۱۵ روز است که معاونت خدمات اجتماعی بنیاد کرامت رضوی با سرپا کردن دو مجموعه استراحتگاه موقت و همچنین ایستگاه سرپایی خدمت‌رسانی به همراهان بیماران بستری در دو بیمارستان قائم و امام رضا(ع) تلاش دارد اندکی از رنج و اندوه شهروندانی که بیمار کرونایی دارند، کم کند.

مشمول محبت

جلو در بیمارستان با یکی از همراهان بیماران به گفت‌وگو نشستیم. از او پرسیدیم که از استراحتگاه ساخته شده برای همراهان بیماران اطلاعی دارد؟ جواب مثبت داد و گفت: خدا خیرشان دهد. من و برادرم چند روزی است که به خاطر ابتلا و بستری شدن مادرم در بخش کرونایی‌ها، نوبتی توی بیمارستان هستیم. وقتی شنیدیم مکانی نزدیک اینجا راه افتاده که از همه پذیرایی می‌کنند و دیگر لازم نیست به خانه برویم و برگردیم، خیلی کارمان راحت‌تر شد.

فردی که به نظر می‌رسید همراه بیمار است، در نزدیکی ساختمان اورژانس نشسته بود. او مدام چشمش به یک در بیمارستان بود و مضطرب به نظر می‌رسید.

وقتی سر صحبت را باز کردم گفت: یک بیمار بدحال دارند و برای چند دقیقه نفس تازه کردن بیرون نشسته تا در صورت ضرورت به بخش برگردد. از دایر شدن استراحتگاه خبر نداشت ولی به محض شنیدن این موضوع، کمی گره پیشانی‌اش باز شد. می‌پرسید: حتماً باید بیمار کرونایی داشته باشیم؟ که در جوابش می‌گوییم؛ میزبان حضرت رضا(ع) است و کرامتشان شامل حال همه می‌شود. او پس از تشکر، به سمت استراحتگاه به راه افتاد.

خدمه بیمارستان می‌گویند: همراهانی که قرار است بیشتر از یک روز مراقب بیمارشان بمانند، باید فرمی را از مددکاری بیمارستان بگیرند که نشان می‌دهد اینجا بیمار بستری دارند و بعد نشانی استراحتگاه را که روبه‌روی بیمارستان است به آن‌ها می‌دهیم. البته این استراحتگاه بیشتر به درد شهرستانی‌ها می‌خورد که معمولاً جایی برای رفتن ندارند و جلو بیمارستان سرگردانند. خیلی فکر خوبی است؛ هم از بار ناراحتی خانواده بیماران کم می‌کند و هم از بار مسئولیت ما که مدام شاهد ازدحام همراهان هستیم و دغدغه ابتلای افراد بیشتری به کرونا را داریم.

میزبانی به رسم سقاخانه

آن‌هایی که به هر دلیل، سروکارشان به بیمارستان قائم افتاده، در نخستین مواجهه، توجه‌شان به ایستگاه صلواتی که درست مقابل بیمارستان دایر شده، جلب می‌شود. سقاخانه امام رضا(ع) هر روز از اول صبح با چای گرم و آب خنک از عابران به خصوص همراهان بیماران پذیرایی می‌کند و با تصاویری از سقاخانه اسمال طلا و کبوترانش، میهمانان را به حال و هوای صحن عتیق می‌برد. تشنه‌لبان، یک لیوان چای گرم و آب سرد را با سلامی به صاحب مهربان سقاخانه می‌نوشند.

اسماعیل ناذری، خادم سقاخانه از دلیل دایر شدن این ایستگاه می‌گوید: «چند روزی است در کنار راه‌اندازی استراحتگاه کرامت رضوی، سقاخانه امام رضا(ع) هم جلو در اورژانس بیمارستان قائم دایر شده تا به بهانه یک پذیرایی سبک در این ایستگاه، آن‌ها را برای استفاده از استراحتگاه دعوت کنیم». وقتی یک لیوان چای گرم دست همراهان بیماران می‌دهیم، می‌بینیم که خستگی و فشار روحی‌شان سبک می‎شود چون ارتباط دلشان با حضرت رضا(ع) که منبع نور و رحمت هستند، دوباره برقرار می‌شود. گاهی حبه قندی به نیت تبرک برمی‎دارند تا در چای بیمارشان بریزند و شفایشان را از امام رئوف بخواهند.

فرصت خدمت

پس از ورود به خیابان کوهسنگی۶، استراحتگاهی به چشم می‌خورد که با کتیبه‌های سیاه عزای حسینی تزئین شده است. در چادر آقایان و بانوان تعدادی از همراهان مشغول استراحت هستند.

