در حالی که به روزهای پایانی  سال ۹۷ نزدیک میشویم ، هنوز مواردی از بودجه امسال خراسان رضوی همچون بودجه زیارت،قطار برقی مشهد- تهران ، بافت فرسوده ، حاشیه شهر مشهد و بیمارستان نیشابور  هنوز به استان پرداخت نشده است که این موضوع جای تامل و سوال دارد و مشخص نیست مسئول کم کاری ها دراین خصوص چه فرد یا مقام مسوولی  است .

در وهله اول ، میتوان نوک پیکان این انتقاد را به سوی نمایندگان استان در مجلس شورای اسلامی نشانه رفت ، صرف پیگیری برای تصویب یک بودجه کافی نیست و باید برای عملیاتی شدن و تخصیص به موقع آن نیز پیگیر بود، زیرا در شرایط فعلی که مسئولان دولتی ادعا دارند به دلیل کاهش درامدهای دولت ، منابع کافی  برای تخصیص بودجه ها وجود ندارد، هرمسئول استانی در هر سطحی  اعم از نماینده ، استاندار و مدیران اجرایی که زودتر و پیگیر تر باشد منابع تخصیص داده شده را زودتر می توانند دریافت کرده و به اصطلاح زنده کند.

از این رو انتظار عمومی جامعه از نمایندگان این است که به جای  شعار دادن در موارد متعدد و حتی غیر مرتبط با وظایف نمایندگی ، کمی هم به فکر حوزه انتخابیه خود باشند. 

دروهله بعد ، وقتی مدیریت عالی خراسان رضوی مدت ها امیدی به ادامه کار ندارد و قانون بازنشستگی شامل حالش میشود و میرود ، سپس مدتی با سرپرستی اداره شود و بلا تکلیفی در زیر مجموعه های آن موج بزند چه انتظاری می توان برای پیگیری بودجه ها و اعتبارات  داشت .

زیر مجموعه های چنین مدیریتی هم نه انگیزه ای برای ارایه طرحها و پروژه ها دارند و نه امیدی برای حمایت از طرح ها و پروژه های بخش خصوصی دارند. بخشی دیگر از نیروها نیز گرفتار رایزنی برای انتخاب مدیران بالادستی مطابق جریان حزبی وجناحی خویش هستند تا موقعیت شغلی انها تثبیت شود وبه همین دلیل حتی درصورتی که طرح ها به سازمان برنامه و بودجه برسد انقدر دیر شده که دیگر پولی درخزانه باقی نمانده که به انها اختصاص یابد.

این درحالی است که دراین میان بازنده مردم خراسان رضوی و بویژه مشهد هستند،  بودجه هایی نظیر بودجه زیارت و حاشیه شهر مشهد از جمله موارد حساسی هستند که هر لحظه تاخیر در اختصاص و پرداخت انها لطمات و صدمات جبران ناپذیری به بار خواهد آورد، از طرفی  چانه زنی برای بودجه ای که پرداخت نمی شود مفت هم نمی ارزد، پس لطفا مسئولان استانی یا پیگیر بودجه نباشند و یا هم اگر تلاشی انجام می دهند تا پایان راه وتخصیص آن از هیچ کوششی فروگذار نکنند.

انتهای پیام