به گزارش قدس آنلاین، علیرضا حقیقی که معمولا کم تن به مصاحبه می‌دهد در تازه‌ترین صحبت‌های خود به اتفاقات چند وقت اخیر به شکل جالبی واکنش نشان داده است. او مدعی است زمانی که به عنوان اولین و تنها گلر شاغل در اروپا کار می‌کرده و تلاش داشته تا در پرتغال عملکرد خوبی از خود به جا بگذارد، خیلی‌ها سعی در نکوهش او داشتند و مدعی بودند این لیگ سطح و کلاس مناسبی ندارد ولی اکنون با هجوم ایرانی‌ها به آن، نگاه‌ها برگشته است.

از بازی با استقلال شروع کنیم، اوضاع چطور بود؟
بازی خوبی بود و پس از مدت‌ها تماشاگران بازگشته بودند. تیم ما هم خوب بازی کرد که توانایی پیروزی در مسابقه هم داشتیم ولی نتیجه مساوی هم در زمین حریف و تیم پرمهره استقلال بد نبود. می‌گفتند که حضور پنج هزار تماشاگر وارد ورزشگاه شدند ولی آنچه که من دیدم بیشتر از این رقم بود. 

هواداران استقلال ولی چندان برخورد گرمی با تو نداشتند. 

ایرادی ندارد، ما دیگر عادت داریم(باخنده.) بعد بازی هم گفتم که من از تیم بزرگ پرسپولیس می‌آیم و این چیزها برای ما عادی است. امیدوارم که دیگر از این صحنه‌ها نبینیم و در بازگشت به استادیوم‌ها فضا لطیف‌تر باشد و شاهد خشونت نباشیم چون ما به عنوان بازیکن دلمان برای حضور تماشاگران تنگ شده بود. 

یک زمانی می‌گفتند گزینه حضور در استقلال هستی!

بحث آن وجود داشت، من خودم را یک پرسپولیسی اصیل می‌دانم. در خارج شاید بازیکنی از میلان به اینتر برود یا از بارسلونا به رئال برود ولی در ایران شرایط متفاوت است. برای من به عنوان یک پرسپولیسی اصیل هستم، نشدنی است که در استقلال باشم و نمی‌خواهم بگویم که استقلال تیم کوچکی است چون آنها یکی قطب‌های فوتبال ایران هستند و تماشاگران بسیاری دارند و همینطور پیشکسوتان خیلی خوبی دارند که یکی از آن‌ها یعنی آقای شاهرخ بیانی در تیم ما حضور دارند و بزرگ ما هستند. این مسائل در فوتبال وجود دارد و ما هم چیزی به دل نمی‌گیریم. یک فوتبالی بود که اگرچه با تساوی به پایان رسید ولی تساوی قشنگی بود و هر دو تیم هم موقعیت داشتند.

این اولین کلین شیت مقابل استقلال بود؟

نه، می‌توان گفت این اولین کلین شیتم در بازگشت به ایران بود چون این چهارمین یا پنجمین بازی مقابل ایران از زمان فعالیت دوباره در ایران است. زمانی که در دربی بازی می‌کردم تساوی بدون گل داشتیم.

بازگشت دوباره به نساجی خوش یمن است؟

شرایط هر تیمی در واقع با تیم دیگری فرق می‌کند. مثلاً منچستریونایتد امسال حتی با منچستریونایتد سال گذشته فرق دارد. یا مثلاً یونایتد با رئال مادرید قابل قیاس نیست. هر تیمی شرایط خودش را از نظر تاکتیکی و هر جنبه دیگری دارد. من همین علیرضا حقیقی‌ام، دو سال پیش پس از مدت‌ها به ایران برگشتم که طی ۱۱ بازی ۹ کلین شیت داشتم و چهار گل دریافت کردم که دوتای آن هم از روی پنالتی بود. هر دو پنالتی هم از استقلال و پرسپولیس بود. امسال هم شرایط مشخص است. تجربه‌ای داشتم و گذشته است و خیلی چیزها یاد گرفتم. خیل خوشحالم که سال گذشته با پرافتخارترین مربی ایران یعنی امیر قلعه نویی کار کنم و خیلی چیزها هم از ایشان یاد گرفتم. هم برای امیرخان و کل تیم گل گهر سیرجان آرزوی موفقیت دارم.

