اصولاً صهیونیست‌ها در دو حوزه دچار ضعف شدید هستند و همین سبب کرنش آن‌ها در مقابل ملت‌های منطقه شده است: اولاً صهیونیست‌ها قافیه بازی‌های بین‌المللی و منطقه‌ای را تنگ می‌بینند و می‌خواهند از هر طریقی بازیگران اصلی را به سمت خود جلب کنند. از آنجا که مقوله امنیت برای تل‌آویو مهم است، آن‌ها می‌دانند که در سالیان گذشته به دلیل مشکلات بین‌المللی، انگیزه حفظ امنیت آنان کمرنگ شده است و آمریکا هم به دنبال تجاری‌سازی امنیت برای حل بحران‌های اقتصادی‌اش است. به همین دلیل تنها اهرم فشاری که در دسترس آن‌هاست راه‌اندازی کارناوال ترس از ایران و ملت‌های مسلمان منطقه است. صهیونیست‌ها با اقدامات ضد ایران می‌خواهند جبهه‌ای باز کنند که غرب را تهدید کنند و ناخودآگاه غرب و اعراب مجبور به تأمین امنیت اسرائیل شوند. در ماجرای حملات تروریستی داعش در نشریه شارلی ابدو و اماکن فرانسه شاهد سناریو و بازی‌سازی صهیونیست‌ها بودیم پس این اقدامات مسبوق به سابقه است.
همگرایی قاهره‌ای هم بخشی از پازل آمریکایی‌هابرای ایجاد چتر امنیتی بدون نیاز به حضورشان در منطقه است. قاهره با ظرفیت‌های عربی اسلامی، این امکان را دارد که اتاق فرمان آمریکایی‌ها باشد.
نفتالی بنت مدعی است روابط خوبی با جو بایدن دارد، ولی حقیقت امروز آمریکا، تجاری‌سازی امنیت برای کاخ سفید است، در حالی که صهیونیست‌ها می‌خواهند هیچ هزینه‌ای پرداخت نکنند. در وهله دوم تشنج‌های داخلی اسرائیل، فرسایشی‌ترین وضعیت را برای تل‌آویو رقم زده است. همه‌گیری کرونا و افزایش مهاجرت معکوس و بازگشت شهروندان صهیونیست‌به اروپا، فساد نهادهای سیاسی و فقر اجتماعی از فاکتورهای اصلی تنش در جامعه اسرائیل محسوب می‌شود که هر چند روز یک بار ساکنان شهرک‌های صهیونیست‌نشین را به خیابان‌ها می‌آورد. به همین دلیل با توسل به تروریسم به دنبال پاسخگویی به افکار عمومی شهروندان خود هستند، اما توفیقی حاصل نمی‌شود.
در پاسخ به اینکه پاسخ‌های ایران به حملات تروریستی صهیونیست‌ها در نطنز و برخی مراکز حساس چه خواهد بود می‌توان به این نکته اشاره کرد که پاسخ‌ها نظامی یا دیپلماتیک هستند. صهیونیست‌ها در حوزه نظامی و دفاعی، آسیب‌پذیرند. حضور نیروهای مقاومت در مرزهای رژیم صهیونیستی و تجربه جنگ یازده روزه غزه برای تخلیه بخشی از مناطق صهیونیست‌نشین کافی بود.
به تازگی اخطار سیدحسن نصرالله برای دفع تهدید تل‌آویو ضد کشتی‌های نفتی، یکی از بزرگ‌ترین پالس‌های خطر برای تل‌آویو محسوب می‌شود. در حوزه اقدام‌های دیپلماتیک هم، جمهوری اسلامی ایران مسئله غنی‌سازی را آغاز کرده است. غنی‌سازی با ۶۰ درصد خلوص از مهم‌ترین اقدامات نظام در مقابله با تروریسم و دشمنان ملت ایران به شمار می‌رود. بازگشت ایران به وضعیت ماقبل برجام اتفاقی است که تل‌آویو را وحشت‌زده می‌کند. غرب و به‌خصوص آمریکا اگر خواهان ترویج صلح و همگرایی در منطقه غرب آسیا هستند، باید از ملت ایران دلجویی کنند.
اگر صهیونیست‌ها به دنبال آن باشند تا در دوران نفتالی بنت بر حجم اقدامات تروریستی علیه ایران بیفزایند، ممکن است هرگز زمان کافی برای اصلاح رفتارشان در منطقه را کسب نکنند!
نظر شما