به گزارش قدس آنلاین، خبرنگار قرآن و فعالیت‌های دینی خبرگزاری فارس حجت‌الاسلام محسن قرائتی معلم و مفسر قرآن کریم در بیست و پنجمین قسمت از مجموعه سخن قرآن به شرح موضوع تشکر از خدا بابت تلخی‌های زندگی پرداخت.

هر رفاهی خیر نیست و هر تلخی شر نیست. قرآن می‌گوید: گاهی از یک چیز خوشت می‌آید اما برای تو خیر نیست بلکه شر است و گاهی تلخی‌هایی در زندگی برایت پیش می‌آید که شر نیست و خیر تو در آن است.

گاهی انسان ضربه می‌خورد اما از جایی دیگر به او خیر می‌رسد. گاهی نزدیکان به انسان بی‌اعتنایی و بی‌محلی می‌کنند و همین قطع رابطه آنها سبب می‌شود ما به خدا وصل و نزدیک شویم.

امام سجاد (ع) می‌گوید: خدایا من بیمار شده‌ام و نمی‌دانم که آیا این بیماری سبب نزدیک شدن به تو است یا اینکه اگر سالم باشم. چون گاهی بیمار که می‌شویم رابطه با خدا پررنگ می شود و سالم می‌شویم رابطه ما ضعیف می‌شود.

آیه‌ای داریم که می‌گوید: ما چیزهایی را به بندگان تذکر می‌دهیم چون فراموش می‌کنند، به آنها رفاه می‌دهیم که هرکاری دلشان می‌خواهد بکنند. مانند بیماری که پزشک از او قطع امید می‌کند و می‌گوید: بگذارید هر چه دلش می‌خواهد بخورد. خدا می‌گوید: افرادی را گام‌ به گام سمت دوزخ می‌بریم و متوجه نیستند.

اگر یه وقت زندگی تنگ شد، نگویید خدا با ما قهر کرده و اگر توسعه‌ای ایجاد شد گمان نکنید که خدا ما را دوست دارد. نه هر مشکلی قهر است و نه هر توسعه‌ای رحمت و لطف خدا.

یکی از معانی والعصر، فشار است، عصاره یعنی فشرده کردن. این موضوع سختی و فشار در همه جا صدق می‌کند و راه کمال است. شما اگر گندم را له نکنی آرد نمی‌شود، اگر آرد را خیس نکنی و در آتش نسوزانی نان نمی‌شود، اگر نان را زیر دندان له نکنی سلول بدن انسان نمی‌شود، باید زمین زیر و رو شود، دانه شکافته شود، باید خورد شود، له شود، خیس شود، سوخته شود تا مفید شود، تا بشود نان.