بی‌تردید هر کدام از ما شاهد اتفاقاتی بوده‌ایم که وقتی برای دیگران بازگو می‌کنیم تصور می‌کنند واقعیت نداشته و آنچه تعریف می‌کنیم یک خیال‌پردازی یا بخشی از یک فیلم است و در عالم واقع امکان چنین اتفاقی نیست.
حال با همین مقدمه کوتاه می‌خواهیم در ادامه به بیان یک مصداق عینی و تازه از این دست وقایع بپردازیم که بی‌شک نه تنها در آینده برای هیچ شنونده‌ای باورپذیر نخواهد بود که در حال حاضر هم برای بسیاری تعجب‌آور است.
• واقعیت حقیقی
واقعیت حقیقی این است که از اواخر سال گذشته تمام دنیا درگیر ویروس مرگبار کرونا شده و کشور ما نیز از این ماجرا مستثنا نبوده و همچنان که می‌دانیم هزاران نفر قربانی این ویروس شده‌اند و هم اکنون در شهری مانند مشهد روزانه نزدیک به ۵۰ نفر بر اثر ابتلا به این بیماری جان می‌بازند.
واقعیت این است که بنا به توصیه همه کارشناسان تجمعات انسانی می‌تواند شیوع و همه‌گیری این ویروس را افزایش دهد و تعداد مبتلایان با ضریب قابل توجهی بیشتر و بیشتر شوند.
از همان ابتدا توصیه اکید شده و می‌شود که در خانه ماندن بهترین راه پیشگیری است و کارشناسان بهداشتی تأکید دارند اولاً تنها برای کارهای ضروری بیرون برویم و ثانیاً از رفتن به محل‌های شلوغ بپرهیزیم و از همه مهم‌تر همواره از ماسک استفاده کنیم.
بر همین اساس ستاد مقابله با کرونای خراسان رضوی هم با تشکیل ۵۰ جلسه درصدد تصویب تصمیم‌هایی بوده که بتواند زمینه‌های شیوع این ویروس را کاهش و از بین ببرد و در آخرین اعلام این ستاد باز هم بر حذف تجمعات انسانی به هر بهانه‌ای تأکید و برگزاری مجالس عروسی و عزا ممنوع شده و تا اطلاع ثانوی فعالیت سالن‌های آرایشی و بوستان‌ها ممنوع است.
• واقعیت تلخ
با تمام این اوصاف واقعیت تلخ این است که تعدادی از پزشکان و متخصصان در استان و مشهد به دلیل ابتلا به کرونا جان باخته‌اند و متأسفانه صدها نفر از پرستاران و شاغلان مراکز درمانی هم اکنون به این ویروس آلوده شده‌اند و به نوعی جان خود را بر سر مقابله با این ویروس گذاشته‌اند.
واقعیت تلخ این است که مدت‌هاست خراسان رضوی و به ویژه مشهد در وضعیت قرمز قرار دارد و آنچنان که معاون وزیر بهداشت در روزهای اخیر به دنبال بازدید از مراکز درمانی مشهد رسماً اعلام کرد اگر اقدام‌های پیشگیرانه جدی‌تر صورت نگیرد وضعیت بحرانی خواهد شد.
• واقعیت باورناپذیر!
اما در این بین همان گونه که در ابتدای مطلب ذکر شد واقعیتی هم هست که باورش برای بسیاری سخت است و بی‌تردید در آینده نسبت به وقوع آن تردید خواهند کرد؛ چراکه وقوع آن در چنین شرایطی با هیچ منطقی سازگار نیست.
واقعیت باورناپذیر این است که در حالی که همه کارشناسان از وخیم‌تر شدن وضعیت شیوع ویروس کرونا می‌ترسند و به اشکال مختلف هشدار می‌دهند تا از رفتارهای پرخطر پرهیز شود و معاون وزیر بهداشت وضعیت حاکم بر مشهد را در مرز بحران می‌خواند، شاهد رفتاری هستیم که ناقض تمام پروتکل‌ها و دستورالعمل‌هاست.
