صعود دراماتیک تیم ملی به جام جهانی پایانی تراژدیک در پی خواهد داشت، نه، چون تیم ملی فوتبال ایران در قطر با انگلیس و امریکا همگروه شده، بلکه به دلیل شرایط بغرنجی که به لطف ناکارآمدی اعضای فدراسیون به بار آمده است. پیش‌بینی یک پایان تلخ با روند آماده‌سازی تیم، بی‌خیالی سرمربی و فدراسیونی که اعضای آن سرشان جایی دیگر گرم است، چندان سخت و دور از انتظار نیست.
هرازچندگاهی یکی از آقایان در نقش دلسوز فوتبال تریبون به دست می‌گیرد و با ظاهری مغموم هشدار می‌دهد که شرایط موجود تا چه اندازه می‌تواند به ضرر فوتبال باشد، خصوصاً اختلاف‌نظرها و درگیری‌هایی که هر روز داستانی تازه را به رشته تحریر درمی‌آورد. واقعیت امر هم همین است و دود آتش این اختلافات بی‌هیچ تردیدی به چشم فوتبال، به‌خصوص تیم ملی می‌رود. با این وجود آنچه این روزها از زبان فدراسیون‌نشین‌ها شنیده می‌شود، نه روایت دلسوزی آن‌ها که بازی تازه قدرت است و تلاش برای دور زدن یکدیگر، چراکه نه با هدف مهیا کردن شرایط برای بازگشت فوتبال به روزهای خوب گذشته که با نیت کنار گذاشتن مخالفان است که به زبان می‌آید و اعتقاد قلبی به آن وجود ندارد که اگر داشت مسیری دیگر را نمی‌پیمود.
دبیر فدراسیون صراحتاً از آسیبی که اختلافات موجود می‌تواند برای فوتبال به دنبال داشته باشد، می‌گوید، اما برخلاف هشدار جدی خود درصدد برکناری عضو هیئت رئیسه تنها به دلیل اختلاف‌نظرات موجود است. تقلایی که هیچ‌گونه سنخیتی با هشدارهای دلسوزانه او ندارد.
فوتبال ایران این روزها هاج و واج اختلاف‌نظرهایی است که پایان خوبی نمی‌توان برای آن متصور بود، حتی زمانی که اخباری در خصوص برگزاری بازی دوستانه با کانادا مطرح می‌شود. خبری که در بلاتکلیفی تیم ملی می‌تواند نویدبخش باشد، اما نه زمانی که بیم آن می‌رود که داستان این وعده نیز مانند اخبار منتشر شده در خصوص برگزاری بازی تدارکاتی با برزیل و آرژانتین پایانی ناخوشایند داشته باشد!
ضمن اینکه اتفاقات اخیر به وضوح ثابت می‌کند تمرکز تک‌تک اعضای فدراسیون فوتبال این روزها حول درگیری‌های داخلی و اختلاف‌نظرها چرخ می‌خورد، نه روند آماده‌سازی تیم ملی برای حضور قدرتمند در قطر و با علم به این مهم، انتشار خبرهایی، چون برگزاری بازی دوستانه با کانادا نمی‌تواند نویدبخش یا حتی امیدوارکننده باشد، آن هم در شرایطی که بعد از صعود دلچسب به جام جهانی؛ اتحاد، همبستگی و همدلی می‌توانست رمز موفقیت فوتبال ایران در قطر باشد، اما درست در مهم‌ترین بزنگاه تاریخی فوتبال، آقایان به جای گام برداشتن در مسیر موفقیت، دست به یقه شده‌اند و برای کنار زدن یکدیگر برنامه می‌ریزند، نه روند آماده‌سازی تیم ملی برای حضوری موفق در قطر. کار حالا چنان بیخ پیدا کرده که دیگر هیچ اعتمادی به فدراسیون فوتبال نیست که بتواند تیم ملی را به سلامت از این خان عبور دهد و مهیای نمایشی خیره‌کننده در جام جهانی کند، وقتی تمام هم و غم اعضای آن حفظ صندلی و کنار زدن رقباست.

منبع: روزنامه جوان