این روزها فیلم‌هایی که در جشنواره نیستند، بیشتر از فیلم‌هایی که در جشنواره هستند محل بحث و گفت‌وگو شده‌اند و بیشتر از اینکه از فیلم‌های حاضر در دوره چهلم بشنویم، انگار خبرهایی درباره عدم حضور برخی فیلمسازان جذاب‌تر شده است. شاید یکی از علت‌های آن را بتوان در اسامی ناشناسی دانست که در جدول فیلم‌های منتخب جا گرفته‌اند و طبیعتاً به دلیل اینکه مخاطب پیشینه ذهنی از آنها ندارد کنجکاوی چندانی هم درباره فیلم‌ها از خود نشان نمی‌دهد.
جشنواره فیلم فجر به عنوان مهمترین رویداد سینمایی سال علیرغم جذابیت‌هایش، همواره مخالفان و موافقانی داشته و به ویژه در ده دوازده سال اخیر کمتر دوره‌ای را می‌توان به یاد آورد که به آرامی و بدون حاشیه برگزار شده باشد. گویی همین حواشی‌ها و صف مخالف و موافق از فیلمساز و بازیگر گرفته تا اهل رسانه و منتقد است که جزیی جدایی ناپذیر از این رویداد مهم سالانه شده و دیگر همه به آن عادت کرده‌ایم.
اما حواشی پیش از موعدی که برای جشنواره چهلم به وجود آمده شاید بیش از آن که مربوط به خود جشنواره باشد مربوط به کسانی است که در آن حاضر نیستند و جوسازی علیه جشنواره امسال، از ناراحتی نبود برخی فیلمسازان است! فیلمسازانی که خودشان به هردلیلی اعم از آماده نبودن فیلم، عدم تمایل به حضور در فجر و ... در این رویداد شرکت نکرده‌اند. با اینکه تا این لحظه اطلاعات دقیقی از فیلم‌های متقاضی در دست نیست اما برخی از همین فیلمسازان در هفته اخیر اعلام کردند که هنوز مشغول فیلمبرداری یا تکمیل مراحل فنی هستند و یا اساساً درجشنواره ثبت نام نکرده‌اند در حالی که در این میان بسیاری از رسانه‌ها بیش از فیلمسازان اشتیاق و انتظار حضور آنها را در فجر می‌کشیدند. حالا اینکه چرا برگزارکنندگان باید پاسخگوی نبودن این فیلمسازان(به فرض عدم ثبت نام) باشند خودش محل سوال است!
اما بد نیست به یکی از اتفاقات قابل توجه جشنواره سی و نهم اشاره کنیم که در راستای سیاست شفاف‌سازی سازمان سینمایی صورت گرفت و آن هم انتشار فهرست فیلم‌های متقاضی بود که برای نخستین بار در تاریخ جشنواره فیلم فجر اتفاق می‌افتاد. انتشار این لیست نه تنها باعث هیچ اتفاق عجیب و غریبی نشد، بلکه هیئت انتخاب از فیلم‌های منتخبشان دفاع کردند و حداقل همه می‌دانستند چه آثاری متقاضی بوده‌اند که به جشنواره راه نیافتند. علاوه بر اینکه سال‌های پیش و در بحبوبه ثبت نام فیلم‌ها، بسیاری از تهیه‌کنندگان یا کارگردانان خبر ثبت‌نام فیلمشان در جشنواره را رسانه‌ای می‌کردند و تقریباً می‌دانستیم چه فیلم‌هایی متقاضی حضورند. به نظر می‌رسد متولیان برپایی چهلمین دوره جشنواره فجر هم می‌توانند با انتشار فهرست فیلم‌های متقاضی نشان دهند این غایبان بزرگ، خودخواسته و بنا به هردلیلی به جشنواره نیامده‌اند یا هیئت انتخاب حضور آنها را در لیست پذیرفته شدگان مردود دانسته است.
در پایان نباید دو نکته مهم را فراموش کرد، نخست اینکه اساس برپایی جشنواره شناسایی استعدادها و معرفی آنها به سینماست، گرچه فجر در طول این چند دهه بیشتر محل عرض اندام فیلمسازان مطرح بوده اما اگر امروز از حضور حداکثری فیلمسازان جوان در فجر چهلم انتقاد می‌شود از یاد نبریم همین جشنواره، سیمرغ‌های بسیاری را بر دوش فیلمسازان جوان و تازه کاری گذاشته که امروز برای خودشان صاحب سبک شده‌اند.
نظر شما