به گزارش قدس آنلاینف امیر علی‌اکبربیک، جوان ۳۵ سالۀ قزوینی است که از حدود دو سال قبل، با علاقه و و البته مطالعه تصمیم گرفت تا برای خودش یک کسب و کار کوچک راه‌اندازی کند. او در رشتۀ مدیریت منابع انسانی اسلامی از دانشگاه دولتی زنجان مدرک کارشناسی ارشد گرفته و هم‌اکنون هم از فعالان فرهنگی و اجتماعی شناخته شده در قزوین است.
امیر از زمانی که تصمیم گرفت در حوزۀ مرغ و تخم‌مرغ برای خودش کسب و کاری راه‌اندازی کند، یک مسیر دوساله را طی کرده و اکنون توانسته یک شغل خانگی خوب و مستمر داشته باشد. او کسب و کارش را با یک سرمایۀ اندک ۱۰ میلیون تومانی شروع کرده و اکنون هم تمام سرمایه در گردش او ۵۰ میلیون تومان است. او معتقد است یک جوان با انگیزه می‌تواند به تنهایی در این کسب و کار با همین سرمایهٔ اندک، ماهانه ۱۵ میلیون تومان درآمد کسب کند. درآمدی که بدون شک از حقوق پشت میزنشینی هم بهتر است.
این گفتگو را بخوانید:
در مورد کسب و کارت توضیح بدهید، چه کار می‌کنید؟
من دو سال است که جسته و گریخته کسب و کارم را در حجم کوچک شروع کردم. در مرحلۀ اول، تجربۀ پرورش مرغ زینتی و نژادهای برهما یا همان امپراطور، نژاد سلطان، نژاد مرندی و نژاد لاری را داشتم. یعنی در سطح محدود پرورش این نژادهای مرغ را آغاز کردم و کارم تکثیر، جوجه‌کشی و فروش تخم‌های نطفه‌دار بود.
در مرحلهٔ بعد در فضای جدید و بزرگ‌تر که استیجاری هم هست، جوجه‌ریزی کردم. یعنی جوجۀ یک ماهۀ مرغ گلپایگانی را خریداری کردم و در یک دورۀ سه ماهه پرورش دادم. رشد که کردند و در مرحلۀ نیمچه یا همان فریک ۴ ماهه را فروختم. این خودش برای من یک ارزش افزوده ایجاد می‌کرد و سودآوری داشت.
در مرحلهٔ بعدی کارم هم نیمچۀ شش ماهه خریداری کردم، سه ماه نگهداری کرده و پرورش دادم، بالغ شدند و به مرحلۀ تخم‌گذاری رسیدند. در عین حال خروس هم نگهداری کردم و در نتیجه تخم‌مرغ‌ها نطفه‌دار شدند. تخم نطفه‌دار را به کسانی که دستگاه جوجه‌کشی دارند فروختم. این تخم‌مرغ را با قیمتی بالاتر از تخم‌مرغ خوراکی می‌شود فروخت. تخم‌مرغ در هر دو شکل آن مشتری دارد و به فروش می‌رود. هم تخم‌مرغ نطفه‌دار و هم تخم‌مرغ خوراکی فاقد نطفه.
در واقع اکنون مشغول دوکار هستم. هم پرورش و فروش مرغ که در سالن ما اتفاق می‌افتد و هم تولید تخم‌مرغ محلی.
یعنی پرورش مرغ و تولید تخم‌مرغ ارگانیک دارید؟
در پرورش مرغ سنتی یا همان بومی و محلی، مرغ شش تا هشت ماه طول می‌کشد که به تخم بیاید و فرآیند رشد آن این‌طور است. این مرغ‌ها و تخم‌مرغ تولیدی آن‌ها را نمی‌توان به معنای مطلق ارگانیک نامید، چون تعریف ارگانیک تابع برخی نکات است، اما مرغ سبز به حساب می‌آید و به هیچ‌وجه به آن هورمون تزریق نمی‌شود ولی واکسن‌های دوره‌ای و تغذیه‌های غنی شده و مولتی ویتامین‌ها به آن‌ها داده می‌شود. تولید ما مرغ محلی و تخم‌مرغ سالم و محلی است.