وضعیت نساجی چطور است؟

نساجی واقعا تیم خوبی است. ساکت الهامی تفکر فوتبالی و رو به جلویی دارد. مقابل استقلال و پرسپولیس و گل گهر بازی رو به جلویی به نمایش گذاشتیم و موقعیت‌های زیادی داشتیم. طرز تفکر سرمربی همیشه برنده است و تفاوتی ندارد که مقابل کدام تیم بازی می‌کند. تمام بازی‌های سخت ما در هفته اول است و خارج از خانه هم بازی می‌کنیم که یک مقدار کار را سخت می‌کند، مخصوصا برای بازیکنان جوان که تجربه کمتری دارند ولی باید همه هماهنگ شویم و در ادامه فصل هم بتوانیم نتایج لازم را کسب کنیم. امسال از هر لحاظ جزو تیم‌های خوب هستیم و جا دارد از آقای حدادیان تشکر کنم که این بستر را فراهم کردند باشگاه حرفه‌ای باشیم. شاید از نظر زمین بازی مشکل داشته باشیم چون زمین ساری و زمین قائمشهر آماده نیست. امیدوارم مسئولان کمک کنند وقتی تماشاگران می‌توانند به استادیوم بیایند خیلی به ما کمک می‌کند که آن‌ها را در بازی‌های خانگی داشته باشیم. امیدوارم با استفاده از تمامی امکانات به جایگاهی که لایقش هستیم برسیم. 

تیم ملی برای علیرضا حقیقی ۳۳ ساله دور نیست...
۲۳ سال! 

۲۳ ساله هستی؟
۱۰ سال زیاد گفتید! من الان به خودم نگاه می‌کنم و نگاهی به اعداد داخل شناسنامه ندارم. الان یک بازیکن ۲۳ ساله‌ام.

با توجه به وضعیتی که داری به بازگشت به تیم ملی فکر می‌کنی؟

انگلیسی‌ها یک ضرب المثلی دارند که می‌گویند Impossible is impossible یعنی غیرممکن، غیرممکن است. من واقعا به این باور دارم. من نمی‌توانم درباره دروازه‌بان‌های تیم ملی نظر بدهم چون همه آنها زحمت می‌کشند و برایشان آرزوی موفقیت دارم. الان هم سرمربی تیم ملی آقای اسکوچیچ هستند که واقعا عالی نتیجه گرفتند هرچند خیلی منتقد دارند. الان تیم برتر آسیا هستیم و یک سال خیلی راحتی برای ماست که به جام جهانی صعود کنیم. ایشان طرز تفکر خودشان را دارند و همیشه گفتم هر زمان که به من نیاز باشد مثل یک سرباز در اختیار تیم ملی هستم و تمام سعی و تلاشم را می‌کنم که دوباره به دروازه تیم ملی برگردم و بتوانم به تیم ملی کشورم کمک کنم. امیدوارم این اتفاق بیفتد چون خیلی سختی کشیدم و از اینجا به بعد اول دست خدا و بعد دست سرمربی تیم ملی است.

وضعیت دروازه‌بان‌های ایرانی در اروپا را چطور می‌بینی؛ شرایط نرمالی ندارند.

خداراشکر می‌کنم اولین دروازه‌بان ایرانی بودم که در پرتغال بازی کردم شاید آن یک مقدمه‌ای بود که راه برای بازیکنان دیگر ایرانی راه باز شود. من نمی‌دانم که شرایط دروازه‌بان‌های ایرانی در اروپا چیست چون از وضعیت تمرین و رقبایشان در تیم‌ها خبری ندارم ولی این را می‌دانم که زمان‌بر است. در پست دروازه‌بانی در اروپا اصلا همه چیز آماده و فراهم نیست. بازیکنانی که در اروپا بازی می‌کنند کار بزرگی انجام می‌دهند چون ما مارکتی در فوتبال اروپا ندارم. درست است سردار آزمون و مهدی طارمی در پست مهاجم بازی می‌کنند ولی آنها شرایط دشواری ندارند چون مثلاً اگر دو بازی گل نزنند و در لیگ قهرمانان اروپا مثلا یک گل بزنند شرایط فراهم می‌شود ولی دروازه‌بانی پستی است که خیلی سخت است و امیدوارم که شرایط بازیکنان ایرانی در این بخش بهتر شود چون کمک می‌کند مارکت فوتبال ایران در اروپا بهتر شود. 

