قدس آنلاین: کودکان کار در عرف بین المللی تعریف خاص خود را دارند اما پاسخ به این مساله چندان مهم نیست چرا که با یک کلیک ساده می توان تعریف کودک کار را دریافت یا با نگاهی به وضعیت کودکانی که در خیابانهای خطرناک از این سمت به آن سمت برای فروش آدامس یا شاخه گلی می‌دوند به خوبی معنای کودکان کار و سختی هایی که در گرما وسرما می کشند را دریافت. آنچه دراین باب قابل تامل است شناسایی اسباب و عواملی است که منجر به افزایش جمعیت کودکان کار شده است.

موضوع مهمی که دولت باید پاسخگوی آن باشد این است که چرا این کودکان که آیندگان این کشور به شمار می روند و در سن تعلیم و تربیت قرار دارند باید در کف خیابان ها به جای نیمکت های مدرسه جرم و بزهکاری یاد بگیرند؟ آیا قانون درگیر شدن کودک برای حل مشکلات معیشیتی  و روی آوردن به فعالیتهای کاذب اقتصادی که مانع تعلیم و تربیت کودکان می شود را تصریح کرده است؟ یا رفتاری ضد قوانین بین المللی و حقوق اسلامی کودکان است؟ آیا بهره کشی جسمی و روحی از کودکان و آنچه که سلامت جسمی، اخلاقی و آموزشی این کودکان را تحت تاثیر قرار می دهد نباید در زمره مهمترین اولویت های کاری دولت باشد؟ پاسخ همه این سؤالها را می توان اینگونه داد که کودکان در هیاهوی سیاسی کاری ها دیر صباحی است نام کودکان کار به خود گرفته‌اند و دیگر فقط کودکی نمی‌کنند، بلکه کار پسوندی است که به آنها چسبیده و در بی توجهی دولتمردان دست از سر کودکی آنها بر نمی‌دارد!

 بی شک کودکان به عنوان یکی از مهمترین اقشار جامعه و آینده سازان هر ممکتی نیازمند آرامش و رفاه اجتماعی هستند.  تعداد بسیاری از کودکان در سراسر جهان به دلیل جنگ بین دولتها ، قومیت و مذاهب از حقوق اساسی خود همانند تغذیه ، بهداشت دور مانده اند و تحت فشارهای شدیدی زندگی می کنند که رفع هر یک از این موارد اولویت ساخت دنیای بهتر برای یکایک بشر است.

 کار کشیدن از کودکان نوعی برده داری مدرن است

  از جمله مشکلاتی که نه تنها درایران بلکه در بسیاری از کشورهای جهان دیده می شود کار اجباری از کودکان است که به شیوه های مختلف منجر به بهره کشی از کودکان می شود. سازمان ملل  دوم دسامبر را روز لغو برده داری در دنیا نامگذاری کرده است که محورهایی چون جلوگیری از قاچاق انسان ، سو استفاده و بهره کشی جنسی ، کار اجباری کودکان ، ازدواج اجباری و استفاده اجباری از کودکان در مخاصمات مطرح شده  است. نقش دولت جمهوری اسلامی در اجرای مفاد این کنوانسیون چند درصد بوده است ؟ نقش موثر دولت جمهوری اسلامی در کمک موثر ، به کودکان کار آیا قابل ملاحظه است؟ آیا دولت در بی توجهی کنونی به بهره برداری از کودکان کار مقصر نیست ؟موضوع غیر قابل تحمل کودک کار و بهره برداری اجباری از کودکان از مصادیق  نقض حقوق بشری به شمار می رود، واقعیت اسفناکی است که کمتر مورد توجه قرار گرفته است.

بی شک تا زمانی که  فقر و جهل و عدم وجود عدالت اجتماعی در یک جامعه وجود داشته باشد موضوع دردناک کودکان کار پیش روی ما خواهد بود. تا زمانی که به کودکان کار اسیب دیده از عوارض عدم رعایت عدالت اجتماعی ، ناهنجاریهای خانوادگی توجه نشود شاهد افزایش آسیب های اجتماعی خواهیم بود، لذ ا انتظار می‌رود دولت جمهوری اسلامی ایران برنامه جامعی در راستای حمایت از حقوق کودکان کار ارائه دهد و قوه قضاییه نیز با جدیت به آن ورود کند. بی شک با جدیتی که در حجت‌الاسلام والمسلمین رئیسی ریاست قوه قضاییه در امر عدالتخواهی اجتماعی دیده می شود تحقق حمایت هر چه بیشتر از کودکان و جدا کردن آنها از کار دور از ذهن نیست.

انتهای پیام/