حجت الاسلام علی اصغر تقوی رییس مرکز فقهی جواد الائمه(ع) و استاد حوزه و دانشگاه در گفتگو با خبرنگار قدس آنلاین در ارتباط با فلسفه روزه داری در نگاه امام رضا(ع) و سایر ائمه علیهم السلام و استدلال ایشان برای اقناع عقول جهت درک روزه داری گفت: بهترین استدلاللی که ائمه اطهار به ویژه حضرت رضا علیه السلام در باب درک فلسفه روزه و تمام معارف الهی بر آن متمرکز بودند، آیات شریفه قرآن کریم بود؛ یکی از شاهکارهای دوران حیات امام رضا(ع) توجه به قرآن کریم و پاسخ گویی به شبهات و مسائل از طریق قرآن بوده است.

حجت الاسلام تقوی افزود: یکی از ویژگی های دوه زندگی امام رضا(ع) این بود که کسانی می‌خواستند اینگونه وانمود کنند که تشیع به قرآن توجهی ندارد و فقط فرمایشات معصومین را سرلوحه عمل خود قرار می‌دهند؛ در نتیجه امام رضا علیه الصلاة و السلام تمام تلاش و هم و غمشان این بود که در مناظرات، مباحثات و در جلسات عمومی و خصوصی بیشتر از قرآن کریم استدلال کنند که از جمله آن در بحث ماه مبارک رمضان، فلسفه روزه، اهمیت، ثواب و فضایل روزه داری و نیز اعمالی که در این ماه بر انسان ها واجب و یا مستحب است. چه استدالی بالاتر از اینکه قرآن قید کتابت را بیان می‌کند. یعنی روزه داری دستوری است که به صورت توصیه نیست، بلکه قید نوشتن آمده آست؛ خداوند می فرماید: «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا کُتِبَ عَلَیْکُمُ الصِّیَامُ کَمَا کُتِبَ عَلَی الَّذِینَ مِنْ قَبْلِکُمْ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ» ای اهل ایمان، بر شما هم روزه واجب گردید چنانکه امم گذشته را فرض شده بود، و این دستور برای آن است که پاک و پرهیزکار شوید.

رییس مرکز فقهی جواد الائمه(ع) ادامه داد: دستور روزه داری کتابت شده و آن هم کتابتی که در گذشته نیز از آن بهره برده‌اند و این یعنی روزه یک گذر زمانی طولانی از آغاز آفرینش است و این یک قید مطلق و کلی برای بهره وری است؛ روزه وسیله تزکیه و تعالی انسان و رشد و نمو فکری و اعتقادی  اوست. در نتیجه ائمه ما در این بحث از مبانی قرآنی استفاده کرده‌اند و آیات مختلف قرآن را دلیل بر این امر آوردند.

وی در مورد اینکه در ماه رمضان چه اعمالی از فضیلت بیشتری برخوردار است توضیح داد: قطعا کمک به مؤمن و همراهی و همکاری با برادران ایمانی جزو دستورها و سفارش‌های اولیه اولیای الهی و به ویژه حضرت رضا(ع) است. می فرمایند: «ما من مؤمن یعین مؤمنا مظلوما الا کان افضل من صیام شهر واعتکافه فی المسجد الحرام» یعنی اگر کسی انسان مؤمن ضعیف و مظلومی را یاری کند، مثلا کسی که در روزهای کرونایی دچار مشکل اقتصادی شده و یا کسی در امراض و بلایا نیازمند کمک است، به او کمک کنیم ثواب این کار از یک ماه روزه داری و اعتکاف در مسجدالحرام بیشتر است.

حجت الاسلام تقوی تصریح کرد: امام رضا(ع) غذا و طعام خود را با دیگران تقسیم می‌کردند و بدون آنکه کارگری که در اصطبل مشغول تیمار اسب‌ها و حیوانات بود، همراهشان شود طعام میل نمی‌کردند تا او هم سر سفر حضور پیدا کند؛ این نسبت به افراد عادی بود، ایشان در قدمگاه نیشابور هنگامی که مردم محبت کردند، جواب محبت مردم را به نیکی عنایت فرمود و در حق آنها دعا کرد. هنگامی که اباصلت هروی به خدمت امام رضا(ع) آمد ، ایشان او را امین خودش قرار داد، چراکه در او صداقت، یاری و صفت کمک به دیگران را دید. چنین شخصیتی که قطعاً برای روزه‌داران که «دعیتم فیه الی ضیافة الله» میهمان خدا هستند . به فرمایش امام رضا(ع) و پیامبر اکرم(ص) در ماه مبارک رمضان یک فراخوان داده می‌شود که این فراخوان از ناحیه ذات مقدس الهی است و سفره‌ای گسترده است که سفره گستر خداوند و پایان این سفره بهشت است، نفس کشیدن در آن عبادت و خوابیدن آن ذکر و تسبیح و مناجات است.

استاد حوزه و دانشگاه جایگاه روزداران در نزد امام رضا(ع) را جایگاهی بسیار ارزشمند توصیف کرد و گفت: قطعاً اگر امام رضا طعامی داشته باشند آن را در اختیار روزه داران قرار می دهند؛ امیر المؤمنین و حضرت زهرا(س) و نیز امام حسن و امام حسین علیهم السلام چنین کردند. خداوند در وصف اطعام این بزرگواران به نیازمندان می‌فرماید: «وَیُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَیٰ حُبِّهِ مِسْکِینًا وَیَتِیمًا وَأَسِیرًا»و هم بر دوستی او (یعنی خدا) به فقیر و طفل یتیم و اسیر طعام می‌دهند.

حجت الاسلام تقوی درنتیجه گیری بحث خود گفت: بنابراین روزه دارای اهمیت و ویژگی هایی است که نیاز به استدلال غیر قرآنی ندارد و قرآن تنها کافی است برای آنکه همه عقول دربرابر فلسفه روزه زانو بزنند و تسلیم آن شوند و شکی نیست که هم از دیدگاه قرآن و هم از دیگاه امام رضا(ع) بهترین اعمال در ماه مبارک رمضان کمک به دیگران است و همانطور که روزه دار میهمان خداست و در نزد او جایگاه والایی دارد، ایشان نیز برای روزه داران اهمیتی خاصی را قائل بوده و تمام زندگیشان برهمین مبنا بوده است.

انتهای پیام/