به گزارش قدس آنلاین، دهه پایانی ماه صفر که به سالروز شهادت امام رضا(ع) ختم می‌شود امسال با شعار «همه خادم الرضاییم، نجات انسان رسم مسلمانی» نامگذاری شده تا فرصتی باشد برای رسیدگی به یکدیگر و گره‌گشایی از هم به رسم امام رئوف(ع) و به اسم خادمی حضرت(ع). از این رو و به منظور بررسی جلوه‌های خادم الرضا(ع) شدن در زندگی روزمره خودمان با حجت‌الاسلام والمسلمین محمدصادق کفیل، کارشناس مذهبی و رئیس مرکز تخصصی صحیفه سجادیه گفت‌وگویی ترتیب داده‌ایم که در ادامه مشروح آن تقدیم حضورتان می‌شود:
برای خادم الرضا(ع) شدن از دور و نزدیک و قرار گرفتن در مسیری که اعمال و کارهای‌مان در مسیر خدمت به حضرت ثامن الحجج(ع) باشد، چه باید کرد و چه مسیری را باید پیمود؟
شیعه با امام خود دو نوع برخورد می‌تواند داشته باشد یکی اینکه همیشه از امام خواهان باشد یا اینکه برای امام(ع) قدم بردارد؛ درست این است که انسان از امام معصوم(ع) انرژی، رشد و تکامل بگیرد چون امام در عالم هستی قدرت دارد چنان که حضرت علی‌بن موسی الرضا(ع) به عنوان امام در عالم صاحب اثر هستند و در آن مدیریت می‌کنند.
گاهی مدرک تحصیلی به دست می‌آوریم، گاهی سلامتی‌مان را بازمی‌یابیم و یا پیشرفت می‌کنیم و می‌گوییم اینها همه از عنایات خدا و به برکت دین است، حال باید ببینیم چقدر از آنچه به ما اعطا شده را در راه کسی که به ما این عطایا را ارزانی داشته، هزینه می‌کنیم!
با این وصف و از این منظر، خادم الرضا(ع) شدن چه معنا و کارکردهایی دارد؟
با این نگاه، خادم الرضا(ع) بودن یعنی در مسیر امام رضا(ع) حرکت و دغدغه‌های علی‌بن موسی(ع) را عملی کردن. خادم الرضا(ع) بودن یعنی سیره امام رضا(ع) را نگریستن و آن را در زندگی پیاده کردن. ما معمولاً خادمی حضرت(ع) را در جارو کشیدن حرم، قدم زدن در حرم و امثال آن تعبیر می‌کنیم در حالی که در نگاه کلان این خادمی یعنی خواسته، دغدغه و حرکت امام(ع) چیست و اساساً چه هدفی از رفتن به زیارت ایشان دنبال می‌شود؟ باید بدانیم کسی که با امام رضا(ع) انس می‌گیرد از حضرت(ع) چه چیزی می‌خواهد، وقتی کسی اینگونه نگریست هر جای این کره خاکی که باشد دغدغه‌های امام رضا(ع) را پیگیری می‌کند و خادم الرضا(ع) می‌شود.
اساس حرکات امام رضا(ع) و مطالبه ایشان به ویژه در هجرت به ایران و پذیرش اجباری ولایتعهدی مامون چه بود و آیا امروز ما هم می‌توانیم این هدف را دنبال کنیم؟
اگر امام رضا(ع) از مدینه یعنی وطن‌شان دور شدند و به دیار غربت آمدند و تحت نظارت حاکمیت طاغوت قرار گرفتند برای حفظ کیان شیعه و رشد تفکر شیعی و توسعه و گسترش تشیع در دنیا بود، هدفی که به خوبی با تدابیر و سیاست‌های امام رضا(ع) محقق شد چنان که هجرت حضرت ثامن الحجج(ع) از مدینه به خراسان سبب توسعه تشیع در عالم شده است. وقتی امام رضا(ع) چنین هدفی داشتند و آن را عملی کردند ما نیز به عنوان محب و شیعه ایشان و خصوصا اگر می‌خواهیم خادم الرضا(ع) باشیم، باید این هدف را دنبال کنیم.
خادم الرضا(ع) شدن در اخلاق و منش ما باید چه تاثیری بگذارد، نقطه عطف سیره رضوی که خادمان حضرت(ع) هم باید آن را عملی کنند، چیست؟
مهر و محبت و برخورد کریمانه امام رضا(ع) باید در آنهایی که می‌خواهند خادم الرضا(ع) باشند، تجلی داشته باشد؛ حضرت ثامن الحجج(ع) حتی با آنها که اعتقاد به ایشان نداشتند، همچون شیعیان‌شان رفتار می‌کردند، این رفتار و برخورد کریمانه در مواجهه و برخورد حضرت(ع) با زائران هم مشهود است چنان که ایشان زائران را انتخاب نمی‌کنند بلکه به همه فرصت زیارت را می‌دهند و این ریشه در رفتار کریمانه حضرت(ع) دارد.
