قدس آنلاین:  محرم امسال با توجه به وجود بیماری کرونا تا حدودی تفاوت‌هایی را با سال‌های گذشته دارد و در روزهای اخیر با محوریت همین ویروس کرونا در شبکه‌های مجازی شاهد هجمه‌های زیادی علیه محرم و صفر هستیم. حملاتی که تازگی نداشته و هر سال با ادبیات‌های متنوع یک هدف را دنبال می‌کنند و آن کمرنگ کردن شور حسینی و دور کردن انسان‌ها از این فضای معنوی است. کاری که تنها با تغییر ادبیات‌ها و شبهه‌ها دنبال می‌شود اما در سال‌های متعدد ماهیتی یکسان دارند و این نیست مگر به خاطر این حقیقت که محرم و صفر اسلام را زنده نگاه داشته است.

حقیقتی که دشمنان به آن کاملاً واقف بوده و این حقیقت که هر مقدار مراسم این ماه‌ها باشکوه‌تر برگزار شود و تعظیم و تجلیل مقام سیدالشهدا(ع) بهتر صورت بگیرد، می‌تواند آن‌ها را از اهداف خود دورتر کند، آنان را با ترس مواجه کرده و سبب شده است که از هر گونه بی‌تفاوتی نسبت به این ماهیت نورانی پرهیز کنند و با تمام قوا هر ساله با این ارزش معنوی به مبارزه بپردازند کاری که تا به امروز موفق نبودند و ان‌شاءالله موفق نیز نخواهند بود و این وعده خداوند متعال است که در آیه ۳۲ سوره توبه می‌فرماید: آن‌ها می‌خواهند نور خدا را با دهان خود خاموش کنند؛ ولی خدا جز این نمی‌خواهد که نور خود را کامل کند، هر چند کافران ناخشنود باشند.

کرونا، بهانه‌ای برای دشمنان دین

ویروس کرونا به خاطر ویژگی‌هایی که دارد از نظر کمی و ظاهری محدودیت‌هایی را برای برگزاری مراسم ایجاد خواهد کرد و این کاملاً طبیعی است که نتوانیم شاهد برپایی جلسات مانند گذشته باشیم. اما این امر سبب نخواهد شد که شور حسینی کم شود، بلکه حتی می‌تواند تأثیری متفاوت داشته و تشنگی مؤمنان را نسبت به آن بیشتر کند. چنان که در روایتی رسول خدا(ص) می‌فرماید: همانا بنی‌آدم حریص و تشنه هستند نسبت به آنچه از آن منع می‌شوند که با توجه به اینکه هم منع اجباری برخی جلسات در این موقعیت و هم تشنگی حاصل از آن هر دو جنبه الهی دارند می‌توان امید داشت شاهد برکاتی در این مسیر باشیم.

اما نکته اساسی که نباید از آن غافل بود این است که آنچه در حال حاضر از آن منع شده جلسات فشرده هیئت‌ها، مجالس شلوغ و عدم رعایت پروتکل‌هاست نه اصل عزاداری و این دقیقاً برخلاف عکس نوشته‌ها و تبلیغاتی است که دشمنان، آن‌ها را درست و پخش می‌کنند و در آن‌ها اصل عزاداری را مورد هجمه قرار می‌دهند که این خود نشانه بغض و کینه آن‌ها نسبت به محرم و صفر است و می‌فهماند که کرونا تنها بهانه آن‌هاست.

باید دقت داشته باشیم که حداقل مقام عزاداری، اندوهناک بودن افراد در دل برای آن چیزی است که بر سالار شهیدان گذشته است. بی‌شک وجود ویروس کرونا برای این حزن قلبی مشکلی ایجاد نخواهد کرد و پرهیز دادن مؤمنان و ساختن مطالبی با این مضمون که چرا باید اکنون که کرونا هست عزاداری کنیم و عزاداری برای کسی که ۱۴۰۰ سال پیش بوده معنا ندارد و... صحیح نبوده بلکه کاری مغرضانه است و نباید از کنار آن به سادگی گذشت. اصل عزادار بودن و حُزن قلبی در این روزها از ضروریات ایمان است و برکات متعددی خواهد داشت.

