لطفعلی بخشی، اقتصاددان و کارشناس بازار کار/

اقتصاد امروز کشور از بیماری ناآگاهی، بی‌سوادی برخی از مسئولان و ناهماهنگی دستگاه‌های دولتی رنج می‌برد. با آنکه مسئولیت تمامی هیئت دولت‌ها در همه دنیا مشترک است و اهداف یکسانی را دنبال می‌کنند، آنچه در ایران دیده می‌شود مصداق بارز ناهماهنگی و عدم تعقیب یک هدف واحد و مشترک در حفظ و تأمین منافع ملی است. متأسفانه یکی از موضوعاتی که باید به چالش کشیده شود و خطرات آن برای همه نهادها و برای مردم به عنوان مطالبه عمومی نهادینه و تبیین شود خطر کلمه استقلال وزارتخانه‌ها و نهادهاست. بی شک استقلال در یک زمینه آن هم نظام و استقلال کشور پذیرفتنی و ستودنی است، درغیر این صورت با قاطعیت باید گفت هیچ دستگاهی حق ندارد خود را مستقل عنوان کند. بی‌ربط‌ ترین کلمه‌ای که درباره نهادها و دستگاه‌های مختلف اقتصادی در ایران می‌توان عنوان کرد، لغت استقلال است که بسیاری از بخش‌های اقتصادی را درگیر چالش‌های بزرگی کرده است.

تا زمانی که رئیس دولت تمایل توجه به مسائل مهم اقتصادی کشور را ندارد و مقوله مهم کار مشترک در همه دستگاه‌های دولتی و غیردولتی نهادینه نشود، عبور از مشکلات و پیچ‌های اقتصادی بسیار سخت، هزینه‌بر و زمانبر خواهد بود. بی‌شک موضوع مهمی که رئیس دولت باید از ابتدای مسئولیتش به همگان به‌خصوص اعضای هیئت دولت تبیین کند عدم استقلال است، بلکه تأکید بر مشارکت و یکسان بودن هدف همه وزارتخانه‌ها و نهادها موضوعی است که باید پیش از این بر آن تمرکز می‌شد.

علاوه بر موضوع استقلال دستگاه‌ها در تصمیم‌گیری و سیاست‌گذاری، متأسفانه باید گفت مسئولان هیچ‌گاه تاوان اشتباه‌های خود را پس نداده‌اند. اشتباه‌هایی که منجر به ایجاد تلاطم‌های بزرگ اقتصادی و به تبع آن فرهنگی یا سیاسی شده است. به‌طور قطع تا زمانی که خیال مسئولان از بابت عدم تاوان و پاسخگویی به افکار عمومی آسوده باشد نمی‌توان به آینده‌ای روشن و پیشرو در اقتصاد کشور امیدوار بود. بخش قابل توجهی از آنچه تاکنون منجر به ضعف اقتصاد کشور شده را می‌توان ناشی از توبیخ نشدن مسئولان دانست؛ در حالی که سیاست‌گذار یا مسئول ناکارآمد باید پاسخگوی مدیریت و تصمیم‌گیری غلط خود باشد.