من هادی زهرایی که دارای مشکل بینایی هستم یا به قول عوام کور هستم، سالها در مشهد تحصیل کردهام و در یکی از روزها خبرنگار خانمی در دبیرستان حاضر و مشغول مصاحبه با همکلاسیهایم شد. من از آن خبرنگار خانم خواستم تا اجازه دهد به جای او مصاحبهای با دوستانم انجام دهم و این سرآغاز ماجرای ۱۴ سال فعالیت من در رسانههای مختلف تا کنون بوده است و در این سالها مشکل بیناییام موجب نشده است که در فعالیت رسانهای من خللی ایجاد شود.
نگاه ترحمآمیز
منکر سختی بیش از حد این کار برای خودم نیستم و با جان و دل این کار را پذیرفتهام. بیشتر مدیران در تمام ردههای مدیریتی هنگامی که با آنها مصاحبه میکردم، ابتدا با یک نگاه ترحمآمیز با من برخورد میکردند و موضوع را جدی نمیگرفتند اما با همه این سختیها اجازه نمیدادم در روند فعالیت رسانهای و وظیفه خبرنگاری به عنوان گوش و چشم مردم و انتقالدهنده فعالیت مسئولان و انعکاسدهنده مشکلات اقشار مختلف مردم، تعلل و کوتاهی صورت پذیرد. این بار خود، سوژه گزارش خودم شدم.
ماجرا از نامنویسی در هشتمین آزمون استخدام فراگیر دستگاههای اجرایی در سال ۹۹ شروع شد که پس از گذشت سالها، موضوع استخدام
۳ درصد معلولان در استخدامیها در این آزمون بهصورت کامل و شفاف مشخص شده بود.
حتی رئیس سازمان بهزیستی کشور نیز در مصاحبهای با خبرنگاران که در تاریخ ۲۱ شهریور ۹۹ در برخی خبرگزاریها منتشر شد، از معلولان خواسته بود از این فرصت استفاده و در آزمون استخدامی شرکت کنند.
براساس گفتههای قبادی دانا، رئیس بهزیستی کشور، در هشتمین آزمون استخدامی دستگاههای اجرایی، ۳۸ هزار نفر برای ۲۶ دستگاه اجرایی پذیرفته میشوند که باید طبق قانون جامع حمایت از معلولان حدود هزار و۱۵۰ معلول یا ۳درصد ظرفیت نیز در این آزمون به جامعه معلولان اختصاص داده شود.
به دلیل شرایط کرونایی این آزمون چندین بار به تعویق افتاد و سرانجام در دیماه و در هوای سرد زمستانی این آزمون برگزار شد پس از گذشت یک ماه نتایج اولیه آزمون اعلام که موجب تعجب بسیاری از معلولان شد. در کارنامه برخی معلولان سهمیه استخدام ۳ درصد لحاظ که برخی از این افراد قبول شده و برخی قبول نشده بودند.
اما نکته جالب در این میان افراد معلولی بودند که سهمیه ۳ درصد معلولان را در مرحله نامنویسی ثبت و در روز برگزاری آزمون؛ منشی و حتی سؤالهای بریل نیز در اختیار آنها قرار گرفته بود، اما در کارنامه منتشر شده توسط سازمان سنجش در قسمت وضعیت داوطلب این جمله نوشته شده است که داوطلب گرامی، با توجه به نمره مکتسبه، شما(ضابطه علمی) حد نصاب را کسب ننمودهاید و حداقل نمره معرفیشده در سهمیه آزاد در شغل محل فلان عدد و نمره مکتسبه شما فلان عدد است.
این موضوع موجب سؤال بسیاری از معلولان شرکتکننده در این آزمون شد. پس از مشورت با چند تن از دوستان به این نتیجه رسیدیم که باید به سازمان سنجش مراجعه کنیم تا علت این موضوع را متوجه شویم. من برای پیگیری این موضوع به تهران سفر کردم. ابتدا برای داشتن نامهای از سازمان بهزیستی به آنجا مراجعه کردم که با توجه به شرایط کرونایی، نگهبان ورودی ساختمان مانع ورود من به داخل ساختمان شد و با تماس تلفنی با کارشناسان مربوط اعلام کرد منتظر باشید تا نامه شما آماده شود. در همان سالن انتظار با فرد معلول دیگری آشنا شدم که او نیز از تبریز برای موضوع استخدام آمده بود او نیز مشکل من را داشت.
