قدس آنلاین: مهندس کاظم طیفوری؛ مهندسی عمران خوانده و مدیر ساختمان در معاونت عمرانی آستان قدس رضوی است. او از جمله افرادی است که با وجود مسئولیت حساس با چهره‌ای مهربان و با اخلاق خوش، پذیرای اهالی رسانه است. مهندس طیفوری متولد فروردین ۱۳۵۰ در شهرستان کاشمر است و دو فرزند دختر و پسر ۱۷ و ۱۵ ساله دارد.
حدود ۲۴ سال است که در آستان قدس رضوی خدمت می‌کند و به تازگی به افتخار خدمت کفشداری در حرم منور امام هشتم(ع) نیز نائل شده است.
گفت‌وگوی من با او در دهه کرامت سال جاری انجام شده و رنگ و بوی ارادت به حضرت رضا(ع) دارد.
آقای مهندس! چطور وارد آستان قدس رضوی شدید؟
پس از پایان تحصیل در مقطع تحصیلی کارشناسی رشته مهندسی عمران در سال ۱۳۷۵ به خدمت سربازی اعزام شدم. در شهریور سال ۷۵ به اداره مرکزی آستان قدس رضوی واقع در چهارراه شهدا رفتم و تصاویر مدارک تحصیلی، صفحات شناسنامه و... و درخواست کتبی خود را مبنی بر تقاضای انجام خدمت سربازی به عنوان سرباز امریه به اداره مرکزی، حوزه معاونت فنی و عمران آن زمان براساس رشته تحصیلی خود، تحویل دادم و پس از انجام مراحل اداری، گزینش، مصاحبه و انجام سایر ضوابط، در دوم آذر سال ۱۳۷۵ به دوره آموزشی سربازی در پادگان ۰۱ تهران، نیروی زمینی ارتش اعزام شدم.
سال ۱۳۷۷ پس از پایان خدمت سربازی و به علت کسب تجربیات مرتبط با رشته تحصیلی خودم و موافقت معاونت فنی و عمران وقت آستان قدس رضوی (جناب آقای مهندس عطایی)، اینجانب با انعقاد یک قرارداد همکاری (به اصطلاح قرارداد پروژه‌ای) به عنوان مهندس عمران، به همکاری خودم با آستان قدس رضوی ادامه دادم. این همکاری ادامه داشت تا اینکه در سال۱۳۸۲ با موافقت قائم مقام وقت تولیت فقید آستان قدس رضوی پس از انجام مراحل و ضوابط اداری و استخدامی به استخدام این نهاد مقدس درآمدم و از سال ۱۳۹۴ هم با حسن ظن مسئولان و مدیران ارشد آستان قدس رضوی از جمله معاونت محترم عمرانی فعلی آستان قدس رضوی (جناب آقای مهندس اکبری) که به بنده محبت داشتند، به عنوان مدیر ساختمان در این معاونت منصوب شدم و تاکنون در این سمت به انجام وظیفه مشغول هستم.
در این سال‌ها در چه پروژه‌های مهمی همکاری داشته‌اید؟
پس از انتصاب به عنوان مدیر ساختمان در معاونت عمرانی آستان قدس رضوی و انجام پروژه‌های متعدد، بدون اغراق و مبالغه باید بگویم که شاید این دوران، مهم‌ترین دوران ماندگار خدمت من در این آستان مقدس، اگر خداوند و امام رضا(ع) قبول کنند، محسوب می‌شود. پروژه‌های مهمی از جمله: پیگیری امور مربوط به اجرا و ساخت پروژه زائرشهر رضوی (به مساحت عرصه حدود ۳۵ هکتار واقع در آزادراه مشهد- باغچه و در شهرک طرق)، زائرسرای رضوی (به مساحت عرصه حدود ۸ هکتار واقع در مشهد، بولوار چمن، چمن ۹۹)، پروژه مجتمع مسکونی زوج‌های جوان (واقع در مشهد، شهرک آقامصطفی خمینی(ره) (به مساحت عرصه حدود بیش از ۳ هکتار، فعلاً با تعداد ۱۸ بلوک و ۴۰۲ واحد)، پروژه‌های شهرستان سرخس در زمینه محرومیت‌زدایی مانند ساخت مدرسه ۱۲ کلاسه ابتدایی (به مساحت عرصه حدود ۴ هزار مترمربع)، سالن ورزشی روستای قوش خزایی به مساحت حدود یک هزار مترمربع، پروژه پیگیری در مورد تکمیل حوزه علمیه حضرت ثامن‌الحجج(ع) مشهد به مساحت و زیربنای ۱۷ هزار مترمربع واقع در شهرک شهید رجایی، بولوار حر، پروژه تکمیل آشپزخانه مرکزی آستان قدس رضوی به مساحت حدود ۷ هزار مترمربع و... از مهم‌ترین پروژه‌های دوره فعالیت و خدمت من تاکنون در آستان قدس رضوی محسوب می‌شود.
