قدس آنلاین-گروه استان ها: استان کرمان با ۲۲ هزار و ۵۶۴ خانوار عشایر با جمعیتی بالغبر ۷۱ هزار نفر دومین استان عشایر خیز کشور است که در این میان شهرستان «بافت» با جمعیتی بالغبر ۲۶ هزار نفر اولین شهرستان عشایر خیز کرمان و دومین شهرستان عشایر خیز ایران به شمار میرود.
عشایر استان کرمان نیز با در اختیار داشتن افزون بر سه میلیون رأس دام نقش مهمی در تولید گوشت قرمز دارند اما نگهداری این تعداد دام مستلزم تأمین علوفه و آب کافی است.
مشکلات پیش پای عشایر
علی افشار یکی از عشایر منطقه «رابر» کرمان در این رابطه به خبرنگار قدس آنلاین میگوید: باوجوداینکه بارشهای امسال در کرمان قابلتوجه بود و رشد مراتع حتی کوچ عشایر را به تأخیر انداخت اما خشکسالی حاکم و کمبود آب بهشدت این جمعیت را آسیبپذیر کرده است.
کمبود آب وعلوفه، گران شدن جو و سبوس و همچنین تخریب راههای عشایری همگی موجب شده تا بسیاری از عشایر پلاسها را جمع کرده و به حاشیه شهر ها مهاجرت کنندوی با اشاره به خشکسالی چند دهه گذشته اذعان میکند: متأسفانه تا سالهای نهچندان دور مشکلی برای تأمین آب نداشتیم زیرا چشمهها ، قنوات و رودخانههای پر آب نیاز ما را تأمین میکرد اما متأسفانه در حال حاضر هر آنچه که منبع آب روان در این منطقه بوده است خشکیده است و لذا آبی برای رفع عطش دامها وجود ندارد.
وی بیان میکند: البته اداره عشایری با تانکر نسبت به آبرسانی در منطقه اقدام میکند اما سهمیه آب در برابر نیاز ما بسیار ناچیز است.
افشار عدم تعامل با محیطزیست و منابع طبیعی را برای عشایری که طرح اسکان گرفتهاند یکی از مشکلات عشایر عنوان میکند و میافزاید: متأسفانه برای جمعیت جدید عشایر پروانه صادر نمیشود و از طرفی کمبود علوفه، گران شدن جو و سبوس و همچنین تخریب راههای عشایری همگی موجب شده تا بسیاری از عشایر پلاسها را جمع کرده وزندگی در حاشیه شهرهایی هم چون بافت و یا کرمان را ترجیح دهند.
وی توصیه می کند: از آنجا که قیمت نهاده ها ی دامی بسیار افزایش یافته است و شرایط پرورش دام با توجه به کمبود علوفه و خشکسالی های اخیر هزینه بردار شده است لذا دولت می بایست یارانه قابل توجهی برای تامین نهاده های دامی برای عشایر در نظربگیرد.
نیازمند آبرسانی سیار
در همین رابطه مدیرکل امور عشایری استان کرمان بابیان اینکه باید در زمینه آبرسانی سیار به عشایر سرمایهگذاری بیشتری انجام داد اظهار میکند: با توجه به مشکلات آبی پیشآمده بهناچار بایستی توسط سیستم آبرسانی سیار نسبت به رفع نیازهای آبی آنها اقدام، که با امکانات اداره کل امور عشایر کرمان تنها میتوان سیصد هزار مترمکعب آب جهت خانوارهای عشایر تأمین کرد.
رضا نیکزادی اظهار میکند: در فصل تابستان با حداکثر نیاز آبی خانوارهای عشایر مواجه بودیم و لذا برای سه هزار خانوار روزانه ۱۲۰۰ مترمکعب آبرسانی صورت میگیرد که بازهم نیاز آنها را تأمین نمیکند.
وی عنوان میکند: متأسفانه تنش آبی موجود زندگی را بر پنج هزار خانوار از ۲۲هزار و ۵۶۴خانوار عشایری استان سخت و طاقتفرسا کرده و معیشت این قشر مولد را در معرض خطر جدی قرار داده است.
وی یادآور میشود: البته امسال خوشبختانه به دلیل بارشهای فراوان مراتع این استان در وضعیت بهتری قرار داشت.
مدیرکل امور عشایر استان کرمان با اشاره به مصوبهای که توسط هیئتوزیران در سال ۱۳۹۵ تصویبشده و بهواسطه آن دستگاهها و نهادهای فرهنگی، مسئولیت انجام و ارائه بخشی از خدمات فرهنگی به جامعه عشایری میباشند گفت: محرومیتزدایی، توسعه متوازن، ساماندهی و ارتقای کیفیت زندگی، تعالی فرهنگی و پاسداری از ارزشهای اصیل و مواریث فرهنگی، رشد و شکوفایی استعدادها و ظرفیتهای انسانی و ارتقای شاخصهای فرهنگی در جامعه عشایری ازجمله وظایفی هستند که برای دستگاهها و نهادهای فرهنگی تعریفشده است.
نقش عشایر کرمان
نیکزادی جمعیت عشایر استان کرمان را بالغبر ۱۰۹ هزار ۴۳۹ نفر اعلام کرده و میافزاید: این جمعیت در ۵۶ درصد مساحت استان حضور دارند که با پرورش بیش از ۳ میلیون و ۱۰۰ هزار رأس دام، یکی از قطبهای مهم تولید گوشت قرمز و محصولات لبنی استان محسوب میشوند.
وی با اشاره به تولیدات سالیانه دامی عشایر شامل گوشت، شیر، کرک، پشم و دیگر فراوریهای لبنی بیان میکند: آمار تولیدات عشایر شمال و جنوب استان در بخشهای تولید گوشت ۱۷ هزار و ۹۷۶ تن، شیر و محصولات لبنی ۳۵ هزار و ۸۷۰ تن و صنایعدستی شامل قالی، قالیچه، تابلو فرش، گلیم، جاجیم، سوزندوزی، حصیربافی ۲۵ هزار و ۳۱۸ مترمربع است.
به گفته نیکزادی با توجه به نسبت جمعیت عشایر با جامعه شهری و روستایی، تأثیر اقتصادی- اجتماعی و نقش دفاعی عشایر انکارناپذیر است بهطوریکه این جامعه چندین برابر نسبت جمعیتیشان در تأمین مواد پروتئینی بهویژه گوشت قرمز و سایر فراوردههای دامی و محصولات صنایعدستی نقش دارند و لذا در حفظ این جامعه باید با تخصیص اعتبارات بیشتر در راستای خدمترسانی جدیت بیشتری به خرج داد.
نظر شما