تاکنون ۸۵۰ بیماری قابل انتقال بین حیوان و انسان شناسایی شده است. تعجب نکنید این رقمی است که مطمئناً در سال‌های بعد بیشتر و بیشتر خواهد شد.

با همین مقدمه کوتاه می‌خواهیم به بررسی نگهداری دام در منازل به خصوص در مناطق حاشیه شهر جغتای بپردازیم که موجب بروز مشکلاتی شده است به طوری که برخی ساکنان این مناطق سال‌های طولانی با این مشکلات از قبیل افزایش حشرات موزی، کک و کنه مواجه بوده و هستند. 

شهروندان شاکی

یکی از شهروندان می‌گوید: حدود ١٠سال است در محله ما یکی از ساکنان به نگهداری دام اقدام کرده و هر روز این حیوانات را در زمین‌های اطراف رها می‌کند. وی می‌افزاید: این کار موجب آلوده شدن منطقه به فضولات حیوانی شده است. وی ادامه می‌دهد: چاره‌اندیشی اساسی برای رفع این معضل از نیازهای ساکنان شهر است که متأسفانه تاکنون مسئولان اقدام مؤثری انجام نداده‌اند. وی ضعف قانون را اصلی‌ترین مشکل دانست که هنوز نتوانسته‌اند دام‌ها را از جغتای خارج کنند.

یکی دیگر از شهروندان می‌گوید: افرادی که انواع دام را در منزل خود نگهداری می‌کنند فضولات حیوانی را در اطراف منازل مسکونی تخلیه می‌کنند. او می‌افزاید: بوی نامطبوع ناشی از نگهداری دام در روزهای گرم، اقامت در منطقه را بسیار دشوار می‌کند. وی خاطرنشان می‌کند: با توجه به اینکه برخی بیماری‌ها بین انسان و دام مشترک است انتقال دام‌ها از منازل مسکونی به خارج از محدوده شهری ضروری است. شهروند دیگری می‌گوید: جدا از مشکلات بهداشتی، سر و صدای ناشی از نگهداری دام در منزل یکی از مشکلات اصلی ساکنان است.

جای خالی راه حل

یکی از شهروندانی که اقدام به نگهداری دام در منزلش کرده است، می‌گوید: هم اکنون چند رأس گاو و گوسفند در منزل نگهداری می‌کنم و فراورده‌های آن‌ها را به فروش می‌رسانم و از این طریق مخارج خانواده‌ام را تأمین می‌کنم.

جغتایی تصریح می‌کند: تاکنون مکان مناسبی از سوی متولیان برای دامداری‌های کوچک در خارج از شهر در نظر گرفته نشده است و نگهداری دام به همین شیوه مخارج کمتری دارد.

قبول داریم با نگهداری دام در منزل سبب آزرده شدن همسایگان می‌شویم اما تنها راه منبع درآمد ما از طریق همین دام‌هاست. وی در پاسخ به پرسش خبرنگار ما که چرا اقدام به خروج دام‌ها از شهر نکرده است، می‌گوید: برای من امکانات ساختمانی در مزرعه وجود دارد ولی متأسفانه آب و برق که اصلی‌ترین نیاز ماست وجود ندارد. وقتی برق و آب نباشد هیچ توجیهی هم برای خروج دام‌هایمان از شهر توسط مسئولان وجود ندارد. تاکنون چندین بار برای پیگیری و انتقال آب و برق به مزرعه به مسئولان مراجعه کرده‌ایم، ولی متأسفانه کسی پاسخگو نیست.

مجتمع فراموش شده

غفاری دیگر دامدار جغتایی در گفت‌وگوی خود به موضوع مجتمع گاوداری جغتای اشاره کرده و می‌گوید: چند سالی است موضوع ایجاد مجتمع گاوداری در بیرون از شهر جغتای با تمامی امکانات از جمله آب و برق و... مطرح است به طوری که در یک دوره زمانی، مدیریت جهاد کشاورزی از دامداران برای ایجاد این مجتمع مبلغ یک میلیون ریال دریافت کرد ولی متأسفانه پس از گذشت چند سال هنوز هیچ اقدام اساسی صورت نگرفته است و به مسئولان مربوط هم که مراجعه می‌کنیم به نوعی از دادن پاسخ قانع‌کننده طفره می‌روند. وی تنها راه خروج دام‌ها از شهر جغتای را ارائه امکانات برق و آب به مزرعه‌های کشاورزی دانست.

همسایگی با بیماری‌های دامی

یک کارشناس بهداشت هم درباره این مشکل به خبرنگار ما می‌گوید: شیوع ناگهانی بیماری در بین حیوانات اهلی می‌تواند با شیوع ناگهانی آن در انسان همراه باشد و حتی منجر به مرگ شود.

محمدی تصریح می‌کند: در برخی مناطق شهر جغتای بعضی خانواده‌ها انواع حیوانات اهلی را در منزل خود نگهداری می‌کنند که در صورت بی‌توجهی به مسائل بهداشتی مشکلاتی را برای خود و ساکنان به وجود می‌آورند. خطرناک‌ترین بیماری مشترک انسان و دام در حال حاضر آنفلوانزای مرغی، سل و برخی بیماری‌های عفونی دستگاه تنفسی است.

وی خاطرنشان می‌کند: شهروندان برای رهایی از معضل نگهداری دام در منازل اطراف محل سکونت خود باید موضوع را به مراکز بهداشتی اطلاع دهند تا با متخلفان برخورد شود. وی می‌گوید: افرادی که دام در منزل خود نگهداری می‌کنند باید مسائل بهداشتی را به طور کامل رعایت و از ریختن فضولات و سایر ترشحات حیوانات در بیرون از آن مکان خودداری کنند. وی نگهداری دام در منزل در صورتی که برای دیگر ساکنان مشکلاتی را ایجاد کند غیرقانونی دانست و گفت: شهروندان این گونه موارد را به مراکز بهداشتی اطلاع دهند تا بازرسان مرکز بهداشت پرونده‌ای برای این افراد تشکیل دهند.