اینها بخشی از صحبتهای بانوی کارآفرینی است که در مدت چهار سال برای بیش از ۴۰ نفر شغل ایجاد کرده است.
«منیرهسادات ابریشمی» متولد سال ۶۷ فوقدیپلم کامپیوتر است. او میگوید: در حال حاضر مشغول تولید انواع کیف و جامدادی هستیم و مجموعه ما به طور جدی چهار سال است که وارد این کار شده و به همراه خواهرم فاطمهسادات این کار را انجام میدهیم. او میافزاید: من فعالیتم را از کار نمددوزی شروع کردم. در ابتدا به صورت آنلاین سفارش قبول میکردیم و عروسکهای نمدی میدوختیم ولی پس از مدتی به دلیل همگانی شدن این کار، آن را کنار گذاشته و بافتن تابلوفرش و گلیم را شروع کردیم.
این بانوی کارآفرین توضیح میدهد: سپس ایده جدیدی که به ذهن من رسید، گلدوزی روی کیفهایی از جنس گلیم بود که استقبال خوبی از این کیفها شد و در کنار آن به تولید سرویس دستبند و پابند نیز پرداختیم .
وی با بیان آنکه در حال حاضر مشغول گسترش تولیداتشان است، میگوید: علاوه بر محصولات قبل، جامدادی، کیف آرایشی و محصولاتی از جنس چرم را نیز تولید میکنیم.
او تأکید میکند: این مجموعه به صورت مستقیم برای ١٠ نفر اشتغالزایی داشته است که قسمت تولید و پخش این محصولات را به عهده دارند و به صورت غیرمستقیم نیز بیش از ۳۰ نفر در بخش طراحی، چاپ، پخش و فروش با ما مشغول همکاری هستند. این در حالی است که زمینه اشتغالزایی برای بیش از ۵٠ نفر را در بحث تولید، اجرا و فروش داریم.
منیرهسادات ابریشمی بیان میدارد: با وجود آنکه کارمان گسترش پیدا کرده و افزایش سرمایه داشتهایم اما میزان زیادی از سرمایه ما در گردش است که با این شرایط هم برای هر نفر از مجموعهمان بیش از ۵ میلیون تومان درآمدزایی دارد.
او در ادامه خاطرنشان میکند: میتوان گفت درآمد کسانی که با ما همکاری میکنند نیز همین حدود و شاید بیشتر هم است؛ چراکه ما محصولات را با سود کم به عمدهفروشها میدهیم تا آنها تولیداتمان را به فروش برسانند.
مشکلات تولید
او درباره مشکلاتی که بر سر راه تولیدات آنها وجود دارد، اظهار میدارد: با وجود بازار فروش بسیار خوب به کارگاهی مجهز و دوزندگان بیشتری نیاز داریم اما متأسفانه هیچ حمایتی برای راهاندازی کارگاه نمیشویم و راهاندازی کارگاه نیاز به هزینه زیادی دارد.
به طور مثال اگر من بخواهم با هزینه کمتر زیرزمین خانهام را تبدیل به یک کارگاه کنم مجوز لازم برای ایجاد کارگاه به من داده نمیشود و این در حالی است که متأسفانه با اینکه ما بازار کار خوبی داریم از هیچ ارگانی هیچ گونه حمایتی برای توسعه کار و اشتغالزایی بیشتر نشدهایم. ما به اداره کار، میراث فرهنگی و... مراجعه کردهایم اما تاکنون موفق به دریافت حمایتی از این ارگانها نشدهایم.
زمینه گسترش کار
او میافزاید: در حال حاضر در بیشتر شهرهای استان محصولات ما به فروش میرسد ما میتوانیم بازار فروش در استانهای دیگر را نیز داشته باشیم اما به دلیل محدودیت مکان و نداشتن نیرو زمینه آن فراهم نشده است.
او درباره مشکلات دیگر دو سال اخیر میگوید: محدودیتهای ایجاد شده در بحث کرونا بازار کار ما را دچار رکود کرد و از آنجایی که مشهد چندین بار در شرایط قرمز قرار گرفت و کاملاً تعطیل شد، مغازهداران محصولات ما را خریداری نمیکردند و ما دچار ضرر زیادی شدیم.
مشکل دیگری که وجود داشت این بود که مواد اولیه افزایش قیمت نامتعارف داشت؛ به طور مثال یک دوک نخ از ١٧ به ٢٣ هزار تومان، ماشین زیپ از ٣٠٠ به هزار تومان، طاقههای زیپ از ١١٠ به ٢٢٠ هزار تومان و نخهای گلیم از ٢۵ به ٨٠ هزار تومان رسیده است.
این بانوی کارآفرین در پایان در رابطه با صادرات نیز بیان میدارد: میتوان گفت اجناس از لحاظ کیفیت، تمیزی و قیمت قابلیت صادرات را دارد اما ابتدا باید کار ما به ساماندهی لازم برسد تا بتوان به گسترش بیشتر آن اندیشید.
نظر شما