قدس آنلاین: انتخاب هیات دولت و وزرای دولت سیزدهم انتخاب‌های حساسی است چرا که جمهوری اسلامی ایران در پیچ حساسی قرار گرفته که باید به سلامت از آن عبور کند. دشمنان نظام اسلامی در سر پیچ ایستاده تا سرنگون شدن نظام انقلاب اسلامی را تماشا کنند، کما اینکه بارها و بارها با وقاحت بر این موضوع تأکید کرده‌اند، بنابراین انتخاب وزرا برای دولت سیزدهم برای تعیین و تحقق راهبردها و استراتژی های درست بسیار حائز اهمیت است.

 انتخاب وزیر خارجه به دلایل مختلفی از جمله مساله مهمی چون برجام و نشستن پای میز مذاکره، انتخاب مهمی است لذا انتظار می‌رود دولت سیزدهم ویژگی‌های وزیر خارجه را براساس اولویت انقلابی بودن و تامین منافع ملی مد نظر قرار دهد.

یکی از موضوعاتی که درباره دور قبلی مذاکرات در دولت آقای احمدی نژاد که توسط تیم آقای جلیلی صورت می‌گرفت این محور مهم است که فردی مثل آقای جلیلی، واقعیت صحنه را به خوبی می دید و مرعوب هیمنه پوشالی غربی‌ها نمی‌گردید. برای وی مذاکره برای مذاکره مهم نبود، بلکه برای جلیلی مسئله مهم منافع ملی بود. یعنی دیدگاه یک مدیر و وزیر انقلابی براساس حفظ و تامین منافع ملی است در حالی که اصلاح طلبان حتی اگر امکان داشتند راه‌های واگذاری کشور به طرف غربی را باز می‌گذاشتند. در حالی که اعتقاد یک مدیر انقلابی مثل آقای جلیلی واگذاری کشور و تامین خواسته های غرب به بهانه وعده های واهی آنها نیست، بلکه مدیر انقلابی برای تأمین منافع ملی می‌جنگد.

به عبارت دیگر می توان گفت فهم مدیران انقلابی، متفاوت از فهم اصلاح‌طلبان است، چرا که اصلاح طلبان فهم درستی از منافع و مصالح کشور ندارند. اصلاح طلبان در سال‌های سال نشان داده اند که بارها و بارها به فریب خوردن از غرب و ساده لوحی خود اذعان کرده‌اند در حالی که پیشتر هم از اعتماد به غرب و آمریکا کشور لطمه خورده و به خوبی می‌دانند کار آمریکا فریب دادن است، اما باز هم مایل به سرمایه گذاری روی آمریکا هستند در حالی که مدیر انقلابی روی آمریکا سرمایه گذاری نمی‌کند. مدیر انقلابی، مدیر نادانی نیست که باور کند آمریکا بدون برداشتن و لغو تحریم‌های کاستا، یوترن و تحریمهای مهم درهای اقتصاد دنیا را به روی ما باز می کند!

ویژگی مدیران انقلابی این است که می توانند پشت ماجرا را ببیینند و آن طرف قضیه را رصد کنند. می‌توانند درک کنند که آیا آمریکا در حال دوختن کلاه بزرگی برای کشیدن بر سر ملت ایران است. مدیران انقلابی آنقدر تیز و زرنگ و کار بلدند که به دشمن فرصت دوباره ای برای تحمیل فشارهای مضاعف به ملت ایران ندهند.

مدیر انقلابی می داند بحث مذاکرات یک طرف ماجراست، بلکه تلاش می‌کند تا ظرفیت سخت کشور را افزایش دهد. همان ظرفیت‌هایی که دشمن به دلیل نگرانی از آنها با ما پای میز مذاکره نشست و برجام تصویب شد.قطعا اگر ظرفیتی که در دوره جلیلی شکل گرفته بود توسط تیم دیپلماسی سیاسی دولت آقای روحانی دنبال می‌شد امروز دست ما بسیار پر تر بود چرا که آن زمان ما با دست پر در موضوع اورانیوم غنی شده ، سانترفیوژهای متعد و آب سنگین نیروگاه نطنز پای میز مذاکره رفتیم در حالی که امروز با دست خالی مشخص است که دولت آمریکا یکه تاز صحنه است و زیر بار راستی آزمایی و عمل به تعهدات خود و بازگشت واقعی به برجام نمی‌رود.

هر چند دولت خود را متخصص در امر دیپلماسی می دانست و اصلاح طلبان مذاکرات قبلی در دوره آقای  جلیلی را رد و مورد نکوهش قرار می‌دهند اما ملاک عملی که اصلاح طلبان نداشتند اما آقای جلیلی داشت پافشاری بر منافع ملت بود. اصلاح طلبان مثال فردی رفتار کردند که سند خانه خود را بدون اخذ قیمت واقعی آن در بنگاه معاملات ملکی بگذارد و برود!

به هر حال عملکرد دولت آقای روحانی در امر دیپلماسی خارجی و مساله مهمی به عنوان توافق هسته‌ای و برجام به شدت زیر سؤال است. عملکردی که به هیچ وجه نمی توان از آن دفاع کرد، بنابراین برای پاکسازی ویرانی‌ها در عرصه سیاست خارجی، سکان وزارت خارجه باید به کسانی داده شود که اهل مقاومت و خرد هستند، مدیرانی متعهد که دردشان، درد ملت باشند و بتوان روی آنها حساب باز کرد. مدیرانی که اهل  وادادگی نباشند ودر برابر تشدید تحریم‌هاو خط و نشان کشیدن های دشمن اندکی از موضع به حق خود عقب نروند.

انتهای پیام/