خالدی/

اندیشکده شورای روابط خارجی آمریکا در یادداشتی به قلم فیلیپ گوردون با عنوان «افزایش تنش‌ها میان ایران و آمریکا؛ بعد چه می‌شود؟» نوشت: همه شواهد از افزایش تنش‌ها میان ایران و آمریکا در روزهای اخیر حکایت دارد، اما واقعیت آن است که نه تهران و نه واشنگتن از جنگ استقبال نمی کنند. این در حالی است که با وجود این رویکرد چشم‌انداز حل اختلافات میان دوطرف تیره و تار به نظر می‌رسد، تا جایی که هر نوع محاسبه اشتباه از سوی طرفین ضریب خطا و در نتیجه برخورد نظامی را بالا می‌برد.

در ادامه آمده است: دولت ترامپ در ادامه لفاظی‌ها و مانورهای ضد ایرانی خود، ابتدای ماه می ‌از اعزام یک ناو هواپیمابر و همچنین سامانه موشکی پاتریوت به یکی از پایگاه‌هایش در خاورمیانه خبر داد. واشنگتن همچنین در ادامه بحران سازی، چند روز پیش دستور خروج کارکنان دیپلماتیک غیرضرور خود از بغداد را به بهانه تهدیدهای ایران صادر کرد. همزمان با مطرح شدن این اتهامات، دولت ترامپ با هدف به صفر رساندن صادرات نفت ایران تحریم‌های شدیدی را علیه این کشور وضع کرده است. اتهامات واشنگتن به تهران در حالی است که هیچ دلیل واقعی وجود ندارد که باور کنیم تهدیدهای ایران معتبر است. دولت ترامپ اکنون به علت شهرت یافتن در بیان اظهارات دروغین با یک چالش بزرگ مواجه است؛ بنابراین این ادعا که ایران به دنبال افزایش مناقشه است از سوی کسی مورد قبول نبوده و تنها اعتبار ایالات متحده را زیر سؤال می‌برد.

حال این پرسش مطرح است که آیا راه برون رفتی برای عبور از شرایط موجود وجود دارد؟ واقعیت آن است که ایران همواره از اصل مذاکره حمایت کرده و به آن پایبند بوده است، اما اکنون شرایط فرق می‌کند؛ چراکه پس از خروج یکجانبه آمریکا از توافقنامه هسته‌ای برجام اولاً در تهران هیچ اعتماد و رغبتی برای گفت‌وگوی دوباره با مقامات آمریکایی وجود ندارد. ثانیاً در شرایطی که فشار زیادی بر تهران تحمیل می‌شود، این کشور هرگز حاضر به نشستن پای میز مذاکره و دادن امتیازات بیشتر نخواهد شد. احتمال دیگر آن است که ایران تا پایان دوره نخست ریاست جمهوری ترامپ در برجام مانده و در قبال تنش آفرینی های دولت آمریکا سیاست صبر را در پیش گیرد، اما این رویه هم پس از تعیین فرصت 60 روزه از سوی تهران برای اروپا کمرنگ به نظر می‌رسد. آمریکا در حالی به اختلافات با ایران دامن می‌زند که هیچ رویکردی برای حل این تنش‌ها وجود ندارد. بهتر آن بود که مقامات دولت ترامپ با دوراندیشی بیشتر پیش از آنکه از توافق هسته‌ای با ایران خارج شوند، همه جوانب را سنجیده و سپس اقدام می‌کردند تا اکنون مجبور نباشند با این بحران ساختگی دست و پنجه نرم کنند.