آنچه رئیس جمهور مصر به آن اشاره کرده  در واقع ضریحی منسوب به امام حسین (ع) و همچنین دو ضریح منسوب به حضرت زینب(س) و سیده نفیسه است که از محبوب‌ترین اماکن مذهبی در قاهره محسوب شده و مصری‌ها سالانه شاهد حضور جمعیت بزرگی از دوستداران اهل بیت و گروه‌های مختلف صوفیه  در این اماکن هستند.

گذشته مصر

در این مختصر مطلب البته خیلی فرصت بحث درباره سندیت تاریخی بقاع موجود در مصر نیست، بنابراین در ادامه کمی به پیشینه حضورمسلمانان و شیعیان و همچنین وجود بقاع و زیارتگاه‌های متعدد در این کشور می پردازیم.  

سرزمین مصر، از دیرباز ناحیه ای برای فعالیت‌های تبلیغی فرستادگان الهی به شمار می رود. پیامبرانی چون حضرت ابراهیم، یوسف، موسی و مسیح علیهم السلام به هنگام سکونت در مصر یا عبور از این کشور، ده‌ها اثر و نشانه از خود برجای گذاشته‌اند که مقدس و متبرک بوده و مورد احترام و توجه اهالی این سرزمین است.جالب است بدانید مصر مورد توجه رسول اکرم (ص) هم بود. بنا به توصیه‌های ایشان، مسلمانان در خوش رفتاری و برخورد مسالمت‌آمیز با مصریان تلاش می‌کردند.

شاید به این دلیل که «هاجر»، همسر حضرت ابراهیم خلیل (ع) و مادر حضرت اسماعیل (ع) از مردم این کشور بود و یکی از همسران رسول خدا (ص)؛ یعنی «ماریه قبطیه» با این دیار پیوستگی داشت.این را هم اضافه کنیم در زمان حکومت حضرت علی (ع) جز منطقه ای به نام «خربتا» تمام سرزمین مصر تحت سیطره آن امام بود.حضور و فعالیت پیروان اهل بیت(ع) در مصر حتی در زمان امویان نیز ادامه داشت تا اینکه فرمان متوکل عباسی مبنی بر اخراج خاندان ابی طالب از این سرزمین، صادر شد و علاقه‌مندان به اهل بیت در تنگنا قرار گرفتند.

فراز و فرود 

این وضعیت تا سال‌های سال ادامه داشت تا اینکه قیام شیعیان در اسکندریه به رهبری «جابر بن ولید مدلجی» رخ داد. وی موفق شد در این حرکت سیاسی ـ اجتماعی، عباسیان را در مصر شکست دهد و بر سواحل شمال و شمال شرقی این دیار تسلط پیدا کند. مدتی بعد انقلاب دیگری به فرماندهی «بغاء اکبر» که نسبش به امام حسین (ع) می رسید، در ناحیه «صعید» صورت گرفت. در سال 255 قمری هم «بغاء اصغر» در منطقه بین اسکندریه و برقه قیام کرد و ... . وقتی هم فاطمیان در مصر روی کار آمدند، تشیع در این کشور به اوج خود رسید.

آن‌ها برای شکوفایی علمی و فرهنگی، گسترش معارف و درخشندگی فکری بسیار کوشیدند و از دانشمندان و مشاهیر علوم گوناگون، حمایت کردند. اسناد تاریخی می گویند در آن زمان سرزمین مصر برای نخستین بار در طول تاریخ پرفراز و نشیب خود، به مرکز عزت و عظمت تبدیل شد. مردم محروم و کم بضاعت تحت حمایت حکومت مرکزی قرار گرفتند. تعداد مساجد و اماکن مذهبی در شهرها و روستاها رو به فزونی گذاشت.جشن‌ها و اعیاد اسلامی به طور گسترده در مصر برگزار می شد و همچنین  در روز «عاشورا» بازارها و مراکز کسب و فعالیت تعطیل می شد و دسته‌های سوگواری با رونق و شکوه خاصی به عزاداری برای سالار شهیدان و حماسه آفرینان نینوا می‌پرداختند. البته همه این شکوه و تأثیرگذاری بعدها با روی کار آمدن صلاح الدین ایوبی گویا به مرور رنگ می بازد اما با همه فراز و فرودها ، تشیع حضور خود را در این کشور و به‌خصوص مناطق جنوبی آن حفظ کرده است.

شیفتگان اهل بیت(ع)

 مصری‌ها فارغ از شیعه یا سنی بودن گویا خیلی‌هاشان شیفته اهل بیت (ع) و مرقدها و زیارتگاه‌های منسوب به ایشان هستند. علاوه بر این بسیاری از مردم مصر را می توانید پیدا کنید که فرزندان و نوادگان خود را با نام‌های زینب، علی، حسن، حسین، رقیه، نفیسه و سکینه نام گذاری می کنند.

از مهم‌ترین اماکن مورد احترام در مصر، می توان به مسجد حضرت زینب (س) اشاره کرد که در محله «السیدة زینب» در قاهره قرار دارد. بین مردم شهرمعروف است که این مسجد بر فراز مقام حضرت زینب (س) بنا شده است. محبوب‌تر و معروف‌تر اما مقام حسین بن علی (ع) واقع در مسجدی به همین نام در محله الحسین در بخش قدیمی قاهره است. این مسجد سال ۵۴۹ هجری در دوران فاطمیون و زیر نظر صالح وزیر معروف فاطمی ساخته شد.