به گزارش قدس آنلاین، به بهانه سالروز تحمیل صلح بر امام حسن مجتبی(ع) در ۲۶ ربیع الاول سال ۴۱ هجری قمری، حجت الاسلام والمسلمین احمد پناهیان در یادداشتی، از ظلم مضاعف به امام حسن(ع) در دوران معاصر گفت و صلح با دشمن را نه یک رویه و اصل در اسلام، بلکه به عنوان بزرگترین منکر یاد کرد، مگر آنکه امام جامعه چاره‌ای جز آن نداشته باشد. در ادامه این یادداشت را می‌خوانیم.

«کُنْتُمْ خَیْرَ أُمَّةٍ أُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ تَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَتَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْکَرِ وَتُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ»

آری! برترین امتیاز امت اسلامی، قیام برای رهایی بشریت از استیلای طاغوت است و دعوت به اقامۀ اصلی ترین معروف - یعنی مبارزه با استکبار و اقامه امر حق – که یکی از اصول خدشه‌ناپذیر دین حنیف شمرده شده است و این مهم را خدای متعال نیز در بدو خلقت نور اقدس نبیّ اعظم محمد مصطفی (صلی الله علیه و آله) قبل از آفرینش همه هستی تصریح فرمود: «أنتَ صَفیّی، و أنتَ حَبیبی وَ خَیرُ خَلقی، أُمَّتُکَ خَیرُ أُمَّةٍ أُخرِجَت لِلنّاس...» و برای همین اصل، حضرتش را مبعوث فرمود و اگر این نبود پیامبر اعظم(صلی الله علیه و آله) نمی فرمود: «بُعِثْتُ بِالْجِهَادِ وَ لَمْ أُبْعَثْ بِالزُّرَّاعِ» و یا: «بُعِثتُ لِرَفعِ قَومٍ وَ وَضعِ آخَرین».

از آنجایی که دستور مستقیم خدای متعال به ائمه هدی (علیهم السلام) تبعیت از رسول مکرم اسلام در همین اصل است: «وَجَاهِدُوا فِی اللَّهِ حَقَّ جِهَادِهِ هُوَ اجْتَبَاکُمْ...» توقعی جز این نیست که امام مجتبی (علیه السلام) نیز با تأسی به امیرمؤمنان علی (علیه السلام) و جدّ اطهرشان، همین طریق مستقیم را - که استقامت در آن بسی صعب و دشوار است - ادامه دهند. چنان که این امام حماسه و ایثار و صاحب هیبت و سیادت نبوی (صلی الله علیه و آله) به روشنی و زیباییِ تمام در اولین خطبه خویش فرمودند: «نَحْنُ حِزْبُ اللَّهِ الْغالِبوُنَ وَ عِتْرَةُ رَسوُلِهِ الْاَقْرَبوُنَ ...»

اگر هم پس از اندکی مجبور به سرکشیدن جام زهرآگین صلح شدند، دلیلی نداشت جز شدت غربت و بی کسی حضرتش که با صدای رسا این واقعیت تلخ و شکننده را فریاد نمودند: «وَ اللَّهِ مَا سَلَّمْتُ الْأَمْرَ إِلَیْهِ إِلَّا أَنِّی لَمْ أَجِدْ أَنْصَاراً وَ لَوْ وَجَدْتُ أَنْصَاراً لَقَاتَلْتُهُ لَیْلِی وَ نَهَارِی حَتَّی یَحْکُمَ اللَّهُ بَیْنِی وَ بَیْنَهُ.»

آری اینجاست که صلح و معامله با دشمن حق و مستکبر، نه تنها یک رویه و اصل سیاست خارجه در دین نیست، بلکه یک منکر و بزرگترین منکر است؛ مگر آنکه امام جامعه چاره‌ای جز آن نداشته باشد که برای حفظ دین و جان اندک مؤمنین صادق با حفظ حدود و شروط لازم به آن تن دهد. آنجا که یاوران حضرت و فرماندهانِ رده اولِ سپاه در اردوگاه جنگ سازِ خیانت زدند و یکی پس از دیگری سپاه امام را ترک و طمع دشمن را برانگیزند و تزلزل در سپاه حق ایجاد نمایند معلوم است مصلحت چنین خواهد شد که امام به این «اصل استثناء» تن دهند، و جام زهر بنوشند.

