امروز از مسئولیت اجتماعی به عنوان یک مفهوم نو و متاخر یاد می‌شود. به عنوان وظایف و مسئولیت‌هایی که یک بنگاه اقتصادی، یک مجموعه تجاری، شرکت، کارخانه و... در قبال جامعه‌ای که در آن فعالیت می‌کند برعهده دارد. سازمانها مسئولیت‌های بزرگی در زمینه اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی محیطی که در آن منتفع می‌شوند دارند.

چگونه می‌شود جامعه‌ای را تصور کرد که یک بنگاه اقتصادی عظیم در آن با تکیه بر نیروهای بومی، استحصال منابع و بهره‌برداری از آب و خاک و هوا، سالانه میلیاردها تومان سود کسب کند اما در کنار آن افرادی در همان جامعه و همان منطقه در فقر و نداری باشند و نان شب نداشته باشند و کودکان یتیمش از سرپناه مناسب برخوردار نباشند و حتی امکان تحصیل مناسب هم برای آنان برخوردار نباشد.

آیا می‌شود گفت چنین جامعه‌ای واقعا اسلامی است؟ ما نمی‌خواهیم منکر نقش دولت و حاکمیت در رفع احتیاجات مردم باشیم. همه مسئولند از ساختار حاکمیت تا فرد فرد جامعه؛ اما باید محدودیت‌ها را در نظر بگیریم. توان دولت مشخص است و در این شرایط اقتصادی با تحریم‌های ظالمانه دشمنان قسم خورده هم مواجهیم.

نباید اجازه دهیم این شرایط سخت اقتصادی آثارش روی محرومان جامعه احساس شود. شاهد بودیم که در تورم سال‌های اخیر آنها که سرمایه‌ای داشتند، ملک و املاک فراوان داشتند، سرمایه‌هایشان چند برابر شد اما خانواده‌های بی‌بضاعت تورم را روی سفره خود دیدند و فقیرتر شدند.

مگر می‌توان این وضعیت را دید و شب آسوده سر به بالین نهاد؟ مسئولیت اجتماعی به ما می‌گوید خیر. ما مولایمان امیرالمومنین(ع) است؛ همان که وقتی زمامدار مسلیمن شد گفت: «ایتام کوفه با من» و این اوج مسئولیت اجتماعی است. مسئولیت اجتماعی برای ما یک مفهوم جدید نیست. جا به جای زندگی ائمه شاهد این حس مسئولیت اجتماعی نسبت به جامعه هستیم چه وقتی رسما زمامدار امور مسلمین بودند و چه در جایگاه والای امام و مقتدای مسلمانان و شیعیان.

در متن نامه امیرالمومنین(ع) به مالک اشتر چنین می‌خوانیم: «بدان که رعیت را صنف‌هایی است که کارشان جز به یکدیگر اصلاح نشود و از یکدیگر بی نیاز نباشند ... باید در کار خود انصاف و مدارا را به کار دارند ... چه ذمی و چه مسلمان و بازرگان و صنعتگر یا حاجتمندان و مستمندان باشند. هر یک را خداوند سهمی معین کرده و میزان آن را در کتاب خود و سنت پیامبرش(ص) بیان فرموده و دستوری داده که در نزد ما نگهداری می شود»
امروز شاهد افتخارآفرینی عزیزانی هستیم که در عین نیاز مالی و شرایط دشوار اقتصادی با توکل به خدا و وعده الهی با تلاش و پشتکار به موفقیت‌هایی دست یافتند که در نگاه اول شاید باورش هم سخت باشد. در حوزه‌های مختلف ۶ هزار نخبه تحصیلی، ورزشی، فرهنگی و ...

 در جامعه هدف امداد داریم که به وجود آنها افتخار می‌کنیم. اینها کسی را نداشتند، بعضا از ایتام عزیز ما هستند اما فعل خواستن را به بهترین شکل صرف کردند. معتقدیم این موفقیت‌ها جز با حمایت خیران گرانقدر، حامیان طرح اکرام و عمل به مسئولیت اجتماعی از سوی نهادها و بنگاه‌های اقتصادی محقق نمی‌شد.

متاسفانه پدیده‌ای که جامعه ما امروز از آن رنج می‌برد و مسئولان امر در آموزش و پرورش و نمایندگان محترم مجلس هم به آن معترف هستند، بحث عدالت آموزشی است. آموزش مبنای پیشرفت و توسعه فردی و اجتماعی است.

 در جامعه هدف امداد هم بهترین و سریعترین راه برای توانمندسازی خانواده‌ها و اینکه به استقلال رسیده و از کمک‌های امداد بی‌نیاز شوند، همین موضوع حمایت از تحصیل فرزندان است. امروز بیش از ۷۰۰ هزار دانش‌آموز و حدود ۵۰ هزار دانشجو از خدمات کمیته امداد مثل کمک هزینه تحصیل، وام شهریه، تامین لوازم‌التحریر و پوشاک وغیره، برخوردارند و از میان این عزیزان در حال حاضر افرادی در مراتب عالی کشور، از نمایندگان مجلس گرفته تا وزیر و وکیل و پزشکان سطح بالا فعالیت می‌کنند.

ما ضمن تشکر از شرکت‌ها و فعالان اقتصادی و تجاری و خیران گرانقدر، از نهادهای اقتصادی، شرکت‌های تجاری، افراد توانگر که دل در گروی آینده کشورمان دارند، دعوت می کنیم در عمل به مسئولیت اخلاقی و اجتماعی خود به خانواده‌های بی‌بضاعت کمک کنند. کمیته امداد سامانه متمرکزی را راه‌اندازی کرده که در آن اطلاعات همه نیازمندان احصا شده است. در این سامانه همه خیران می‌توانند وارد شوند و کمک‌های خود را ثبت کنند که این کمک‌ها قابل رهگیری است و مستقیم به شخص نیازمند می‌رسد. این سامانه شفاف در اختیار بنگاه‌های اقتصادی است تا خودشان مسیر کمک‌ها را مشخص کنند و مطمئن باشند که کمک‌ها از این چرخه خارج نخواهد شد و از دوباره‌کاری و همپوشانی هم جلوگیری خواهد کرد. همگان آگاهند که این مبالغ نه هزینه، که خود بهترین نوع سرمایه‌گذاری برای یک سازمان است که اثرات آن را در آینده خواهند دید.

انتهای پیام