تعابیری که نه با عقل سازگار است نه با شرع

در این بین برخی افراد نیز معتقدند حتی ویروس کرونا نباید مانع جلسات پرجمعیت شود. در مورد این دیدگاه نیز باید گفت همان طور که دیدگاه قبلی دیدگاه معاندانه و مغرضانه‌ای بود که اصل عزاداری را مورد حمله قرار می‌داد این رویه دوم هم رویه افراطی و جاهلانه است که نزد هر انسان عاقل و بی‌غرضی مردود است. ما معتقدیم مذهب شیعه به‌روزترین مذهب دنیا و کاملاً منطبق با عقل و فطرت است و کم نیستند مضامین دینی‌ که بر اهمیت تبعیت از «عقل» دستور داده‌اند. حتی بنا بر تصریح قرآن کریم، آیه ۱۰ سوره ملک یکی از جملاتی که اهل جهنم با افسوس مطرح می‌کنند این است که چرا وقتی در دنیا بودند تعقل نمی‌کردند؛ و می‌گویند: «اگر ما گوش شنوا داشتیم یا تعقل می‌کردیم، در میان دوزخیان نبودیم».

در حال حاضر که تمام پزشکان بر ضرورت مراعات احتیاط و به توجه به پروتکل‌ها تأکید دارند، هر انسان بی‌غرض و اهل تعقلی یقیناً این کلام را خواهد پسندید و جملاتی از این دست که در برخی از کلیپ‌ها گفته می‌شود مانند اینکه امام حسین(ع) به ویروس کرونا اجازه ورود در هیئت را نمی‌دهد، این معجزه هیئت است و... نه با عقل سازگار است نه با شرع.

ما معتقد هستیم معصومین(ع) در طول تاریخ برای اثبات اصل حقانیت خودشان و یا جلوگیری از برخی انحراف‌ها معجزاتی محدود انجام می‌دادند تا اتمام حجت صورت بگیرد، اما ورود افراد مختلف و ناپرهیزی عامدانه آنان و برخلاف کلام دلسوزان عمل کردن نمی‌تواند جلب اعجاز کند، بلکه بالعکس اگر فردی بدون توجه به کلام دلسوزان و اطبا کاری کند که دچار مشکلات جسمانی شود، مسئول بوده و نزد خدا مؤاخذه خواهد شد و ما از این قبیل احکام زیاد داریم.

هیئت رفتن که در شرایط عادی مستحب است بالاتر از روزه ماه مبارک رمضان که واجب است نیست، حال در روزه ماه مبارک رمضان بنا بر فتوای تمامی فقها اگر خوف ضرر وجود داشته باشد برای فردی، روزه گرفتن بر او واجب نیست. پس در این روزها که تمامی پزشکان از ورود افراد به اجتماعات شلوغ و فشرده منع می‌کنند، رسیدن به حکم اینکه رفتن به هیئت‌های متراکم و فشرده چگونه خواهد بود واقعاً کار سختی نیست.

برخی افراد بهانه می‌آورند که وقتی فروشگاه‌ها، متروها، مسیرهای مسافرتی و... شلوغ است چرا باید برای هیئت محدودیت ایجاد کرد. در مقابل این بهانه از آن‌ها می‌پرسیم بر فرض که آنان کار ناصحیح و دور از عقل و تدبیری را انجام دادند و بر فرض به اشتباه تصمیم گرفتند که در مکان‌های غیرضروری اجتماع کنند، آیا در روز قیامت ما می‌توانیم بگوییم که چون یک عده به صورت جاهلانه کلام دلسوزان و پزشکان در این روزها را مراعات نمی‌کردند و به طور مثال به شمال می‌رفتند، من هم تصمیم گرفتم کلام پزشکان را گوش ندهم و هیئت بروم؟ آیا پذیرفتنی خواهد بود؟ مگر مرجع فکری و رفتاری ما در تبعیت نکردن از کلام پزشکان، کسانی هستند که عازم شمال بودند که بخواهیم آن‌ها را به عنوان توجیه کار خود معرفی کنیم؟

پس با صراحت می‌توان گفت اگر این افراد به اصطلاح دغدغه‌مند عزاداری، به جای حرف‌شنوی از دستورات عقل و شرع و متخصصان پزشکی، رفتاری کودکانه کرده و از رفتار ناصحیح مثلاً مسافران جاده شمال الگوگیری کنند مصداقی می‌توانند باشند برای آیه شریفه ۱۷۰ سوره بقره که فرمود: هنگامی که به آن‌ها گفته شود: «از آنچه خدا نازل کرده است، پیروی کنید!» می‌گویند: «نه، ما از آنچه بزرگان خود را بر آن یافتیم، پیروی می‌کنیم». آیا اگر پدران آن‌ها، چیزی نمی‌فهمیدند و هدایت نیافتند (باز از آن‌ها پیروی خواهند کرد).

کلام آخر اینکه وظیفه هر انسان مؤمن رونق بخشیدن و زنده نگاه داشتن شور و شعور حسینی است اما رونق بخشیدنی که خود در چارچوب شرع و عقل باشد نه صرف احساسات.

انتهای پیام/