قدس آنلاین-گروه استان ها: کارخانه قند ورامین که تأسیس آن به سال ۱۳۱۳ بازمی‌گردد و اهمیت آن در ایجاد ارتزاق ورامینی‌ها تا حدی بود، که محله‌ای از شهر ورامین به نام محله « کارخانه قند» نام‌گذاری شد و بسیاری از کارگران اسبق آن و فرزندان و نوه‌هایشان از سال‌های قبل در این محل زیسته‌اند، اما این کارخانه باعظمت یکی دو دهه است، که هرروز کوچک‌تر شده و سرانجام پس از نزدیک به ۹ دهه فعالیت با مشکل قطع زنجیره تولید مواجه و تعطیل شد.
متأسفانه مدت‌های مدیدی است که چرخ‌های این کارخانه از تولید بازایستاده است و افزون بر ۵۰۰ کارگری که در آن اشتغال داشتند به جرگه بیکاران پیوستند.
مشکلات این کارخانه ازآنجا شروع شد که این کارخانه در سال ۱۳۸۳ به بخش خصوصی واگذار شد و لذا پایانی جز تعطیلی و تعدیل نیرو نداشت.
اگرچه حسین کاغذ لو فرماندار ورامین علت تعطیلی این واحد صنعتی را مشکل در تأمین مواد اولیه می‌داند و گفته است که جلسات بسیاری را برای راه‌اندازی مجدد آن با مالکان آن داشته است اما به نظر می‌رسد که انگیزه و یا اراده لازم برای راه‌اندازی این کارخانه وجود ندارد.
اراضی گران‌قیمت
افزون بر دو سال است که صحبتی از تولید در این کارخانه نیست و چراغی در آن روشن نمی‌شود و لذا بسیاری از افراد ادعا می‌کنند قرارگیری این کارخانه در میانه شهر طمع صاحبان و بخش خصوصی را برای شهرک‌سازی و تبدیل آن به بافت مسکونی افزایش داده است و لذا با این رشد قیمت‌ها بعید به نظر می‌رسد که صاحبان آن بخواهند به فکر راه‌اندازی مجدد آن باشند.
در همین حال بسیاری از افراد آگاه عنوان می‌کنند: مالکان تمایلی برای راه‌اندازی کارخانه ندارند و اصولاً واگذاری این کارخانه در سال ۱۳۸۳ ناعادلانه و دارای شبهه بوده است، که می‌بایست پیگیری قضایی شود.
در همین راستا رئیس سابق شورای کارگری کارخانه قند ضمن شبهه دار خواندن نحوه واگذاری کارخانه قند ورامین به بخش خصوصی در سال ۱۳۸۳ می‌گوید: درخواست دلسوزان این کارخانه و بخش تولید ورامین پیگیری قضایی نحوه واگذاری کارخانه قند است.
رضا خلیلی واگذاری کارخانه به بهانه عدم سودآوری به بخش خصوصی را مورداشاره قرارداده و می گوید: چند سالی است، که رونقی در تولید کارخانه قند نیست، اما تولید این کارخانه دو سال است، که به‌طور کامل متوقف و کارگران آن بیکار شده‌اند، مسئولان شهرستان و استان به‌طور دقیق در جریان مشکلات این مرکز تولیدی باسابقه هستند، اما اقدام مؤثر و عملی که منجر به چرخش دوباره چرخ تولید شود، نمی‌بینیم.
وی ابراز می‌کند: زمانی که با کارگزینی تماس می‌گیریم، وعده بازگشت به کار و انتقال و صبر را می‌دهند، اما کسی نمی‌گوید، سفره و جیب خالی کارگران در این مدت انتقال از چه طریقی پر خواهد شد
وی با اشاره به نقش کارخانه قند در توسعه شهری ورامین خواستار پیگیری و تلاش مسئولان و راه‌اندازی مجدد آن شد.
دولت کمکی نمی کند
نماینده مردم ورامین، قرچک و پیشوا در مجلس با بیان این مطلب که کارخانه قند ۸۰ ساله ورامین، همان کارخانه قند معروف کشور بود، ولی امروزه دچار مشکل شده است، می‌گوید: «دولت برای بهبود این مسئله کمک نمی‌کند.»
سید حسین نقوی حسینی می‌افزاید: «امروزه جمهوری اسلامی ایران در شرایطی قرار دارد که راهی به غیر از رونق تولید داخلی نداریم، اگر تولید رونق پیدا کند، بسیاری از مشکلات و آسیب‌های اجتماعی نیز برطرف می‌شود.»
وی با انتقاد از وضعیت نامناسب اقتصادی در منطقه ورامین ادامه می‌دهد: «اگر کارخانجات و مراکز تولیدی با سرمایه‌های زیاد به کار خود ادامه می‌دادند، امروزه باید شاهد رونق تولید بودیم، اما متأسفانه اینگونه نیست و جوانان این دیار بیکار هستند.»
به گفته وی، کارخانه قند ۸۰ ساله ورامین، همان کارخانه قندی که در کشور معروف بود، امروزه دچار مشکل شده است و دولت برای بهبود این مسئله کمک نمی‌کند. انتظار داریم که دولت برای رونق تولید بیشتر وقت بگذارد و موانع مراکز تولیدی را از سر راه بردارد.
نظر شما