۱- «روزنامه قدس» امروز وارد سی و چهارمین سال فعالیت خود میشود. «قدس» در میان روزنامههایی که بعد از پیروزی انقلاب اسلامی متولد شدهاند جزو اولینها، قدیمیترینها و بادوامترینهای کشور است. این روزنامه همچنین به لحاظ خاستگاه تولید یعنی «آستان قدس رضوی» بسیار متمایز از دیگر رسانههای کشور است.
۲-همان طور که علوم دقیقه و تجربی مثل فیزیک، شیمی و زیست شناسی نیاز مبرمی به آزمایشگاه دارند، علوم انسانی نیز نیاز به آزمایشگاهی البته از جنس خود دارد. تولیدات فکری، فرهنگی و رسانهای از جمله کتاب، مجله، روزنامه، فیلم و ... به نوعی نقش آزمایشگاه علوم انسانی را بازی میکنند. در این میان نقش تولیدات روزمره از جمله روزنامه به خصوص نوع کاغذی آن پررنگتر و حیاتیتر است.
۳-شاید مهمترین و یا لااقل یکی از مهمترین شاخههای علوم انسانی «تاریخ» است. چه تاریخ محض و چه تاریخ مضاف. به نحوی که هیچ علمی بدون تاریخش علم نیست. روزنامهنگار در سده اخیر منشی صحنه علم تاریخ بوده است. برای همین است که بسیاری از مورخین نامی روزی و روزگاری، روزنامهنگاری را تجربه کردهاند. این امر بخصوص در رسانههایی که سنی از آنها گذشته و به خصوص در روزنامهها، بروز و ظهور بیشتری دارد.
۴-روزنامهنگاری تولید خلاقانه، جمعی و منظم است. روزنامه چکاپ روزانه و جواب آزمایش فرهنگ، اقتصاد و سیاست جامعه است. این کار وقتی ارزشمند میشود که به صورت «روزمره» و روزانه و با همین هویت «کاغذی» و قرار گرفتن چند حوزه در کنار هم شکل بگیرد. میخواهم بگویم دقیقاً همان چیزهایی که این روزها روزنامهها را با آن میرانند، نقطه مزیت آنهاست و خدمت بزرگی است که این رسانههای کاغذی به علوم انسانی و تاریخ میکنند.
۵-در میان انواع رسانههای متعدد امروزی شاید روزنامه وفادارترین فرم و مدیوم به تاریخ باشد. یعنی اگر شما بخواهید بدانید نبض جامعه مثلاً در سی و سه سال پیش و در تاریخ ۲۹ آذر سال ۱۳۶۶ چگونه میزده است، این روزنامه تولید شده در آن روز است که بسته ای متنوع از فرهنگ و اقتصاد و سیاست آن روزگار و آن روز خاص در اختیارتان میگذارد.
۶-حالا سی و سه سال از باز شدن این آزمایشگاه جامعه شناسی و علوم انسانی (روزنامه قدس) میگذرد. پزشکان زیادی وارد این آزمایشگاه شدهاند، از خونِ فرهنگ و اقتصاد و سیاست و زندگی جامعه آزمایش گرفتهاند، نتیجه حال و روز جامعه را گزارش کرده و به دست مخاطب دادهاند. از این زاویه «روزنامه قدس» یکی از سرمایههای علوم انسانی ایرانی و اسلامی است که به اندازه وسعش در آستانه ورود به قرن جدید شمسی میتواند به فرهنگ اسلامی و شیعی ایرانی کمک فراوانی کند. اگر اهمیت این نکته را درک کنیم که روزنامهنگار دستیار اول مورخ و گاهی خود مورخ است.
نظر شما