پس از گذشت دو ساعت نامه من بالاخره آماده شد و به سمت واحد ارتباطات مردمی سازمان سنجش واقع در خیابان کریمخانزند رفتم و پس از پرسوجو این ساختمان را پیدا کردم و وارد آن شدم. در همان ورودی ساختمان سالنی شیشهای بود که چند نفر آن طرف شیشه نامهها را میگرفتند و میگفتند بروید، پاسختان را میدهیم. من هم مانند دیگران مدارکم را تحویل آنها دادم و از آنها خواستم تا با کارشناسان صحبتی داشته باشم که گفتند با تلفن باید این کار را انجام دهید. پس از اصرار مکرر یکی از کارکنان آن اتاق شیشهای گفت: مرکز پاسخگویی و کارشناسان سازمان سنجش در استان البرز قرار دارد و اگر میخواهی باید به آنجا بروی. از شدت عصبانیت و خستگی ۱۲ ساعت سفر از قوچان به تهران و سردرگمی در شهر تهران، عصای سفیدم که همراهم بود را به سنگ پیش رویم زدم که موجب شد عصایم از هم بپاشد.
اما دوباره ناامید نشدم و خودم را به استان البرز رساندم. نگهبان این مجموعه نیز مانع ورود من شد و او با چندین سؤال که چرا با این شرایط اینجا آمدهای از من خواست تا در خیابان منتظر باشم. پس از چندین تماس نگهبان با افراد مختلف، او از من خواست تا گوشی تلفن روی دیوار را بردارم و با کارشناس گفتوگو کنم.
بروید در خانه بنشینید
کارشناس اطلاعتم را دریافت کرد و به من گفت: سهمیه معلولیت شما قبلاً در فایل تأیید شده ولی شما حد نصاب را ندارید از او خواستم تا اجازه دهد داخل بروم و مدارک و مستنداتی که با خود آورده بودم را در اختیارش بگذارم تا جواب سؤالهایم را دریافت کنم و او با فریاد به من گفت: چه کسی به شما گفته که به اینجا بیایید، بروید در خانه بنشینید تا دولت برایتان فکری بکند و مشغول توضیح دادن بودم که گوشی را قطع کرد و همانجا بود که اشکهایم جاری شد و آسمان ابری هم در همان لحظه به حال من میگریست. این سؤال در ذهنم بود که همیشه حرفهای مسئولان را برای احقاق حق جامعه معلولان منتشر کردهام، اینبار چگونه است که برای احقاق حق خود باید هر توهینی را بشنوم، چون پیگیر خواسته قانونی خودم و جامعه معلولان هستم. همچنان پیگیر این موضوع هستم که چرا در صفحه ۶
دفترچه ثبتنام منتشرشده توسط سازمان سنجش در بند (ب) سهمیه معلولان نوشته شده است (جذب معلولین مورد تأیید سازمان بهزیستی کشور، از محل سهمیه استخدامی ۳درصد قانون جامع حمایت از معلولان) صرفاً از طریق شرکت در امتحان مشترک فراگیر، کسب حد نصاب و رقابت بین تمامی داوطلبان معلول در همان شغل محل براساس نمره مکتسبه در امتحان مشترک فراگیر (به میزان حداکثر دو برابر ظرفیت جهت معرفی به مصاحبه استخدامی) و با رعایت سازوکارها صورت میپذیرد: سهمیه استخدامی مربوط به مشمولین سهمیه ۳درصد معلولان مورد تأیید سازمان بهزیستی کشور در دفترچه امتحان مشترک فراگیر مشخص و از سایر سهمیههای استخدامی مجزا شده است.
ضابطه علمی برای معلولان چه عددی است؟
این در حالی است که در کد رشته ۱۲۶۰۰ آموزگار ابتدایی شهرستان قوچان از سهمیه۴۵ نفری این کد رشته یک نفر سهمیه معلول مرد و یک نفر معلول زن درج شده است.
با پیگیریهای انجام شده و جمعآوری کارنامه شرکتکنندگان معلول مرد در آزمون این کد رشته، این عبارت در همه کارنامهها ذکر شده است که داوطلب گرامی، با توجه به نمره مکتسبه، شما ضابطه علمی (حد نصاب) را کسب ننمودهاید.چگونه میشود که براساس گفته خود سازمان سنجش افراد معلول با هم رقابت میکنند اما حد نصاب نمره آنها در سهمیه آزاد محاسبه میشود؟ و ما به دنبال این پاسخ هستیم که ضابطه علمی برای معلولان چه عددی است؟ حال از مسئولان بهزیستی، سازمان سنجش، نمایندگان مجلس و قوه قضائیه و دیگر نهادها خواستار احقاق حق قانونی جامعه بزرگ معلولان هستیم.
نظر شما