قدس آنلاین: یکی از دغدغه‌های زائران از دیرباز، اسکان در مکانی مناسب بوده و چه بسا این موضوع گاه مانعی برای سفر بعضی از شیفتگان حضرت ثامن‌الحجج(ع) به مشهد شده است. از این رو برخی از واقفان و ناذران حرم مطهر رضوی توجه خاصی به امر اسکان زائران به ‌ویژه زائران کم‌برخوردار و زیارت اولی‌ دارند. موسی شربت‌دار از جمله این واقفان است که قدمی ارزشمند در مسیر اسکان عاشقان شمس‌الشموس(ع) برداشته است. او متولد ۱۳۴۰ و از مدیران بازنشسته آستان قدس رضوی است و اگر چه اصالتش به خراسان جنوبی برمی‌گردد، اما در مشهد سکونت دارد.

چه املاکی را بر آستان قدس رضوی وقف کرده‌اید؟

یک واحد آپارتمان به انضمام یک واحد سوئیت در مشهد را بر بارگاه ملکوتی امام رضا(ع) وقف کرده‌ام. سند این آپارتمان و سوئیت به نام آستان قدس رضوی در اواخر سال ۱۳۹۶ ثبت شده است. من و همسرم تا زمانی که در قید حیات هستیم اجازه استفاده از این آپارتمان را داریم، البته مستأجر آستان قدس رضوی محسوب می‌شویم. در این بین، سوئیت طبقه همکف منزلم، همچون سال‌های قبل از انجام این وقف به اسکان زائران اختصاص داده شده است. در آینده هر دو واحد یعنی هم آپارتمان مسکونی خودم و هم این سوئیت، به زائرسرا تبدیل می‌شود.

این سنت حسنه با چه نیتی انجام شد؟

انجام این وقف، علت خاصی نداشته است. من به ‌دلیل ارادتم به امام مهربانی‌ها در این مسیر قدم گذاشتم تا صدقه جاریه و اقدامی مستمر صورت گیرد و موجب رضایت درونی‌ام شود. از طرف دیگر بتوانم از این طریق خدمتی به تشکیلات مقدس امام رضا(ع) کنم. همچنین این کار تشویقی برای فرزندان، بستگان و آشنایانم شود. در این بین، باید بگویم وقتی فردی کار خیری انجام می‌دهد که هدفش رضای خداست، باید از آن کار طبق گفته حجت‌الاسلام‌والمسلمین محسن قرائتی به منظور ترویج و تشویق دیگران سخن بگوید و این اقدام، ریا تلقی نمی‌شود. آخر وقتی فردی عمل نیکی انجام می‌دهد برای خودش انجام داده است و اگر آن عمل در پیشگاه الهی مورد قبول واقع شود، آثار معنوی و اخروی آن نیز به درد فرد دیگری نمی‌خورد.

چرا از میان مصارف مختلف موقوفات، اسکان زائران را برای وقف خود انتخاب کردید؟

من در گذشته در زاهدان خدمت می‌کردم. در آن زمان تمایل بسیاری داشتم تا مجاور بارگاه ملکوتی حضرت رضا(ع) و ساکن مشهد شوم. البته همان زمان، محل خدمتم به تهران منتقل شد، اما همیشه این نیت را در دل داشتم تا اگر روزی در مشهد ساکن شدم و خانه‌ای در این شهر مقدس ساختم، سوئیتی در آن خانه با توجه به ارادت ویژه‌ای که به غریب‌الغربا(ع) و زائران ایشان دارم، برای اسکان زائران در نظر بگیرم. وقتی سعادت نصیبم شد و در مشهد ساکن شدم، توانستم خواسته‌ قلبی‌ام را عملی کنم. چنانکه بیش از ۲۰ سال است، این سوئیت به اسکان رایگان زائران اختصاص دارد. یادم می‌آید آخر شب‌ها در خیابان‌های اطراف حرم مطهر رضوی جست‌وجو می‌کردم تا زائرانی را که نتوانسته بودند هتل یا مهمان‌پذیر پیدا کنند به سوئیت خانه‌ام ببرم. آنان هر چند روزی که می‌خواستند می‌توانستند در این سوئیت میهمان امام رضا(ع) باشند. در واقع، حدود چهار سال پیش تصمیم گرفتم واحد آپارتمانی که در آن ساکن هستم به همراه این سوئیت بر آستان قدس رضوی وقف کنم.

نگاه خانواده‌تان به انجام این عمل نیک‌اندیشانه چه بود؟

خدا را شاکر هستم که به من سرمایه‌های بسیاری از جمله سه فرزند خوب (یک پسر و دو دختر) داده است. آنان برایم احترام خاصی قائل هستند و اگر تصمیمی را مستقل و بدون مشورت آنان هم بگیرم، سخنی نمی‌گویند. از آنجایی که میهمان‌داری ما در سوئیت مذکور پیش از انجام وقف آن انجام می‌شد و هنوز هم با همراهی، هماهنگی و کمک خانواده‌ام ادامه دارد، این کار با رضایت آنان صورت گرفت و فرزندانم در این وقف همراهم هستند. حتی پسرم را ناظر بر این وقف قرار دادم تا ملزم به ادامه این کار باشد و بدین طریق تشویق شود که اگر در آینده چنین فرصتی برایش فراهم شد، او نیز این اقدام را انجام دهد.