اعتقاد کارشناسان جوانان بیکار منبع اصلی اینگونه تجمع‌ها هستند و رقبای دولت فعلی از طریق گسترش اطلاعات مختلف در فضای مجازی به افزایش اعتراضات می‌پردازند.
در این تجمع حضار درخواست‌هایی مانند اصلاحات قانون اساسی، رسیدگی به فعالیت معدن طلای «کومتار»، آزادی سیاستمداران زندانی شده و استفعای نمایندگان پارلمان داشتند.
اپوزیسیون به دنبال تشدید فعالیت خود در بهار سال ۲۰۱۹ در چارچوب آمادگی برای انتخابات پارلمانی سال ۲۰۲۰ هستند.
متأسفانه تجمع‌های اعتراضی در قرقیزستان همچنان به عنوان ابراز فشار به دولت توسط رقبا استفاده می‌شود.
مبارزه با «سوسیال دموکرات»ها
در ۱۹ ژانویه «ساگین‌بیک عبدالرحمان‌اف» رئیس جنبش «حزب سوسیال دموکرات» خواستار اخراج آتامبایف از حزب شد و رسانه‌های محلی این پیام را به طور گسترده منتشر کردند.
انتظار می‌رود هدف اصلی جنبش مذکور جلوگیری از شرکت آتامبایف در انتخابات پارلمانی به عنوان رئیس آن است.
احتمالا بین طرفین دعواهای قضای ایجاد شود.
فوتبال
تیم ملی فوتبال قرقیزستان برای اولین بار وارد یک هشتم نهایی جام ملت‌های آسیا شد و این تحول منجر به اتحاد مردم شد.
جین‌بیک‌اف نه تنها با ورزشکاران دیدار کرد بلکه نشان‌های دولتی را به آنان داد.
فوتبال در کشورهای توسعه یافته بسیار محبوب است و پرورش بازیکنان خوب نیاز به زیرساخت‌ها و منابع جدی دارد اما تیم قرقیزستان علی‌رغم نداشتن منابع ملی نتایج خوبی گرفت.
فعالان سیاسی وارد موضوع فوتبال نیز شدند و دولت در صورت استفاده مؤثر از شرایط می‌تواند جوانان را به طرف خود جذب کند.
منبع: فارس
انتهای پیام/
نظر شما