به عنوان یک دروازه‌بان انتقادات علیه علیرضا بیرانوند را چطور می‌بینی؟

متاسفانه در زمان خودم که تیم ملی بودم اینطور بود. خیلی‌ها نشسته‌اند و منتظر اشتباه هستند که همه چیز روی سر آن خراب شود. این نگاه، نگاه درستی نیست. ما که رفتیم، دروازه‌بان‌های دیگری آمدند شرایط بهتر شد و گل‌های بدتری شاید می‌خوردند ولی به آن پرداخته نمی‌شد ولی وقتی ما بازی می‌کردیم حتی اگر خوب هم بودیم آقایان می‌آمدند ۱۰ دقیقه به برنامه اختصاص می‌دادند که بگویند دروازه بانی در تیم ملی مشکل دارد. تیم اصلا درست نیست. در زمان ما اینطور بود، فکر می‌کنم یک روز مفصل باید در این مورد صحبت کنم چون  الان می‌فهمم چه اتفاقاتی پشت پرده می‌افتاد و خط‌هایی داده می‌شد که من را به حاشیه ببرند. ما آن زمان خارج از ایران بودیم و دست‌مان به جایی بند نبود؛ خلاصه بگذریم.

یادمان نرود بیرانوند همان دروازه بانی است که پنالتی کریستیانو رونالدو را گرفت؛ ما فراموشکاریم. دروازه بان هم مثل تمام پست‌ها اشتباه می‌کند. یک آدم درون دروازه است نه یک سوپرمن؛ شما چرا باید انتظار داشته باشید که هیچ اشتباهی نباشد؟ یکسری هم این میان از آب گل آلود ماهی می‌گیرند که کسی را بزرگ کنند و به دنبال کوچک کردن بازیکن دیگری باشند. این مسائل درست نیست. الان تیم ملی در حال حاضر سه دروازه بان دارد و اسکوچیچ شاید صلاح بداند که یک بازیکن دیگر را بیاورد، سرمربی تیم ملی هر چه صلاح بداند همان است. وقتی اشتباهات سریالی شود قضیه‌اش فرق می‌کند، مربی حق دارد که بازیکن را عوض کند ولی اینکه شما با یک اشتباه بخواهید سریع شلوغ کاری کنید فقط تمرکز بازیکنان را بهم می‌ریزد. نه علیرضا بیرانوند بلکه هر بازیکن دیگری؛ مثلا خودم در تیم ملی بودم و اینقدر هم تلاش کردم با یک برنامه ۱۰ دقیقه‌ای همه فراموش کردند که حقیقی چه بازی‌هایی در تیم ملی داشت! این درست نبست، فقط در مورد من نیست؛ باید قدردان همه افرادی باشیم که برای این پیراهن زحمت می‌کشند. 

متاسفانه ما همیشه عقل‌مان در چشم و گوش‌مان است و تحقیق نمی‌کنیم که دلیل یک گل مثلا چیست و چرا فلان اتفاق افتاده است. وقتی اشتباهات سریالی باشد فرق می‌کند. مثلاً الان شرایط فوتبال اروپا را ببینید؛ همین دو شب پیش دو نیم مدعی منچستریونایتد و آرسنال روی هم ۸ گل خورده‌اند. این یعنی دروازه‌بان‌های این دو تیم به درد نمی‌خورند؟ اینطور نیست. ما باید نگرش‌مان را عوض کنیم. ای کاش کسی که برنامه می‌گذاشت و می‌گفت که برای سکوهای ورزشگاه آزادی و یا شرط بندی حرف می‌زد، فرهنگ این را  جا می‌انداخت که دروازه‌بان، بازیکن و سرمربی هم انسان هستند و امکان دارد که اشتباه کنند. این که بخواهیم روی بازیکن و سرمربی فشار بگذاریم درست نیست و امیدوارم روزی نرسد که کار از کار گذشته باشد و به این اشتباه پی ببریم. الان تیم ملی خوب کار می‌کند و در مسیر صعود به جام جهانی باید متمرکز باشیم تا صعود را جشن بگیریم.

منبع: ورزش سه