قدس آنلاین: ماه رمضان ماه ضیافت و مهمانی خدای سبحان است. در آموزه‌های دینی برای ورود به این ماه و وداع با آن نیایش و آدابی وجود دارد. بی‌تردید دعاهای صحیفه سجادیه تا روز قیامت راهنمای جهانیان در طریق رشد و تکامل و سعادت است. امام سجاد(ع) هنگامی که ماه رمضان فرا می‌رسید دعا می‌کردند.

در فرازی از دعای چهل و چهار صحیفه سجادیه که دعای امام زین‌العابدین در ورود به ماه رمضان است چنین آمده است:

«اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ أَلْهِمْنَا مَعْرِفَةَ فَضْلِهِ وَ إِجْلَالَ حُرْمَتِهِ، وَ التَّحَفُّظَ مِمَّا حَظَرْتَ فِیهِ، وَ أَعِنَّا عَلَی صِیَامِهِ بِکَفِّ الْجَوَارِحِ عَنْ مَعَاصِیکَ، وَ اسْتِعْمَالِهَا فِیهِ بِمَا یُرْضِیکَ»

بار خدایا بر محمد و آل او درود فرست و شناسایی فضیلت و برتری این ماه بر ماه‌های دیگر و احترام و بزرگداشت حرمت حقش و دوری گزیدن ازهر آن چه که منع کرده‌ای  را به ما الهام نما و ما را بر روزه‌داری این ماه به همراه بازداشتن اندام‌ها از گناهان و به کاربردن آن در آن چه تورا خشنود می‌سازد یاری فرما.

در این فراز از نیایش ورود به ماه مبارک رمضان آیین پاسداری از ماه رمضان آموزش داده شده است. با اگاهی و معرفت باید وارد این ماه رمضان شد. معرفت فضیلت و برتری ماه رمضان بر سایر ماه های سال، روزه‌داران را از غفلت باز می‌دارد و بر بهره‌برداری ازظرفیت‌های ماه رمضان ترغیب می‌نماید.

احترام ماه رمضان و تجلیل از ماه رمضان و تلاش و حرکت در راه بزرگداشت ماه رمضان و رعایت حرمت ماه رمضان برروزه داران لازم است و موجب رهایی از ناهنجاری‌ها و زشتی‌ها در این ماه می‌گردد.

حفاظت روح و جسم خویش از آن چه ممنوع است وظیفه هر مؤمن در ماه رمضان است. باید روزه‌دار از کارهای حرام و نامطلوب و ناروا دوری نماید تا از برکات ماه رمضان بهره ببرد. معرفت فضل و ارزش ماه رمضان و تجلیل و بزرگداشت آن و حفاظت خود از انجام کارهای ممنوع در ماه رمضان بسیار با اهمیت است.

امام سجاد(ع) در نیایش هنگام ورود به ماه رمضان از خدای سبحان درخواست نموده‌اند که خداوند این حقایق  سه گانه را به ایشان الهام نماید. واژه «ألهِمنَا» در این نیایش ارزش معرفت و تجلیل و بزرگداشت ماه رمضان و رهایی از کارهای ممنوع را نشان می‌دهد.

باید روزه‌داران در ضیافت الهی ماه رمضان، اعضای بدن خویش و اندام خود را از معصیت باز دارند و در رضایت و خشنودی خدا به کار گیرند. این حقیقت نیز در نیایش امام سجاد(ع) در ورود به ماه رمضان آموزش داده شده است. امام چهارم در این نیایش واژه «أعنّا» را برای تبیین همین تلاش در راه بازداشتن خود از گناه و روی آوردن به اطاعت آورده‌اند. این کلمه سختی این کار را آشکار می‌سازد چون با عنایت و کمک و یاری پروردگار جهانیان باید در این راه گام برداشت. امام در این نیایش عنایت و یاری الهی را برای کف جوارح از معصیت و استعمال اندام در رضایت حق‌تعالی، لازم شمرده‌اند و آن را در خداوند درخواست نموده‌اند.