گفتی فضای کارت استیجاری است، با چقدر سرمایه کسب و کارت را شروع کردی و الآن چقدر سرمایه دارید؟
بله فضای مورد استفادۀ ما اجاره‌ای است، آوردۀ اولیهٔ من خیلی کم بود، یعنی کارم را با ۱۰ میلیون تومان شروع کردم و اکنون حدود ۵۰ میلیون تومان با هزینهٔ رهن سالن و تجهیزاتی که خریدم و ابتکارهایی که خودم به خرج دادم و پرنده‌ای که خریدم هزینه کرده‌ام. در واقع این ۵۰ میلیون تومان هم یک سرمایۀ در گردش است که مدام می‌چرخد و خرید و فروش با آن اتفاق می‌افتد.
یعنی با این میزان سرمایه می‌شود کار کرد و سود داشت؟
وقتی مرغ به ثمر بنشیند و تخم بگذارد مدام از فروش تخم‌مرغ‌ها می‌شود غذا و هزینه‌های پرورش و نگهداری را تأمین کرد و حتی یک مقدار ارزش افزوده هم برایمان باقی می‌ماند. یعنی علاوه بر پرورش و فروش مرغ تخم‌گذار، عواید فروش تخم‌مرغ هم درصد مطلوبی سود دارد. این مشروط به این است که تمام اصول نگهداری مرغ بومی و خانگی یا همان نژاد گلپایگانی رعایت شود. دمای محیط، رطوبت، نور کافی، مواد غذایی مناسب و اصول بهداشتی در حفظ نگهداری و پرورش مرغ محلی بسیار مهم است، در هر حال هر کاری اصول خودش را دارد.
برای ورود به پرورش مرغ تخم‌گذار و کسب و کارت آموزش خاصی را طی کردید؟
من در واقع یک تجربهٔ قدیمی در این رابطه از نگهداری مرغ و خروس در روستا داشتم، اما تمام آن‌چه یاد گرفتم را در فضای مجازی کسب کردم. در واقع از طریق مطالعه و تحقیق در اینترنت و استفاده از فایل‌ها و فیلم‌های آموزشی که در پیج‌های مربوط به این کسب و کار در اینستاگرام و برخی از شبکه‌های اجتماعی وجود داشت، کار را یاد گرفتم. در واقع کلاس حضوری و آموزش خاص حضوری در این باره نداشتم.
یعنی کاملاْ تجربی وارد کار شدید!
البته خب علاقه هم داشتم و دست به ابتکار هم زدم. مثلاْ الآن دانخوری‌هایی که دارم استفاده می‌کنم کاملاْ ابتکار خودم است. قیمت هر ظرف دانخوری در بازار ۳۰ هزار تومان است و ظرفیت استفاده ۳۰ مرغ را دارد، من یکی از این ظرف‌ها را خریدم و با استفاده از یک لوله پلیکا که مخصوص شبکهٔ فاضلاب در ساختمان است، با قیمت ۱۵ هزارتومان دانخوری را توسعه دادم و برای استفادهٔ ۱۰۰ مرغ آماده کردم. این دست ابتکارات هزینهٔ تولید و هزینه‌های تمام شدهٔ کار را کاهش می‌دهد. یا مثلاً برای آبخوری از سیستم آبخوری نیپل استفاده کردم. اگر از سیستم آبخوری سنتی استفاده شود ممکن است آلودگی و بیماری برای پرنده‌ها ایجاد کند. اما نیپل امکانی را فراهم می‌کند که خیلی هزینه‌ای ندارد و به این روش عمل می‌کند که با نوک زدن مرغ می‌تواند آب بخورد.
لذا اگر قرار بود تمام این‌ها را آماده تهیه کنم هزینه‌های به نسبت بالاتری را باید متحمل می‌شدم.
الآن چه تعداد پرورش مرغ و تولید تخم مرغ دارید؟
پرورش و فروش مرغ محلی بستگی به امکانات و فضا دارد. فضای من اکنون یک سالن حدوداْ ۷۰ متری است که در آن ۵۰۰ قطعه مرغ می‌توانم نگهداری کرده و پرورش دهم. مرغ‌ها از مرحلهٔ جوجه که خریداری می‌کنم تا رسیدن به سن تخم‌گذاری، یک بازهٔ زمانی شش تا هشت ماهه را طی می‌کنند. ولی وقتی به سن تخم‌گذاری برسد، دو تا سه سال می‌توانیم از مرغ استفاده کنیم و راندمان خوبی داشته باشیم. برای همین مرغ تخم‌گذار محلی مشتری دارد. بعد از سه سال هم راندمان آن افت می‌کند و مرغ پیر حساب می‌شود.
بهترین حالت راندمان تخم‌گذاری پرنده ۶۰ درصد است. یعنی بر اساس تعداد پرنده‌هایی که داریم ۶۰درصد آن در روز تخم‌مرغ تولید می‌شود. ما اکنون در روز ۲۴۰ تخم‌مرغ محلی تولید می‌کنیم و این تولید تخم‌مرغ بخشی از کار اقتصادی ما است.