کار کردن در دستگاه امام رضا(ع) چه حال و هوایی دارد؟
من در دوران تحصیل در مقاطع ابتدایی و دبیرستان که در شهرستان کاشمر بودم، به اتفاق خانواده حداقل سالی چندین بار به مشهد مقدس و به زیارت حرم مطهر امام رضا(ع) می‌آمدیم. از آن موقع همیشه دوست داشتم نوکر امام رضا(ع) باشم. یادم می‌آید وقتی دوران سربازی من در آستان قدس سپری می‌شد، مرحوم پدرم همیشه سفارش می‌کرد که من خدمتم و حضورم در دستگاه امام رضا(ع) ادامه پیدا کند و به لطف حضرت رضا(ع)، دعای مادرم و مرحوم پدرم، این توفیق حاصل شد و بهتر است بگویم که من نوکر دستگاه امام هشتم(ع) شدم. وصف این توفیق به زبان و قلم میسر نیست، زیرا خدمت در دستگاه امام رضا(ع) توفیق الهی است، البته اشتباه نشود من لایق نبودم، حضرت رضا(ع) بسیار رئوف و مهربان هستند و با همه بدی‌های من، باز هم من را جزو نوکران خود حساب کردند. باور کنید دوست دارم هم در دنیا و هم در آخرت، غلام و نوکر امام رضا(ع) باشم.
از سال‌های خدمت، چه خاطره شاخصی در خاطرتان مانده است؟
کار کردن در دستگاه امام رضا(ع) همه‌اش خاطره است اما یک خاطره ماندگار برای من و همسرم در مورد تشرف به سفر معنوی و زیارتی حج عمره باقی مانده که مدیون لطف و عنایت امام رضا(ع) هستیم. در سال۱۳۸۹ بر اساس اختصاص یک سهمیه قرعه‌کشی مطابق ضوابط اداری اعلام شده از سوی آستان قدس رضوی در قسمت معاونت فنی و عمران پس از انجام قرعه‌کشی به لطف خدا و عنایت امام رضا(ع) اسم من (به اتفاق همسرم) برای تشرف به سفر حج عمره اعلام شد. من و همسرم در زمینه تشرف به این سفر زیارتی به امام رضا(ع) متوسل شدیم، من و همسرم تا آن زمان به زیارت خانه خدا و مکه مکرمه و مدینه منوره مشرف نشده بودیم. وقتی اسم من به عنوان برگزیده این قرعه‌کشی انتخاب شد واقعاً از امام رضا(ع) تشکر کردم که از دستگاه منتسب به ایشان به این سفر معنوی و روحانی اعزام شدم. این خاطره برای من و همسرم همیشه ماندگار و جاویدان است.
در این روزهای کرونایی دلتان برای کجا و یا چه چیزی در حرم مطهر رضوی تنگ شده است؟
من از سال گذشته به لطف امام هشتم(ع) به خدمت کفشداری در حرم منور رضوی مشرف شدم. این روزها به دلیل بسته بودن رواق‌ها و کفشداری‌ها، توفیق انجام خدمت در پشت میز کفشداری برای من و سایر کفشداران حرم مطهر فعلاً میسر نیست و به گونه‌ای دیگر به ارائه خدمت در حرم مطهر می‌پردازیم ولی حقیقتاً دلم برای اینکه با روپوش سبز خدمت کفشداری در پشت میز کفشداری حرم مطهر امام رضا(ع) کفش زائران را بگیرم و در قفسه‌های کفشداری بگذارم و به زائران به اسم کفشدار خدمت کنم، تنگ شده است.
هنگام بازنشستگی از امام رضا(ع) چه می‌خواهید؟
تمام زندگی من مانند همه خدام و کارکنان این دستگاه، حقیقتاً از لطف و عنایت امام رضا(ع) است. اولاً به نظر من بازنشستگی در دستگاه امام رضا(ع) وجود ندارد زیرا همیشه از روی اخلاص و ارادت به امام رضا(ع) می‌توان حتی در خارج از دستگاه و سازمان آستان قدس رضوی هم خدمت کرد. البته درست است هر کارمندی در هر دستگاه و اداره‌ای که کار می‌کند به لحاظ قوانین و مقررات اداری و سازمانی باید یک روز بازنشسته شود، اما خدمت به ساحت مقدس امام رضا(ع) و زائرانش، بازنشستگی ندارد. در هنگام بازنشستگی سازمانی و اداری از مجموعه آستان قدس رضوی از امام رضا(ع) می‌خواهم که خدمات همه کارکنان، خدمه، مسئولان و... و از جمله دوران کار کردن این حقیر در دستگاه مقدس خودشان را به فضل و عنایت و بزرگواری خودشان قبول فرمایند. همچنین یک خواسته دیگری هم از ته دل دارم که به امام رضا(ع) می‌گویم و آن اینکه: امام رضا جان، هر چند من و خانواده‌ام لایق نیستیم اما من یک پسر دارم (به نام محمد) به خاطر جد بزرگوارتان حضرت رسول اکرم(ص) دوست دارم که محمد من هم مثل خود من، نوکر و جیره‌خوار دستگاه و سفره باکرامت شما باشد.
نظر شما