سرمنشأ توکل، توحید است. هر چه انسان در مقام معرفت الهی و خداشناسی شرایط بهتری داشته و درجه معرفتش بیشتر باشد توکلش بیشتر می‌شود؛ «وَ مَنْ یتَوَکلْ عَلَی اللهِ فَهُوَ حَسْبُهُ». 
توکل یعنی چه؟ توکل به این معناست که ما توجه داشته باشیم کارهایی که انجام می‌شود خواسته خداست از طریق اسباب و وسایل اما به خواست او صورت می‌پذیرد و هر آنچه انجام نمی‌شود هم خواست اوست.
اگر ما واقعاً ایمان داریم باید بدانیم هر چه خدا برای ما رقم زده، همان بهترین است وقتی چنین اعتقادی در دل ما باشد معنی‌اش این است که ما توکل داریم یعنی توجه به این داریم که هیچ کار جز به اراده پروردگار انجام نمی‌شود و هر آنچه می‌شود نیز بهترین است. 
درخواست دوم این است که از خدا می‌خواهیم ما را جزو فائزین قرار بدهد. این درخواست مترتب بر خواسته قبلی است یعنی وقتی جزو متوکلین شدیم این هم پیش می‌آید.
خدایا مرا از فائزین قرار بده! فائز از کلمه فوز و به معنای سعادت و رستگاری است، از خدا می‌خواهیم ما را در رده کسانی قرار بدهد که سعادتمند هستند. در قرآن چهار عامل برای رستگاری بیان شده است؛ نخست اینکه از خدا اطاعت کنیم. اگر انسان مطیع خدا باشد و هر آنچه او می‌خواهد را در پیش بگیرد به همان توکل نیز می‌رسد که بیان شد. دوم اطاعت از پیامبر مطرح می‌شود؛ چرا که هر چه ایشان بیان می‌کند از طرف خداست «وَمَا یَنطِقُ عَنِ الْهَوَی‏ إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْیٌ یُوحَی».
سومین عامل خداترسی است ... انسان اگر واقعاً خداترس باشد در مقابل عظمت و هیبت پروردگار خاضع و خاشع باشد تسلیم او خواهد بود و معصیت نمی‌کند و کاری برخلاف اراده او انجام نمی‌دهد.
چهارمین عامل اهل تقوا بودن است که این تأکید بر مورد قبل است. کسی که خدا را حاضر و ناظر در تمام مراحل زندگی خودش ببیند گرد معصیت نمی‌چرخد و در همان صراط رضای پروردگار حرکت می‌کند.
درخواست قرار گرفتن در حلقه مقربین به خدا سومین تقاضای روزه‌داران در دعای این روز است. مقربین کسانی هستند که به خدا واقعاً نزدیک شدند! این افراد چه کسانی هستند؟ کسانی که واقعاً اهل توکل به خدا، تقوا و خداترس باشند.