به گزارش
قدس آنلاین، این روزها پلدختر شبیه منطقه جنگیست، سیلاب و گل و لای و مردمان خاکی تر پلدختر، بوم نقاشی شده اند با کلی رنگ خاکی.
خانه های مملو از گل، مردمان درمانده، دیوارهای شکسته و پنجره های با سیل رفته همه و همه تراژدی تلخی از پلدختر ساخته است.
پلدختر این روزها نام تلی از گل و خاک است و انگار آفتاب در این سرزمین غروب کرده است.
با این وجود در کوچه به کوچه آن، منزل به منزل آن بوی امید پیچیده است.
خاصیت ایرانیان همین است در سخت ترین لحظات تاریخ؛ امید جانپناه این مردم بوده است و تکیه گاه آنها در مقابل سیل، زلزله و دشمن.
امید از قلب آن ها چون آفتابی بیرون می آید و غروب های تلخ ایران را طلوع می کند. هجوم منافقین، عراقی ها و هر متجاوز دیگری فقط منجر به غلیان و غلغله خون در رگان ایرانیان شده و می شود. این روزها پلدختر نام دیگر مناطق
جنگی ایران است که مملو شده است از جهاد جامعه ایی بی طبقه (مدیر، مسئول، سپاهی و ارتشی، کارگر و بازاری، روحانی و دانشجو) همه و همه در کنار هم، یک طبقه خاکی اما آبادگر را تشکیل داده اند. هیچ نیرویی در پلدختر فرصت ندارد لباسش را بتکاند.
وقتی که برای امداد پلدختر رفتم میان کوچه پس کوچه ها، امیر ارجمندی را دیدم معاون مهندسی نیروی زمینی ارتش به همراه سرهنگ جبارزاده فرمانده مرکز آموزش تکاور نیروی زمینی ارتش بی هیچ دوربین عکاسی و هیاهویی همچون یک اتفاق عادی روزمره به استمداد مردم آنجا آمده بودند.
تعداد زیادی افسر و سرباز ارتش در حال لایروبی خیابان ها و خانه های مردم بودند. نزدیک تر رفتم. پیرمرد و پیرزنی آمده بودند، سرباز ببرند تا وسایل خانه شان که در گل مانده را درآورند. امیر ارجمندی از سرهنگ جبارزاده خواست تا یک کارمند و چند سرباز را همراه آن ها راهی کند. سلام کردم و از سرهنگ جبارزاده پرسیدم چه زمانی وارد پلدختر شده ایید!؟ پاسخ داد: از ۱۴ فروردین ماه در قالب طرح مردم یاری بنا به دستور سلسله مراتب نیروی زمینی ارتش به مناطق سیل زده لرستان اعزام شدیم و مشغول خدمت به مردم آسیب دیده هستیم.
از ایشان در مورد تنوع خدمات ارتش به سیل زدگان جویا شدم؟ جناب سرهنگ گفت: بالگردهای ارتش برای بررسی و شناسایی مسیر سیلاب، ترابری هوایی و جابه جایی مردم سیل زده استفاده می شوند. بیمارستان صحرایی با تجهیزات کامل پزشکی در اختیار مردم است. از همان روز اول ورود، تجهیزات مهندسی شامل بیل مکانیکی و لودر، ۱۵ دستگاه پمپ قوی تخلیه آب، تجهیزات پخت غذای گرم و نان را در منطقه مستقر کردیم.
در یکی از خیابان هایی که لایروبی شده بود، روی دیوار با اسپری رنگ نوشته بودند که "ارتش قهرمان متشکریم". انگار این خط قهرمانی و ایثار همچنان ادامه دارد.
الان تازه میفهمم جبهه جبهه که میگفتند چه خبر بوده است.
انتهای پیام/
نظر شما