به گزارش قدس آنلاین، حجت‌الاسلام‌والمسلمین دکتر علی خیاط، رئیس دانشگاه علوم اسلامی رضوی در سلسله یادداشت‌هایی برای آستان‌نیوز؛ به شرح دعاهای هرروز ماه مبارک رمضان می‌پردازد. در ادامه شرح دعای روز سوم این ماه عزیز را می‌خوانیم:
«اللهمّ ارْزُقنی فیهِ الذّهْنَ و التّنَبیهَ و باعِدْنی فیهِ من السّفاهة و التّمْویهِ و اجْعَل لی نصیباً مِنْ کلّ خَیْرٍ تُنَزّلُ فیهِ بِجودِکَ یا أجْوَدَ الأجْوَدینَ»
روزه‌دار در این روز از خداوند سه تقاضا دارد اول اینکه هوشیاری و بیداری و هوش و عقل را به او هدیه دهد و روزی کند و از سفاهت و تزویر و نیرنگ او را دور کرده و از هر خیر و نیکی که از جانب خداوند در این روز نازل می‌شود بهره‌مند باشد.
ذهن، هوش و بیداری و هوشیاری و ذکاوت، سرمایه بزرگی برای انسان در زندگی و در مسیر بندگی محسوب می‌شود. هوش و ذکاوت وسیله نجات و چراغ راه است ذهن اگر به معنای حافظه هم باشد نعمت بسیار گران‌بها هست.
ذهن روشن داشتن، آمادگی در مقام اندیشه داشتن، و دلی بیدار داشتن سبب می‌شود انسان دارای آگاهی مستمر باشد درست تشخیص بدهد اشتباه نکند و این بسیار مهم است که انسان مسیری را که انتخاب می‌کند درست باشد یکی از مشکلات مردم همین است که موقع انتخاب مسیر درستی انتخاب نمی‌کنند این ناشی از غفلت وعدم تنبه و آگاهی نداشتن است جوانب یک مسئله را درست بررسی نمی‌کنند دچار اشتباه و خطا شده و در زندگی و مسیر بندگی دچار مشکل می‌شوند.
اهل آگاهی و هوشیار بودن نعمت بزرگی است که درخواست آن تعبیر به رزق شده است خدایا روزی من کن! بی‌عقلی و بی‌خردی و نادانی و جهالت در مقابل این قرار دارد بنابراین می‌خواهد خداوند این نعمت را در این دعا قسمت و روزی او کند.
واقعاً داشتن ذهنی روشن و آگاهی و آینده‌نگری نعمت ارزشمندی است ارزش و برکت بسیار دارد و مشعل روشنگر و راهگشایی است. چراکه جان انسان را روشنی می‌بخشد و راه را برای او باز می‌کند.
سؤال آنکه برای داشتن این نعمت چه باید کرد؟ پاسخ ترک معصیت است باید معصیت را کنار بگذارد« انارة العقل مکسوف بطوع هوی‌» اگر هوا پرست باشد چراغ عقل خاموش می‌شود آن نوری که باید درون او درخشندگی داشته باشد خاموش شده و درست نمی‌تواند مسیر را تشخیص داده تا راه درست را طی کند.
دراین‌باره روایات و اشعار بسیار است اما فرصت بیان نیست مضمون یکی از اشعار همین است که کسی پرسید خوش ذهن نیستم کم‌حافظه‌ام آگاهی و بصیرتم کم است چه کنم؟! پاسخ گفتند باید معصیت را ترک کنید! باهم جمع نمی‌شود اگر ترک معصیت کنید نور عقل شعله می‌کشد و مسیر را روشن می‌کند.
دومین خواهش و درخواست از خدا دوری از سفاهت و نابخردی است سفاهت یعنی کارهای نسنجیده انجام دادن، غیر خردمندانه انجام دادن و به‌طورکلی هر کاری در هر زمینه‌ای که در غالب اعمال هنجاری نباشد سفاهت و نابخردی محسوب می‌شود. اما تمویه به معنای استفاده بد از عقل و خرد است.
سفاهت نابخردی و تمویه بد استفاده کردن از نعمت عقل است باطل را رنگ حق دادن و گنجشک رنگ کردن و قناری فروختن است کار بسیار زشتی که ناپسند و غیرقابل‌قبول است.
اگر عمل نابخردی داشته باشیم به سرانجام نمی‌رسیم و اگر اهل دوزوکلک باشیم یک‌بار ممکن است کار پیش برود اما همیشه چنین نیست و برکت و ارزشی آن کار ندارد حاصل از راه دوزوکلک و باطل، نتیجه و برکتی نخواهد داشت.
سومین درخواست این است که خدایا از هر خیری که نازل می‌کنی ما را بی‌نصیب نکن. ماه رمضان چنان‌که در خطبه آغازین ماه بیان‌شده ماه نزول برکات و نعمات  و رحمت و مغفرت است هرروز و ساعت و دقیقه‌اش در خیروبرکت است.
انسان در مقابل خدا وقتی قرار می‌گیرد باید باهوش باشد اگر همان ذهن آگاه را داشته و اهل سفاهت نباشد چنین درخواست می‌کند که از این نعمت‌های روزانه بی‌نصیب نشود بنابراین می‌گوید این روزها و لحظات که مدام خیر و مغفرت و رحمت نازل می‌شود بدون نام بردن از چیزی درخواست خیر می‌کنیم این نکته‌ای هوشمندانه است!
آنچه  مصداق خیر است و بهتر از ما خدا تشخیص می‌دهد هر خیری که نازل می‌شود ماهم از آن بهره‌مند شده و سهمی داشته باشیم و محروم از برکات و نعمات الهی نباشیم نوع و مقدار تعیین نمی‌کنیم هرچه خدا مصلحت می‌داند را طلب می‌کنیم.
انشا الله از این دعای امروز بی‌بهره نباشیم اهل خردورزی و آگاهی و بصیرت بوده و از آن به‌درستی درراه حق استفاده کنیم و از خیرات آن بهره‌مند شویم.