به گزارش قدس آنلاین به نقل از وبدا، علیرضا عباسیان اظهار داشت: طب ایرانی نه‌ تنها مخالف واکسیناسیون نیست بلکه داعیه پیشگامی در این مسیر را دارد و به‌ جرأت می‌توان گفت، واکسیناسیون سال‌ها قبل‌تراز ادوارد جنر، توسط حکمای طب ایرانی مورد استفاده قرار گرفته و گاهی عامل ضعیف‌شده بیماری‌زا را برای ایجاد ایمنی در بدن، به ‌روی زخم‌ها و حتی گاهی به‌روی زخم حجامت قرار می‌دادند.

وی با اشاره به شیوع تدریجی بیماری‌های مرتبط با زندگی شهرنشینی افزود: توانایی طب ایرانی در کمک به مبتلایان بیماری‌های مرتبط با تمدن و زندگی شهرنشینی مانند بیماری‌های متابولیک و متعاقب آن، رونق گرفتن بازار طب سنتی، باعث شده برخی سودجویان در صدد استفاده از این جو برآمده و برای مطرح شدن در سطح جامعه، به تخریب اصول مهم بهداشت اقدام کنند.

عباسیان یادآور شد: در طب ایرانی، مهم‌ترین عامل شکست‌دهنده بیماری‌ها، طبیعت بدن است؛ تا جایی که از طبیب به‌عنوان خادم طبیعت یاد شده، بنابراین تقویت و تهییج طبیعت، یکی از ابزارهای طبیب برای مقابله با بیماری‌ها محسوب می‌شود.

مدیر تعالی دفتر طب سنتی ایرانی ــ اسلامی وزارت بهداشت به روش‌های بومی مورد استفاده در کشور که اثری مشابه واکسیناسیون در طب رایج دارد، ‌اشاره کرد و گفت: در برخی نقاط استان سمنان مردم محلی با قرار دادن آبله گاوی به‌ روی پوست کودکان و سپس سوزن‌کاری محل عمل، کودکان خود را واکسینه می‌کردند و در جای‌جای متون طب ایرانی، تحریک طبیعت برای شناسایی و دفع بیماری وجود دارد.

وی خاطرنشان کرد: بررسی آنچه به‌عنوان واکسن تزریق می‌شود بسیار مهم است و در مورد داروهای سنتی یا جدید باید تحقیقات مستمر انجام شود.