چه درد آور است امامی به امت خیانت پیشه خود بگوید: «إِنِّی رَأَیْتُ هَوَی عِظَمِ النَّاسِ فِی الصُّلْحِ وَ کَرِهُوا الْحَرْبَ فَلَمْ أَحَبُّ أَنْ أَحْمَلَهُمْ عَلَی مَا یَکْرَهُونَ». او امت خویش که کراهت داشت از جهاد فی سبیل الله و دنیا زده و حقیر مطامع پست آن شده بود را با محبوبش یعنی دنیا وانهاد و نیل به طریق سعادت و فوز عظیم را که مبارزه بی امان با حاکمیت طاغوت است به آنها تحمیل نفرمود.

اما ظلم مضاعف به امام حسن مجتبی(علیه السلام) در زمانۀ ما آنجاست که برخی این امام بزرگوار و مبارز و با شهامت را «امام صلح» معرفی کنند و دوران ما را که نه امتی به امامش خیانت کرده و نه فرماندۀ شجاع و مقتدری مثل حاج قاسم سلیمانی و رهروانش کراهت از جنگ دارند بلکه بالعکس، مشتاق شهادتند را دوران تکرار آن فاجعه هولناک صدر اسلام می خوانند؛ آنهم وقتی معاویه زمان و یزید عصر، استکبار جهانی و آمریکا از همیشۀ تاریخِ سیاه خود ضعیف تر و در سراشیبی افول و سقوط قطعی است.

با آنکه امام مسلمین، رهبر معظم انقلاب مکرّر تصریح نمودند ملاک و معیار عمل ما آیه کریمه سوره مبارکه محمد (صلی الله علیه و آله) است «فَلا تَهِنوا وَ تَدعوا اِلَی السَّلمِ وَ اَنتُمُ الاَعلَونَ ...» که در تفسیر این آیه کریمه امیرمؤمنان علی (علیه السلام) فرمودند «لَمَّا قَوِیَ اَلْإِسْلاَمُ وَ کَثُرَ اَلْمُسْلِمُونَ» آنگاه که اسلام قوی شد و مسلمین زیاد شدند و نصرت دین بدین‌سان میسور شد خدای متعال این آیه را بعد از جنگ بدر نازل فرمود که در مقابل دشمن سست نباشید و با نرمی با او برخورد نکنید و با او از سر صلح و سلم وارد نشوید چراکه من با شما هستم و شما دست برتر دارید.

براستی امتی که بیش از چهل سال مقاومت در مبارزه را رها نکرده و با دلی سرشار از امید به فضل و نصرت خدای متعال با همه وجود به امام انقلابی و مجاهد خویش «اعتمادِ توأم با اعتقاد» دارد، خواب پریشان این جریان تحریف و فتنه را اجازه تعبیر نخواهد داد. گواه صادق این ادّعا، خیل میلیون ها جوان معتقد و متعهد است که آمادگی خویش را برای حضور در تمامی عرصه های جهاد و مقاومت اعلام داشته و بر دشمن خویش فائق خواهد آمد ان‌شاءالله.

دیگر این نسل به اهل نفاق چنین امانی نخواهد داد که امامش همچون معمار کبیر انقلاب اسلامی امام خمینی (قدس سره) بگوید آن حکمیّتی که بر امیرمؤمنان علیه السلام تحمیل شد و صلحی که به امام حسن علیه السلام تحمیل شد، امروز کسانی بر ما نیز تحمیل می کنند؛ و ابداً سرکشیدن جام زهری دوباره چون قطعنامه ۵۹۸ تکرار نخواهد شد.

منبع: آستان نیوز

انتهای پیام/