بازاریابی برایت سخت نبود؟
نه، اصلاْ. تخم‌مرغ محلی را می‌توان در تمام مغازه‌ها و فروشگاه‌های سطح شهرها به فروش رساند و استقبال خوبی هم از آن می‌شود. من اکنون با ۴ فروشگاه در سطح شهر قزوین رایزنی کردم و این حجم از تولید خودم را به فروش می‌رسانم. البته از روش فروش مستقیم و اینترنتی هم استفاده کردم. یعنی هم از طریق یک فروشگاه اینترنتی در قزوین و هم از طریق اپ دیوار این محصول را مستقیم به فروش می‌رسانم.
پس مشتری‌ها از محصول استقبال می‌کنند. چه مزیتی باعث می‌شود با وجود گران‌تر بودن نسبت به تخم‌مرغ معمولی، مردم آن را بخرند؟
قیمت تخم‌مرغ محلی ۳۰ درصد گران‌تر از تخم‌مرغ معمولی بازار است. همین که این محصول با کیفیت است و از نظر موادغذایی غنی‌تر است، مزیتی ایجاد می‌کند که به‌شدت استقبال مشتری را از محصول تولیدی بالا می‌برد. یعنی هم پروتئین و کلسیم غنی در آن هست، هم خوش طعم‌تر است و هم رنگ زیبای آن برای مشتری جذاب است. بازار فوق‌العاده تشنهٔ این دست محصولات است. من از همین ۴ فروشگاه که ارتباط دارم، مدام تماس دارم و دنبال محصول هستند، اما خب حجم تولید من اکنون محدود است.
یعنی کشش بازار آنقدر هست که افراد دیگر هم بتوانند وارد این کسب و کار شوند؟
با توجه به نیازی که بازار دارد، من حتی دو تن از دوستان خودم را هم تشویق کردم، آموزش دادم، برایشان امکاناتی تأمین کردم، یعنی خرید دان و نهاده و حتی خرید مرغ را کمک کردم و آن‌ها هم وارد کسب و کار شدند. این‌طور نگاه نکردم که من خودم کار می‌کنم، دیگر رقیبی در میان نباشد. بلکه همان‌طور که گفتم بازار به‌شدت تشنۀ این‌گونه محصولات مرغ سبز است و تاکنون دو تن از دوستانم هم با همین میزان سرمایهٔ اندک وارد این کسب و کار شده‌اند.
برای ایجاد این کسب و کار در همین سطح، چه مجوزهایی نیاز است اخذ شود؟
من به سازمان جهاد کشاورزی هم مراجعه کردم و پیگیری داشتم که اگر نیاز به کسب مجوز است بتوانم دریافت کنم. اما نگهداری و پرورش مرغ محلی تا کمتر از ۲۰۰۰ قطعه، در تعریفی که شده نیاز به کسب مجوز ندارد و جزو مشاغل خانگی به حساب می‌آید.
پرورش مرغ محلی و تولید تخم‌مرغ محلی در سطح مشاغل خانگی، آنقدر سودآوری دارد که بتوان معیشت و زندگی یک خانواده را تأمین کرد؟
قطعا! اگر کسی وارد این کسب و کار شود، در همین حجم کمتر از ۲۰۰۰ قطعه، اصولی پیش برود و درست پروسهٔ نگهداری و پرورش را انجام دهد، این کار سود سرشاری برایش خواهد داشت و مطمئنا سود و درآمد این کار از حقوق کارگری و کارمندی بیشتر خواهد بود. یعنی می‌خواهم بگویم که با همین شغل خانگی، با یک سولهٔ هفتاد متری مانند من و همین ۵۰۰ قطعه مرغ و ۵۰ میلیون تومان سرمایه می‌توان سود بسیار خوبی کسب کرد و بیش از حقوق پشت میز نشینی درآمد داشت.
چطور ممکن است؟
اگر یک حساب و کتاب فقط در مورد سود حاصل از فروش تخم‌مرغ محلی در همین حجم داشته باشیم و فعلاً به عواید پرورش و نگهداری نگاه نکنیم و تنها سود تولید تخم‌مرغ را در نظر بگیریم، می‌بینیم که یک نفر ممکن است چه درآمدی را کسب کند.
