حجت الاسلام محمد ابراهیم سراج استاد دانشگاه و کارشناس امور دینی به مناسب سالرزو «مباهله» در گفت‌وگو با خبرنگار قدس آنلاین به شرح این واقعه در تاریخ اسلام پراخت و گفت: قضیه مباهله به شکل بسیار روشنی مطرح شده و از اعتبار بسیار بالایی برخوردار است، به گونه ای که هم منابع شیعه و هم منابع اهل ست این واقعه را نقل کرده اند. قضیه مباهله به این شکل بوده است که مسیحیان منطقه نجران در حجاز قدیم وقتی دعوت پیامبر گرامی اسلام(ص) را برای گرایش به اسلام دریافت کردند، از پذیرش آن امتناع می ورزند و حتی افراد و نمایندگانی را به مدینه می فرستند که با پیامبر(ص) بحث و مناظره داشته باشند تا اثبات کنند مسیحیت برحق است و اسلام حقانیت ندارد.

حجت الاسلام سراج افزود: نمایندگان مسیحیان به مدینه آمدند و مباحثات مناظره هایی را با پیامبر اکرم(ص) انجام داندند؛ بدیهی است که پیامبر(ص) دلایل روشنی را ارائه کردند و آنها نتوانستند حقانیت آئین مسیح در آن زمان را اثبات کنند، براین اساس خودشان پیشنهاد مباهله دادند. مباهله از ریشه بهل و از باب مفاعله به معنای نفرین کردن دوطرفه  است. یعنی وقتی آنها از موفقیت در بحث و مناظره ناامید شدند به فازهای عرفانی و معنوی، دعا و نفرین متوسل شدند و به پیامبر عرض کردند اگر حقانیت ما را قبول ندارید ما حاضریم مباهله کنیم تا حقانیت ما روشن شود.

استاد دانشگاه در ادامه با اشاره به آیه‌ای که در این خصوص نازل شد تصریح کرد: خداوند متعال به پیامبر گرامی اسلام(ص) دستور داد که دعوت آنها را قبول کن تا حقانیت با این کار روشن شود و فرمود: «فَمَنْ حَاجَّک فِیهِ مِن بَعْدِ مَا جَاءَک مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَکمْ وَنِسَاءَنَا وَنِسَاءَکمْ وَأَنفُسَنَا وَأَنفُسَکمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَل‌لَّعْنَةَ اللَّهِ عَلَی الْکاذِبِینَ» هرگاه بعد از علم و دانشی که (در باره مسیح) به تو رسیده، (باز) کسانی با تو به محاجّه و ستیز برخیزند، به آنها بگو: «بیایید ما فرزندان خود را دعوت کنیم، شما هم فرزندان خود را؛ ما زنان خویش را دعوت نماییم، شما هم زنان خود را؛ ما از نفوس خود دعوت کنیم، شما هم از نفوس خود؛ آن‌گاه مباهله کنیم؛ و لعنت خدا را بر دروغگویان قرار دهیم(سوره آل عمران، آیه:61).

وی اضافه کرد: روز مباهله فرا رسید و مسیحیان با همه افراد خود از کوچک و بزرگ تا اسقف و کشیش همگی آمدند و فکر می کردند که پیامبر اکرم(ص) هم با گروه بزرگی از مسلمانان حاضر شود؛ اما ناباورانه دیدند که ایشان  فقط به همراه چهار نفر تشریف آوردند که از این چهار نفر دو نفر خردسال هستند. اسقف اعظم مسیحیان با مشاهده این صحنه و دقت در این که این چهار نفر عزیزترین کسان پیامبر(ص) هستند، تامل کرد که چرا در مسئله ای به این مهمی که احتمال از دست رفتن جان وجود دارد ایشان عزیزترین کسان خود را آورده و سایر مسلمانان نیستند لذا به این نتیجه رسید که مباهله نکند و به مسیحیان گفت: به خدا سوگند اگر پیامبر اسلام(ص) در عقیده‌اش ذره‌ای تردید داشت، بهترین عزیزان خود را برای مباهله نمی‌آورد. به هر صورت مسیحیان از انجام مباهله منصرف شدند و پیشنهاد مصالحه دادند؛ با قبول پیامبر(ص) صلح‌نامه‌ای امضا شد تا هر دو طرف متعرض یکدیگر نشوند و در نهایت متفرق شدند.

حجت الاسلام سراج در مورد اهمیت واقعه مباهله گفت: جریان مباهله نتایجی داشت؛ اول آنکه حقانیت پیامبر(ص) و  اسلام به عنوان دین جامع و کامل را روشن می‌سازد و نتیجه دوم آنکه عظمت و جایگاه اهل بیت(ع) را به طور ویژه نشان می‌دهد. در این ماجرا پیامبر گرامی اسلام(ص) هیچ یک از صحابه را همراه خودش نیاورد، بلکه چهار نفر از عزیزترین کسان خود را آورد که بعدا به عنوان اهل بیت(ع) نامیده شدند. فخر رازی که از علمای بزرگ اهل سنت است وقتی به موضوع اهل بیت در قرآن کریم می‌رسد، اسم همین چهار نفر یعنی حضرت علی(ع)، حضرت زهرا(س)، امام حسن(ع) و امام حسین(ع) را نام می‌برد. براین اساس روز مباهله به خوبی روشن می‌کند که اهل بیت چه کسانی هستند و حتی همسران پیامبر را هم شامل نمی‌شود.

کارشناس امور دینی در ارتباط با اعمالی که در این روز وارد است، گفت: در این روز غسل، روزه و نمازی شبیه به نماز روز عید غدیر مستحب است. خواندن دعای مباهله که شبیه به دعای سحر ماه رمضان است نیز در این روز وارد است.

انتهای پیام/