قدس آنلاین: عرصه سلامت بی‌نیاز از بهره‌گیری از فناوری‌های نوین نیست؛ چراکه عصر امروز، روزگار سیطره دانش و صنعت است. در کشور ما نیز عده‌ای بر این نظریه باور داشته و با وجود محدودیت‌ها به دنبال رشد فناوری هستند.
*خودرویی با نصف قیمت مشابه
دکتر بهروز لطفی که اجرای پروژه‌های مختلفی را در کارنامه فعالیت خود دارد، درباره روند تولید آمبولانس برقی توسط تیم تحت نظارتش می‌گوید: عرض خودرو یاد شده یک متر و ۱۰ سانتیمتر، طول آن دو متر و ارتفاع آن نیز یک متر و ۹۰ سانتیمتر است که از کاربردهای دیگر آن می‌توان به استفاده در تمامی بیمارستان‌های کشور برای حرکت در بخش‌ها و یا محیط خارجی بیمارستان، استفاده در باشگاه‌ها و زمین‌های ورزشی، استفاده در اماکن عمومی و مذهبی اشاره کرد.
وی می‌افزاید: طرح اولیه پروژه یاد شده، بهمن ماه سال گذشته به ما ارائه شد که پس از عقد قرارداد با دانشگاه آزاد، اقدامات ساخت آن آغاز و در مدت ۶ ماه به بهره‌برداری رسید.
عضو هیئت علمی گروه مکانیک دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد یادآور می‌شود: حدود ۲۰ سال است که به عنوان چهره دانشگاهی در حوزه‌های آموزش دانشجویان فعالیت داشته‌ام. در همین مدت نیز چندین پروژه مورد نیاز صنعت را با همکاری دانشجویان انجام دادم. پس از چند سال فعالیت در این مقوله، به این نتیجه رسیدم که زمان آن رسیده که به طور جدی وارد عرصه صنعت شوم. این وضعیت در شرایطی بود که پروژه‌هایی را به ما سفارش دادند که از آخرین موارد پیشنهادی، سفارش ساخت آمبولانس برقی برای اورژانس عدالتیان بیمارستان امام رضا(ع) بود. همچنین هزینه ساخت این خودرو را خیران پرداخته‌اند.
این در حالی است که در بررسی‌هایی که در بازار مشهد در سال گذشته داشتیم، دریافتیم خودروهای چینی مشابه که حتی قابلیت ورود به آسانسور را ندارد، با قیمتی بیش از دو برابر مبلغ قرارداد ما به بیمارستان عرضه می‌شود.
*حمایت‌هایی که فقط معنوی است
این استاد دانشگاه با تأکید بر اینکه حمایت‌های موجود اغلب معنوی بوده و وقتی به مرحله عمل می‌رسیم با محدودیت‌های قانونی مواجه می‌شویم، می‌افزاید: زمانی که ساخت آمبولانس برقی را آغاز کردیم در قراردادی که با بیمارستان امام رضا(ع) منعقد شد به میزان بودجه‌ای که دریافت کردیم از ما چک و سفته گرفتند. همچنین یک و نیم برابر این میزان؛ طبق قانون دانشگاه آزاد به عنوان تضمین مالی از ما اخذ کرد. در واقع ناگزیر شدیم دو و نیم برابر مبلغ قرارداد را تضمین بدهیم. در حالی که چنین رویه‌ای با مقوله حمایت از نخبگان و فناوران تناقض دارد؛ چراکه وقتی صحبت از حمایت می‌شود، انتظار می‌رود فرد را در روند فعالیتش مورد حمایت قرار دهند.
این استاد دانشگاه در پاسخ به اینکه آیا در مدت فعالیت خود از حمایت‌های صندوق کارآفرینی امید استفاده کرده است؟ اظهار می‌کند: تا امروز اسمی از این نهاد و عملکردش نشنیده‌ام شاید این مجموعه نتوانسته به درستی کارکردش را تبلیغ کند تا نوآوران از حمایت‌هایش آگاه شوند.
*حل مشکلات با توانمندی‌های وطنی
دکتر لطفی ادامه می‌دهد: پیش از این براساس رویکرد حاکم بر فضای علمی کشور؛ استادان و دانشجویان برای کسب امتیاز و ارتقای شغلی به انتشار مقالات در مجلات داخلی و بین‌المللی می‌پرداختند. به هر حال پیشنهاد می‌کنم قوانین حمایتی به گونه‌ای تعریف شود که هر پژوهشگری بتواند در قالب تحقیقات خود مشکلی از کشور را حل کند و شرایط ارتقای شغلی را داشته باشد.
وی همچنین خاطرنشان می‌کند: زمانی که وارد عرصه نوآوری می‌شویم با مسائل حل نشدنی مواجه‌ایم که متولی خاصی نیز ندارند حال آنکه مراکز علمی و پژوهشی ما ظرفیت‌های قابل توجهی دارند و می‌توانند به حل مشکلات کمک کنند. از این موارد می‌توان به فاصله میان صنعت و دانشگاه اشاره کرد. البته مدتی است با تشکیل شبکه‌هایی سعی شده فاصله میان صنعت و دانشگاه برطرف شود. البته این حمایت‌ها و تعامل‌ها همچنان روند تدریجی دارد که باید سرعت پیدا کند زیرا در حال حاضر با تنگناهایی مواجه هستیم که حل آن‌ها به مشارکت فراگیر و همگانی ایرانیان وابسته است.
*ضعف مدیریت‌های سنتی
لطفی درباره روند بومی‌سازی فناوری نیز تأکید می‌کند: به طور کلی معتقدم راه رفته را نباید رفت. در واقع وقتی مطلع هستیم در گوشه دیگر دنیا مخترعی یک فناوری خلق کرده، نباید به دنبال طی همین مسیر برویم بلکه ضروری است با استفاده از همین فناوری‌ها و دانش، مسیر حل مشکلات خود را تسهیل کنیم. بنابراین در صورتی که دریافتیم برخی فناوری‌های موجود در جهان بنا به دلایل متعددی همانند امور فرهنگی یا اقلیمی، برای به کارگیری در جامعه ایرانی مناسب نیستند صاحبنظران باید در این حوزه به مقوله بومی‌سازی توجه کرده و این فناوری و دانش را مناسب‌سازی کنند.
نظر شما