به گزارش قدس آنلاین به نقل از  مهر، در هفته جاری روابط عمومی «نشر چشمه» با انتشار خبری اعلام کرد که از این پس ناشر رسمی آثار این نویسنده در ایران خواهد بود. بنا بر این خبر این ناشر اعلام داشته بود که با آژانس ادبی وی در ترکیه موفق به عقد قراردادی شده است که از این پس تمامی آثار این نویسنده را با تأیید او و کارگزارش به فارسی ترجمه و منتشر خواهد کرد.

این خبر در حالی منتشر می‌شد که پیش از این چند ناشر دیگر در ایران از جمله نشر ققنوس نیز به ترجمه آثار این نویسنده اقدام کرده بودند و در مواردی ترجمه‌های نشر ققنوس با تأیید این نویسنده و رضایت وی نیز همراه بوده است تا جایی که سال گذشته و در حاشیه بازدید از نمایشگاه کتاب تهران، پاموک به دعوت این ناشر به تهران سفر کرد.

روز گذشته نیز مدیرداخلی نشر ققنوس در گفت‌وگو با یکی از رسانه‌ها درباره این موضوع با تاکید بر اینکه انتشار ترجمه‌های این نویسنده در مؤسسه وی با اطلاع نویسنده بوده است و حتی آخرین رمان وی برای ترجمه در اختیار مترجم این مؤسسه قرار گرفته است عنوان داشته بود وقتی پاموک را کسی نمی‌شناخت، انتشارات ققنوس دو کتاب از او منتشر کرد، وقتی نوبل گرفت شش ناشر به سراغ ترجمه و انتشار آثارش رفتند؛ بنابراین حرف از انحصار زدن یک شوی تبلیغاتی تمام است و هیچ معنایی ندارد.

در همین زمینه مهر  از طریق پست الکترونیکی با اورهان پاموک مکاتبه کرد و خواستار توضیح وی در زمینه انتشار آثارش در ایران شد.

وی در پاسخ به مهر در این زمینه عنوان داشت: به تازگی تألیف رمان تازه‌ام را با عنوان «شب‌های طاعون» به پایان برده‌ام و بسیار دوست دارم قبل از انتشار آن در ترکیه یک ناشر و مترجم در وقتی خوب و مناسب برای ترجمه و انتشار آن اقدام کند. اگر هر کسی برای ترجمه این اثر علاقه داشته باشد می‌تواند با آژانس من در لندن و یا در ایران با نشر ققنوس و یا چشمه تماس بگیرد. خوشحالم که بگویم در ایران من یک ناشر و یا مترجم که بر دیگران ترجیحش بدهم ندارم.

پاموک در بخش دیگری از پاسخ خود به مهر عنوان کرد: بسیار خوشحالم که مخاطبان زیادی در ایران دارم که منتظر کتابی تازه از من هستند و همچنین ناشرانی در ایران هستند که که علاقه دارند آثار من را منتشر کنند. با این همه معتقدم همه ما مستحق این هستیم که ترجمه‌هایی خوب که زمان کافی برای انجام آن صرف شده است را مطالعه کنیم.

پاموک در بخشی دیگر از این گفت‌وگو عنوان کرد: بسیار خوشحال هستم که کتاب‌های من در ایران رایج هستند. فرهنگ ایران یک فرهنگ عالی است و کتاب‌های من به شدت تحت تأثیر این منبع عالی - از مولانا تا عطار، از فردوسی تا نظامی است. من آرزو دارم یک ناشر وفادار ایرانی داشته باشم و یک مترجم خوب که تمام کتابهای من را با لذت برای خوانندگان ایرانی من که کار من را دوست دارند ترجمه کند، اما متأسفانه در ایران چنین ناشری و چنین مترجمی وجود ندارد و دلایل زیادی برای آن وجود دارد.

وی ادامه داد: دلیل اصلی این است که ایران کنفرانس برن را امضا نکرده است و این به معنی آن است که هر کسی - از مترجمان بد و وحشتناک تا مترجمان عالی و دقیق- آثار من را ترجمه می‌کند و حتی یک نسخه از ترجمه‌ها را هم برای من ارسال نمی‌کنند. آنها نیازی نمی‌بینند که اجازه من را برای ترجمه کتاب‌هایم بگیرند و البته همیشه دوستانی دارم که از طریق اینترنت برای من پیغام می‌فرستند و همیشه هم از آنها می‌شنوم که ترجمه‌های بسیار بدی از کارهای من منتشر شده است و من هم چنین حسی دارم. به محض انتشار یک کتاب جدید از من در ترکیه، ناشران ایرانی آن را به زبان فارسی منتشر می‌کنند و البته مترجمان و ناشران عجول نمی‌توانند در چنین مدت کوتاهی کار کنند.

این نویسنده برنده جایزه نوبل ادبی در ادامه درباره نشر ققنوس گفت: نشر ققنوس با من دوستانه برخورد کرد و ارسلان فصیحی که سرویراستار آن مؤسسه است نیز دوست من است. اما او تنها سه ترجمه از کتاب‌های من را انجام داده است در حالی که من ۱۵ کتاب نوشته‌ام و البته از آنجایی که من فارسی را نمی‌شناسم، نمی‌توانم درباره کیفیت ترجمه این دوستم نیز قضاوت کنم!

وی در ادامه درباره ممیزی آثارش در ایران نیز گفت: با اینکه می‌دانم ممیزی کتاب امری وحشتناک است، اما خواهشم این است که اگر بخش‌های نامناسب را حذف می‌کنید، باقی را خوب ترجمه کنید. من ترجیح می‌دهم نسخه اصلاح شده حذف شده منتشر شود تا اینکه نسخه‌ای بدون ممیزی، ولی با ترجمه بد منتشر شود که حس مخاطب نسبت به آن هرگز برانگیخته نشود.

پاموک در ادامه افزود: سال گذشته من دوباره از سوی نشر ققنوس به تهران دعوت شدم. این باعث شد که نشر چشمه برای تماس با من ابراز علاقه کند. از آنجا که چشمه بسیاری از کتاب‌های قبلی من را با تماس با آژانس من منتشر کرده بود و برای برخی از آنها هم حق امتیاز پرداخته بود، اما من می شنوم که ترجمه آنها به اندازه کافی خوب نیست ولی درباره این مساله هم من نمی‌توانم قضاوت کنم! بزرگترین امید من ارائه ترجمه‌های خوب از کتاب‌های من در ایران است، چرا که آثاری چون «نام من قرمز»، «کتاب سیاه» و «زنی با موهای قرمز» به طرق مختلف به فرهنگ فارسی تعلق دارند.

انتهای پیام/