دیروز آخرین حلقه از تیم بایدن برای اجرای راهبرد «فشار هوشمند» تکمیل شد؛ «ریچارد نفیو» به عنوان معاون مسئول امور ایران در وزارت خارجه‌ آمریکا کار خود را آغاز کرد. نفیو اکنون به عنوان معاون رابرت مالی مسئول گروه اقدام علیه ایران منصوب شده است. این گروه توسط مایک پمپئو در وزارت خارجه آمریکا در دولت ترامپ تشکیل شد و دولت بایدن نیز برخلاف انتظار، آن را ملغی نکرد. کارکرد اولیه این تشکیلات این بود که نحوه خروج آمریکا از برجام را مشخص کند، اما در ادامه با لفاظی‌های مکرر برایان هوک [مسئول سابق این گروه] به محلی برای اظهارات ضدایرانی دولت ترامپ بدل شد. دولت ترامپ به دنبال تبدیل کردن تحریم به «نمادی» برای ترساندن کشورها و شرکت‌های خارجی و پرهیز دادن آن ها از همکاری با ایران بود. این راهبرد که با تحریم حداکثری تمام نهادها، شرکت‌ها و افراد ریز و درشت ایرانی همراه بود، به راهبرد «فشار حداکثری» مشهور شد و بنیه اصلی آن بر جنگ روانی و ایجاد یک کارزار سیاسی تمام عیار علیه ایران بود. شکست این راهبرد در ماه‌های آخر دولت ترامپ بر همه روشن شده بود تا اینکه در نهایت با پیروزی جو بایدن در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، این راهبرد به طور کامل کنار گذاشته شد. رئیس جمهور فعلی آمریکا در مبارزات انتخاباتی خود به صراحت از جایگزنی راهبرد «فشار هوشمند» به جای فشار حداکثری خبر داده بود و به محض اعلام پیروزی با مهره چینی‌های خود به سمت این هدف حرکت کرد.

منظور از «فشار هوشمند» اجرای تحریم‌های مؤثر، موردی و نقطه‌ای همزمان با پیشبرد مذاکرات سیاسی است بدون آنکه دولت بایدن در فضای بین‌الملل به ضدیت با دیپلماسی یا یکجانبه‌گرایی متهم شود. در این راهبرد، حداکثر تلاش برای شناخت منافذ اقتصادی دور زدن تحریم‌های اولیه صورت می‌گیرد و سعی می‌شود با اثرگذاری واقعی تحریم‌ها سیستم اداره کننده جمهوری اسلامی، مستأصل شود. به همین دلیل بایدن از روزی که روی کار آمد در زمینه ایران، چهره‌هایی از دولت اوباما را روی کار آورد که وجه مشترک آن‌ها از یک سو دیپلمات بودن و از سوی دیگر آشنا بودن به ساختار اقتصادی و سیاسی ایران است. این پازل دیروز با اعلام انتصاب ریچارد نفیو به عنوان معاون رابرت مالی تکمیل شد. کتاب خواندنی ریچارد نفیو با عنوان «هنر تحریم ها» به فارسی ترجمه شده و در فضای مجازی موجود است. با مطالعه این کتاب می‌توان دریافت که مسئله «اثرگذاری» تحریم ها به عنوان مسئله محوری در رژیم تحریم‌های آمریکا مورد بحث قرار می‌گیرد. انتصاب کسی که به علت تخصص در هدف‌گذاری تحریم‌های ضدایرانی به «معمار تحریم ها» شهرت پیدا کرده، نشان می‌دهد دولت بایدن قصد دارد با حفظ و احیای نظام تحریم‌های هوشمندِ دولت اوباما، اجرای هر چه دقیق تر نظریه «فشار هوشمند» به جای «فشار حداکثری» را دنبال کند که این مسئله به معنای پایان هر گونه رفع تحریم «واقعی» برای ایران است.