چگونه می‌شود باور کرد در حالی که ستاد مقابله با کرونای استان بر تعطیلی مراکز تجمعی در هر قالبی تأکید دارد اما هر شب هزاران نفر از اهالی همین شهر به کوه‌پارک بروند و شهرداری مشهد به اشکال مختلف درصدد جذب بیشتر مردم باشد.
نمی‌دانم آیندگان باور خواهند کرد در حالی که کادر درمانی این شهر با جان خود در حال دفاع از سلامت عمومی مردم هستند و از چند ماه کار در شرایط سخت و جانکاه خسته شده‌اند و مدیران استانی فراخوان همکاری با کادر درمانی می‌دهند مرکزی دایر باشد که مانند مرکز تولید بیماری عمل می‌کند.
باورش سخت است متولیان نظارتی شهر و مدعی‌العموم چرا برای حفاظت بیشتر از سلامت عمومی جامعه و جان کودکان و نوجوانانی که به کوه‌پارک می‌روند از تداوم این فعالیت جلوگیری نمی‌کنند.
آنچه مسلم است همان تعدادی از شهروندان که خطر ابتلا به کرونا را به جان خریده و راهی کوه‌پارک می‌شوند هم مقصر هستند ولی چند ماه خانه‌نشینی به طور خاص کودکان و نوجوانان پرانرژی را خسته کرده و به دنبال بهانه‌ای هستند تا ساعاتی را بیرون از خانه بگذرانند ولی چگونه است که تجمعات چند ده نفری داخل شهر ممنوع می‌شود ولی تجمع چند صد و چند هزار نفری در کوه‌پارک آزاد است.
هر چند متولیان اجرای این برنامه در شهرداری مدعی رعایت الزام‌های بهداشتی هستند اما پرسش این است که چه ضرورتی داشته در چنین شرایطی کوه‌پارک را راه‌اندازی کنیم که بعد بخواهیم شرایط بهداشتی را رعایت کنیم. بنا به گفته کارشناسان، شرایط بهداشتی و پروتکل‌های پیشگیری در کوه‌پارک رعایت نمی‌شود، برای مثال هیچ مجوز بهداشتی برای فعالیت کیوسک‌های عرضه غذا در این محدوده صادر نشده و ازدحام بدون کنترل در این محدوده در تضاد با تمام دستورهای بهداشتی است و بازدیدهای میدانی کارشناسان بیانگر نقض بسیاری از دستورهاست.
خلاصه اینکه هیچ شنونده یا خواننده این مسئله، باور نخواهد کرد که در شهری که شرایط نزدیک به بحران شیوع یک بیماری را تجربه می‌کند و تمام فعالیت‌های خطرآفرین احتمالی در داخل آن ممنوع است با فاصله اندکی از آن تجمعات و ارتکاب رفتارهای پرخطر آزاد است گویی تلاشی غیرمستقیم صورت می‌گیرد تا آمار مبتلایان به کرونا در مشهد افزایش یابد و در ظاهر و از طریق مصوبات ستاد پیشگیری از همان بیماری دستوراتی داده می‌شود که تعداد مبتلایان کاهش یابد تعارضی عجیب که تنها می‌توان در پاسخ آن سکوت کرد و شاید سکوت متولیان نظارتی هم به همین خاطر باشد.
• یک راه حل عجیب‌تر
با این حال وقتی پس از چند بار پرداختن به این موضوع در روزنامه قدس می‌بینیم نه تنها فعالیت و در واقع تجمع مردم در کوه‌پارک تعدیل نشده و هر روز بر دامنه فعالیت‌های این مجموعه افزوده می‌شود به نظر اجرای یک پیشنهاد عجیب می‌تواند بهتر باشد و آن اینکه وقتی قرار است با اعمال محدودیت‌ها در حوزه کسب و کارهای جمعی برای شهروندان مشکلات اقتصادی ناشی از درآمد ایجاد کنیم و در عمل پیشگیری داخل شهر را در منطقه کوه‌پارک جبران و زمینه شیوع ویروس را به بهترین شکل فراهم کنیم پس بهتر است وضعیت مشهد را سفید اعلام کنیم تا حداقل مردم به کسب و کارشان برسند و وقت مدیران در جلسات پیشگیری تلف نشود.
نظر شما