هر قطعه مرغ بالغ تخم‌گذار حدود ۱۰۰ هزار تومان قیمت دارد. یک مرغ در هر روز به ۱۰۰ گرم دان نیاز دارد. اگر هر کیلو دان را ۷ هزار تومان هم در نظر بگیریم، مصرف روزانهٔ هر مرغ می‌شود ۷۰۰ تومان، یعنی یک مرغ روزی ۷۰۰ تومان دان می‌خورد. اگر همان راندمان تولید ۶۰ درصد مرغ را حساب کنیم که ممکن است البته بیشتر هم شود، ۶ دهم یک تخم‌مرغ را به شما می‌دهد. با این وصف منهای هزینهٔ خوراک مصرف شده به ازای هر مرغ، امروز روزانه ۱۲۰۰ تومان سود کسب می‌شود. یعنی هر مرغ منهای هزینه‌های ثابت اجارهٔ مکان و امثالهم، فعلاْ به ازای هر ۱۰۰ هزارتومان سرمایه‌گذاری روزانه ۵۰۰ تومان فقط از محل فروش تخم‌مرغ سودآوری خواهد داشت.
به عبارت دیگر یک هزار قطعه مرغ روزانه ۵۰۰ هزار تومان سود فروش تخم‌مرغ دارد و این یعنی حدوداْ معادل ماهانه ۱۵ میلیون تومان درآمد حاصل از فروش تخم‌مرغ محلی. و البته این را هم بگویم برای کسی که کار را ننگ و عار نداند و برای این کار وقت بگذارد، به ازای هر ۱۰۰۰ قطعه مرغ، یک نفر نیروی کار به تنهایی می‌تواند تمام امور را انجام دهد و به این سود برسد. این در حالی است که ما سالن ۷۰ متری را در قزوین به مبلغ ماهانه ۱ میلیون تومان اجاره کرده‌ایم و هزینهٔ اجاره چندان سنگین نیست.
حال اگر دقیق‌تر توجه کنیم در این کار، پرورش و فروش مرغ و تخم‌مرغ مطرح است و با ابتکار و عملکرد درست سودآوری سرشاری برای کسی که واقعاً بخواهد با انرژی و رعایت اصول کار کند در پی دارد.
به همین سادگی؟
هیچ کاری این‌قدر ساده نیست. این را هم باید در نظر بگیریم که این کار ریسک‌های مخصوص به خودش را هم دارد. ما با موجود زنده طرف هستیم، بیماری ممکن است آسیب بزند، این موجود زنده ممکن است رفتارهای متفاوتی از خودش نشان دهد مثلاْ به اصطلاح توی لک برود و از تخم بیفتد، گاهی ممکن است به دلایل مختلف مانند آلودگی با تلفات مواجه شویم. این‌ها در واقع موانع و ریسک‌های این کار است.
برای رونق این مشاغل خانگی چه خدماتی مورد انتظار شما است؟
طبیعتاً اگر می‌شد وام‌ها و تسهیلات کم‌بهره و طولانی مدت در اختیار تولیدکنندگان این دست مشاغل و کسب و کارهای خانگی قرار داد، به‌ویژه برای افزایش سرمایهٔ در گردش، به رونق کار ما بسیار کمک می‌کرد.
برخی‌ها تصور می‌کنند برای راه‌اندازی کسب و کار، نیاز به سرمایه‌های نجومی هست و همین امر تابویی می‌شود که بسیاری به سراغ کارآفرینی نروند. نظر شما چیست؟
بستگی دارد که نگاه ما به زندگی چگونه باشد. آیا ما نگاه‌مان این است که با راحتی و تن‌پروری به‌دنبال درآمد باشیم و یک شبه پولدار شویم؟ در این حالت ممکن است هیچ‌کاری نتوانیم بکنیم. اما اگر انگیزه و پشتکار داشته باشیم، با همین سرمایه‌های اندک هم حرکت کنیم و کسب و کار خودمان را راه بیاندازیم آرام‌آرام خیلی کارها می‌توانیم بکنیم و به‌راحتی می‌توانیم برای خودمان یک شغل و منبع درآمد دست و پا کنیم.
به گزارش خبرگزاری فارس، کسب و کارهای کوچک و مشاغل خانگی می‌توانند سهم به‌سزایی در رونق اقتصادی، حل معضلات بیکاری و حهش تولید داشته باشند. تغییر نگرش جوانان نسبت به کار و کارآفرینی و از بین بردن کلیشه‌هایی که مانع کارآفرینی می‌شود و البته تسهیل شرایط ایجاد مشاغل خانگی می‌تواند به فرهنگ‌سازی و رونق آن کمک کند.
منبع: فارس
انتهای خبر/
نظر شما