آلبرت بغزیان اقتصاددان و عضو هیئت علمی دانشگاه تهران در گفت‌وگو با قدس آنلاین درباره لایحه بودجه ۱۴۰۰ و بحث فروش نفت در بودجه گفت: قطعا فروش روزانه ۲ میلیون  و ۵۰۰ هزار بشکه نفت در روز در سال آینده با وضعیت کنونی تحریمی و از دست رفتن برخی از بازارهای فروش نفت ایران محقق نمی‌شود مگر اینکه به برجام بازگردیم یا اینکه دولت و وزارت نفت از معاملاتی مطلع باشند که ما از آن بی‌خبریم .

وی در ادامه توضیح داد: وابسته کردن بودجه یک سال کشور به این میزان فروش نفت بسیار خطرناک است. به هر حال ممکن است وزارت نفت کشوری را برای فروش نفت پیدا کرده و یا شاید قرار است تهاتر صورت بگیرد نفت بدهیم و کالاهای مورد نیاز کشور را وارد کنیم اما اگرغیر از این موضوع رقم بخورد بودجه با کسری واقتصاد با تورم شدیدی رو به رو می‌شود که اصلاً خبر خوبی برای اقتصاد سال آینده نیست.

عضو هیات علمی دانشگاه تهران گفت: با توجه به اینکه امسال نتوانستیم یک میلیون بشکه نفت بفروشیم و رقمی زیر این عدد نفت فروختیم بنابراین در فروش نفت موفق نبودیم مگر اینکه گشایشی رخ داده  باشد که دولت از آن فقط مطلع است. در غیر این صورت فروش بیش از ۲ میلیون بشکه نفت در بودجه محقق نمی‌شود  و مشخص نیست که سال آینده رئیس جمهور جدید آمریکا و تیمش به زودی ها قصد بازگشت به برجام را داشته باشند ضمن اینکه اتحاد کشورهای عربی با رژیم صهیونیستی نیز فضای منطقه را برای ما چندان باز نمی‌کند از این جهت اینکه دولت چرا چنین رقمی را در بودجه گذاشته‌ است باید دولت خود پاسخگوی این موضوع باشد.

آلبرت بغزیان خاطر نشان کرد: به هر حال در مسائل سیاسی هم باید به فکر ارتباط با جهان و موضع گیری‌های جهان علیه خود باشیم نمی‌توان اقتصاد ایران را از مسائل سیاسی و تاثیراتی که در آن به جا می‌گذارد جدا کرد لذا اگر دولت این تأثیرات را در لایحه بودجه میدید قطعاً با این همه خوش بینی بودجه را نمی‌بست و ۲میلیون و ۳۰۰ هزار بشکه نفت را برای درآمد کشور دربودجه جانمایی نمی‌کرد.

استاداقتصاد خاطر نشان کرد: قطعاً بعید است که بتوانیم این حجم نفت بفروشیم و درآمدهای بودجه ای و عمومی کشور را بر فروش نفت یا حتی اوراق سلف نفتی استوار کنیم. انتظار می رفت دولت براساس واقعیت‌ها بودجه را تنظیم می‌کرد تا درآمدها وهزینه‌ها واقعی‌تر باشد و براساس واقعیات اقتصاد کشور اداره شود. وقتی بودجه غیر واقعی بسته شود و نفت به فروش نرسد قطعاً تورم شدیدی در اقتصاد حاکم می‌شود که وضعیت زندگی ومعیشت مردم را روز به روز سخت‌تر می‌کند.