محمدباقر سوقندی، دانشجو و یکی از خدمت‌رسانان این طرح می‌گوید: «بیشترشان روزها به دنبال کارهای بیمار خود، بیرون می‌روند. ظهرها و شب‌ها برای صرف غذا و استراحت برمی‌گردند».

در بین حرف‌هایش مرتباً در حال ارائه خدمت به مراجعان و راهنمایی کردن آن‌هاست. در ادامه می‌گوید: ما نیت کرده بودیم برای یک کار جهادی مثل خدمت در روستا و یا واکسیناسیون داوطلب شویم. دانشگاه علوم پزشکی به همراه مراکز دانشگاهی و آستان قدس رضوی، بحمدالله فرصت خدمت برای دانشجویان مهیا کردند. روزانه در سه شیفت مجزای خواهران و برادران، ۲۰ خادم به مدت هشت ساعت در روز، مشغول خدمت‌رسانی هستیم.

در پناه امام

آقای رسولی یکی از همراهان است. با بسته‌ای از مواد بهداشتی که از خادم استراحتگاه گرفته و داخلش ماسک نو و مواد ضدعفونی است، روی تختش می‌نشیند. زبانش مدام به تشکر می‌گردد: از فریمان آمدیم. بیمارمان جراحی مغز داشت، لطف کردند با اینکه بیمارمان کرونایی نبود، به ما جا و پناه دادند.

او با حالی منقلب ادامه می‌دهد: وقتی می‌خواستیم از شهرمان به مقصد مشهد بیرون بزنیم، نگران شیوع کرونا بودیم و بی جا و مکان بودن خودمان، فامیلی هم در مشهد نداریم. وقتی به ما گفتند که اینجا برای استفاده همراهان آماده شده، مطمئن شدم که امام رضا(ع) حواسش به میهمانان شهرش هست.

در فضای استراحتگاه بانوان، یک مادر پیر همراه دخترش در حال گفت‌وگو درباره حال پدر بستری خود هستند. چشم‌های دختر از گریه‌ به سرخی گراییده، او می‌گوید: حال پدرم از بیماری کرونا اصلاً خوب نبود. به خاطر کمبودهای بیمارستان محلی مجبور شدیم، او را از سرخس به مشهد بیاوریم. البته پدرم بیماری دیگری هم دارند که برای درمان هر دو آمدیم. دو خانم، ۱۰ روز در فضای باز بیمارستان خوابیدیم و جایی برای استراحت و غذای درستی برای خوردن نداشتیم تا اینکه اینجا باز شد. حالا خیال خودمان و بیشتر از ما، خانواده‎مان در سرخس راحت شده که جای امن و بهداشتی داریم. خدا همه بیماران را به حق ضامن آهو شفا دهد.

پذیرایی همه چی تمام

علیرضا رئیسیان‌زاده، معاون خدمات اجتماعی بنیاد کرامت رضوی ضمن بازدید از اماکن و امکانات مهیا شده برای پذیرایی از همراهان بیماران می‌گوید: در برآوردهای میدانی مشخص شد که در کنار ارائه خدمات کادر درمانی بیمارستان‎ها، خلأ خدمت‌رسانی به خانواده و همراهان بیماران کرونایی بستری در بیمارستان‌ها که اغلب زائران شهرستانی هستند، وجود دارد. او تأکید می‌کند: به جز اقامتگاه‌های مربوط به بیمارستان قائم، بخش دیگری از این خدمات، مقابل اورژانس عدالتیان داخل فضای بیمارستان امام رضا(ع) ارائه می‌شود که هم خدمات ایستگاه سرپایی دیده شده و هم امکان اسکان و پذیرایی از همراهان در مدرسه‌ای در مجاورت بیمارستان با ارائه خدماتی نظیر استراحتگاه شامل غذای گرم در دو وعده ناهار و شام مهیا شده است.

 روزانه در هر ایستگاه صلواتی از بیش از ۳۰۰ مراجعه‌کننده و افزون بر ۲۰ همراه بیمار در هر استراحتگاه موقت پذیرایی می‌شود.

هر چند حال مردم شهر بهشت، چه آن‌هایی که بیمار در بستر خوابیده دارند و چه افراد سالم مثل دیگر نقاط عالم خوب نیست، ولی همه دست‌اندرکاران این طرح حمایتی در پایان گفته‌هایشان یک آرزوی واحد دارند؛ اینکه همه بیماران در صحت و سلامت کامل مرخص شوند و در معیت همراهان خود به سلامت به شهر و جمع خانواده خود بازگردند.