از این رو، انسان هم وقتی می‌خواهد امام رضایی و خادم الرضا(ع) شود، نباید در رفتارها و تعاملاتش حریم و تفکیک میان مردم قائل شود بلکه همه را به حریم خود راه می‌دهد و با همه بر مبنای جود و سخا رفتار می‌کند. اگر می‌خواهیم خادم الرضا(ع) شویم باید بررسی کنیم که حضرت(ع) در زندگی چه سیره و منشی داشتند یا امروز برخوردشان با زائران چگونه است؟ ما نیز همانطور عمل کنیم. کسی که می‌گوید من خادم الرضا(ع) هستم باید همچون سربازی که از فرمانده الگو می‌گیرد، عمل کند خادم علی بن موسی الرضا(ع) مولی و صاحب و امام دارد باید در کلام، رفتار و هر جزء اعمالش ببیند امام(ع) چگونه رفتار می‌کردند و همان سیره را پیاده کند.
در ادامه شعار پویش آستان قدس رضوی برای دهه پایانی ماه صفر امسال آمده «نجات انسان رسم مسلمانی»؛ این فرهنگ در سیره امام رضا(ع) چه مصادیق و جلواتی داشته که می‌توان از آن الگو گرفت؟
خدای متعال در وصف خود می‌فرماید: «وَ رَحْمَتِی وَسِعَتْ کُلَّ شَیْ‌ءٍ» یعنی رحمت من شامل همه می‌شود، همچنین پیامبر خاتم(ص) را به عنوان «رَحْمَةً لِلْعَالَمِینَ» معرفی می‌کند، این صفت پیامبر(ص) در اهل بیت(ع) ایشان هم استمرار یافته و ائمه(ع) نیز رحمت بر جهانیان هستند، چنان که وقتی در سیره ائمه(ع) بنگریم می‌بینیم به همه عنایت داشته‌اند و در این باره از مادرشان فاطمه زهرا(س) الگو گرفته‌اند که قرآن در وصف ایشان می‌فرماید: «وَ یُطْعِمُونَ الطَّعامَ عَلی حُبِّهِ مِسْکیناً وَ یَتیماً وَ أَسیراً» یعنی آنها حق خود را حتی برای اسیر که غیرمسلمان بوده، ایثار کرده‌اند.
باید توجه داشت شیوه اهل بیت(ع)، عنایت جمعی است حرم امام رضا(ع) را بنگرید، هر کسی وارد حرم امام رضا(ع) شود دست خالی باز نمی‌گردد.
مسلمان بودن یعنی تسلیم بودن یعنی خودگرا نبودن، یعنی مطیع بودن و بر اساس نظامی خاص حرکت کردن؛ چنان که امام رضا(ع) در مسیر حیات‌شان چه ۵۲ سال حضور در مدینه و چه سه سال حضور در ایران، چنین عمل کردند. ایشان حتی زمانی به فرزندشان امام جواد(ع) فرمودند: مسیر رفت و آمدت را به گونه‌ای انتخاب کن که با مردم در ارتباط و تعامل باشی و به آنها کمک کنی. مهم آنکه این سیره ایشان را بعد از شهادت و در طول تاریخ در حرم هم می‌توان دید. برای خادم الرضا(ع) شدن باید همانگونه که اهل بیت(ع) از همه چیز خود برای دیگران می‌گذشتند و امروز امام رضا(ع) دست عنایت بر سر زائران می‌کِشند ما حداقل سهمی از داشته‌هایمان را انفاق کنیم.
امام رضا(ع) به امام رئوف شهرت دارند، آراستگی به این وصف چه قدر در خادم الرضا(ع) شدن تاثیر دارد؟
رافت یعنی مهربانی بدون توقع، اغلب ما در محبت‌هایمان توقع جبران داریم در حالی که امام رضا(ع) چنین نیستند. محبت علی‌بن موسی الرضا(ع) محسوس است اهل دقت می‌گویند انسان وقتی به امام رضا(ع) توجه کند، عنایت امام را درک می‌کند پس خادم الرضا(ع) هم باید چنین باشد.
خوب است برای خادم الرضا(ع) شدن مبلغ زیارت در میان افرادی باشیم که بعضا در سفر به مشهد کوتاهی می‌کنند یا سخت می‌گیرند. خوب است مبلغ زیارت حضرت(ع) باشیم و دغدغه اصلی ما احیای فرهنگ اهل بیت(ع) باشد.
منبع: آستان نیوز
انتهای پیام/
نظر شما