گاهی وقتی پای محاسبه سن و سال و عُمر وسط می‌آید، می‌شود گفت: مثل برق و باد گذشت؛ در دنیای روزنامه‌نگارها ولی حتی روزها و ساعت‌ها هم نمی‌توانند به سرعت برق و باد بگذرند. اینجا ۳۵ سال برای خودش نه یک عمر، که چند عمر و چند قرن تجربه به حساب می‌آید. ساعت‌ها، روزها، ماه‌ها، سال‌ها و عمرهایی که با دغدغه‌های سربی دهه ۶۰ آغاز می‌شود، کنارچشم انتظاری‌های دستگاه «تلکس» ادامه پیدا می‌کند، بیشتر شب و روزهایش عطر و بوی جوهر و کاغذ می‌دهد و می‌رسد به امروز، جهان دیجیتال، دغدغه گرانی و کیمیا شدن کاغذ و فضای مجازی که رقیب بی‌رحم روزنامه‌های کاغذی است.

۲۸ آذر می‌رسد و وقتی پاییز دارد کم کم بار و بندیلش را می‌بندد تا طبیعت پا به زمستان بگذارد، «قدس» هم قدم به ۳۵ سالگی می‌گذارد تا همچنان روزنامه مجاوران و زائران باشد. یک سال دیگر هم گذشت و اگرچه باید سختی‌های بی پیرِ روزنامه‌نگاری و روزنامه‌داری پیرمان کرده باشد اما بیشتر از آن کوله‌بار تجربه‌هایمان را سنگین‌تر کرده است.

۳۴ سال گذشته است و بگذارید به جای روایت کردن تلخ و شیرین سال‌های پشت سر، اول یادی کنیم از همکارانی که دیگر در میانمان نیستند و به رحمت خدا رفته‌اند... مرحومان مقدسی، فیاضی، زنجانی، سرخوش، اصغری، جعفری آنی، اصغرزاده، پدرامی، موحدی نسب، مددپور، مهدی‌زاده، سلطانی، زنگنه و... و بعد با شما خاطرات این ۳۴ سال را در گزارشی تصویری مرور کنیم.