پس از آنکه تروئیکای اروپایی پیش نویس بیانیه خود علیه ایران را از شورای حکام آژانس پس گرفت، تفسیرهای جدیدی در خصوص وضعیت بین ایران و آمریکا آغاز شد به خصوص آنکه آمریکایی ها نیز اندکی پس از این اقدام صراحتا از اطلاع خود از تصمیم کشورهای اروپایی برای باز پس گیری این بیانیه خبر داده و تصریح کردند که این کار با هماهنگی آنها انجام شده است.

بعد از این اتفاق یکی دو مساله دیگر هم نشانه های کم رنگی از تمایل غرب برای پایان دادن به مناقشه با ایران پیدا شد به خصوص آنکه پای ایرلند به میان آمد و وزیرخارجه این کشور که پیش از این کمترین اخبار از روابط آن با ایران منتشر شده بود از آمادگی هایی برای حل مساله ایران و غرب خبر داد و یکی دو روز بعد هم خبر آزاد شدن بخشی از سرمایه های بلوکه شده ایرانی در کره، عمان و عراق منشتر شد.

البته از نگاه نویسنده هرچند اینها پیام های آشکاری برای تلاش به آغاز رایزنی با ایران از سوی آمریکا هستند اما به هیچ وجه نمی توان آنها را کافی دانست و باید تاکید کرد که تنها یک بازی ساده سیاسی برای تلطیف فضا و تحریک ایران به آغاز مذاکره هستند اما همین دستاوردهای اندک را هم کسی نمی تواند به پای چیزی جز مقاومت و ایستادگی مردم و نظام جمهوری اسلامی بنویسد.

تهران به خوبی متوجه است که در برابر آمریکا راهی جز مقاومت ندارد و درسی را که حدود 70 سال است از روابط با آمریکا دریافت کرده باید در مقابل چشمان خود قرار دهد. آمریکا همان آمریکای کودتای 32 است. همان که به مصدق قول وام برای نجات از مشکلاتش داد ولی رهایش کرد تا برای روزهای کودتا آماده شود. آنها در واقع از مصدق وقت گرفتند تا برنامه ریزی کودتا در ایران با دقت پیش برود و او به جای آنکه به نیروی داخلی تکیه کند، چشم انتظار کمک آمریکا برای فرار از دست انگلستان باشد، غافل از آنکه هردو کشور در حال برنامه ریزی برای سرنگونی اش بودند و رایزنی های واشنگتن و وعده وام فقط فرصت سوزی از مصدق و قدرت داخلی اش بود.

ایران در سالهای بعد هم بارها بدعهدی و خیانت آمریکایی ها را تجربه کرده است به خصوص در قرارداد الجزایر، حمله به کشتی های نفتی ایران در خلیج فارس، زدن هواپیمای مسافری، ورود به اغتشاشات دهه هفتاد، هشتاد و نود ایران و به خصوص آن جملات مشهوری که اوبامای دموکرات در حمایت از اغتشاشات ایران بیان کرد. لذا باید بدانیم که تنها راه پس زدن آمریکا در یک مبارزه طولانیف ایستادگی و مقاومت است و کسی حق ندارد هر دستاوردی را به حساب تدبیری غیر از این بگذارد. آنچه در طول این 4دهه در برابر آمریکا به دست آمده است، تنها و تنها در اثر مقاومت بوده و برجام هم تاکید دوباره ای بر این مهم بود و دیدیم که نتیجه دل بستن به عهدهای آمریکایی چه بود و چه سرانجامی پیدا کرد.