علیرضا حائری عضو هیات مدیره جامعه متخصصان نساجی در گفتگو با قدس‌آنلاین گفت: تنها تولید پارچه چادر مشکی در ایران در کارخانه حجاب شهر کرد در استان چهارمحال و بختیاری انجام می‌گیرد که ۱۰ میلیون متر در سال ظرفیت دارد اما بر اساس آخرین خبر تولید آن تازه به ۷.۵ میلیون متر در سال رسیده این در حالی است که نیاز کشور به چادر مشکی در سال ۷۰ میلیون متر است که در بهترین حالت ۱۰درصد نیاز داخل را پاسخ میدهد. 
وی افزود: اخیرا کارخانه نایب زرین خوانسار نیز که حدود ۱۰الی ۱۵ سال پیش به همین منظور راه‌اندازی اما متوقف شده بود، دوباره بازسازی شده و قرار است چادر مشکی تولید کند و تا تیر و مرداد سال آینده خط تولید آن به ظرفیت ۵ میلیون متر راه‌اندازی خواهد شد. این کارخانه در فاز ۲ نیز به تولید ۱۰ میلیون متر خواهد رسید. همچنین مقامات وزارت صمت خبر داده‌اند یک واحد دیگر هم در قزوین با دو خط تولید به ظرفیت ۲۰ میلیون متر تا سال ۱۴۰۰ راه‌اندازی می‌شود. با این حساب تولید پارچه چادرمشکی به ۳۰ تا ۳۵ میلیون متر می‌رسد که ۵۰درصد نیاز کشور را پاسخگو است و بازهم باید ۳۵میلیون متر واردات داشته باشیم. 
حائری با اشاره به اینکه کیفیت پارچه تولیدی کارخانه حجاب شهرکرد مطلوب و مطابق استانداردهای جهانی مخصوص چادر مشکی است تصریح کرد: در این میان این صنعت مشکلات و چالش‌های زیادی را پشت سر گذاشت اما چالش‌های دیگری هنوز بر سر تولید این صنعت وجود دارد ازجمله نخ مخصوص این پارچه تا دو سه سال پیش از خارج وارد می‌شد اما اخیرا چند کارخانه تولید نخ‌های فیلامنت پلی‌استر جهت تولید نخ‌های DTY و ATY که نخ‌های پُر تاب نیز گفته می‌شود احداث شده که نیاز این کارخانه را تامین می‌کند. در رنگ‌سازی و مواد افزودنی دیگر و همچنین ماشین‌آلات همچنان به کره جنوبی، ژاپن و تایلند وابسته هستیم خصوصا ماده خاصی در رنگ به نام DIS PERS  که باعث می‌شود نخ‌های پلی استر بور نشوند، گرد وغبار نگیرند و ثبات نور و ثبات سایشی خوبی داشته باشند. 
این عضو هیات مدیره خانه صنعت و معدن استان تهران در ادامه اظهار کرد: در حالی حاضر مابقی نیاز کشور به چادر مشکی با تعرفه ۳۰ درصد از خارج وارد می‌شود که قریب ۱۰۰ تا ۱۵۰ میلیون دلار است و نیاز به قاچاق وجود ندارد البته ممکن است پول‌های کثیفی در پوشش قاچاق، پارچه چادر مشکی وارد کشور کنند. 
حائری در خصوص اینکه قیمت تمام شده چادر داخلی برای مصرف‌کننده هنوز گران تمام می‌شود گفت: قرار بود چادر مشکی در داخل تولید شود تا با قیمت مناسب در اختیار مصرف‌کننده قرار بگیرد چرا که چادر مشکی در کشور صرفا یک کالای اقتصادی و صنعتی نیست بلکه یک محصول فرهنگی است و برای بزرگترین مصرف‌کننده چادر مشکی خجالت‌آور است که از کشوری که در سال ۱۰۰ متر هم از این پارچه مصرف نمی‌کند میلیون‌ها متر چادر وارد کند. 
وی گفت: مدیران اقتصادی و صنعتی کشور ما در این ۴۰ ساله همت نکردند ۵ خط تولید چادر مشکی ۲۰میلیون متری وارد کنند در حالی که تا ۱۰۰ میلیون متر چادرمشکی به راحتی در این کشور و کشورهای عرب حاشیه خلیج فارس مصرف دارد. برای کشورهایی چون کویت و امارات ترجیح این است که با لنج باربری و فاصله ۴۵ دقیقه‌ای، پارچه چادرمشکی از ایران وارد کنند تا نصف کره زمین را دور بزنند و چادر از کره جنوبی و تایلند و اندونزی با کشتی‌های اقیانوس‌پیما وارد کنند. 
وی ادامه داد: اگر چادر تولیدی در ایران هم‌قیمت و بالاتر از نمونه‌های خارجی تمام می‌شود به دلیل این است که تولیدکننده در بهترین حالت تمام مواد اولیه‌اش را چه در داخل یا خارج با قیمت جهانی تهیه می‌کند؛ چرا که کارخانه تولید نخ مواد اولیه‌اش را از کارخانجات پتروشیمی کشور با نرخ فوب خلیج فارس می‌خرد -اگر در بورس و در رقابت با سایر خریداران مواد پتروشیمی گرانتر از قیمت‌ جهانی نخرند-. این در حالی است که نفت و گاز این مملکت ارزان و فراوان است اما کارخانجات پتروشیمی ترجیح می‌دهند همان ابتدای خط تولید تمامی سود و ارزش افزوده مواد پتروشیمی را انحصارا در اختیار خود بگیرند و بخشی از این سود را به دلیل اینکه از ماده اولیه نفت یا گاز رایگان استفاده می‌کنند به سایر حلقه‌های زنجیره تولید منتقل نکنند. 
عضو هیات مدیره جامعه متخصصان نساجی افزود: این در حالی است که پتروشیمی‌ها باید اجازه دهند ۳۰درصد سود و ارزش افزوده برای تولیدکننده نخ و ۲۰درصد دیگر به بافنده نخ و تولیدکننده پارچه برسد دولت باید از نظر فرهنگی از تولیدکننده این کالا حمایت کند اما در عمل می‌بینیم نه تنها در تامین خوراک اولیه پتروشیمی از این صنعت حمایت نمی‌کند بلکه با اعمال تعرفه ۳۰درصدی برای واردات محصولی که در کشور وجود ندارد از جیب مصرف ‌کننده برای تولیدکننده داخلی چادر خرج می‌کند. 
حائری در ادامه تاکید کرد: وقتی تولید داخل کفاف نیاز داخلی را نمی‌دهد نباید تعرفه واردات تا این حد بالا باشد نهایتا دولت می‌تواند با تعرفه ۵درصد شروع کرده و با راه‌اندازی هرکارخانه تولید چادر مشکی ۵درصد دیگر به صورت پلکانی به تعرفه بیافزاید. اما دولت از این درآمد کلان به راحتی نمی‌گذرد. کافی است ۱۵۰میلیون دلار واردات چادرمشکی در سال را ضرب در ۳۰درصد تعرفه کنیم تا بدانیم تنها از این یک قلم چه سود سرشاری نصیب دولت می‎شود.