به گزارش قدس آنلاین، حالا حجت بر همه کشورهای غربی و شرقی تمام شده که مذاکرات با مواضع و پیشنهادهای سازنده تهران، در مسیر اجماع جهانی قرار گرفته و بهجز آمریکا که ساز ناکوک میزند و نمیتواند تصمیم سخت نهایی را بگیرد، همه کشورها دنبال به نتیجه رسیدن توافق وین هستند. درحالی که امیرعبداللهیان، وزیر خارجه کشورمان هم در گفتوگوی تلفنی که با لاوروف، وزیر خارجه روسیه داشته، گفته، اگر آمریکاییها منطقی عمل کنند، توافق در دسترس است؛ زیادهخواهی واشنگتن و مطالبات فرابرجامی آنها حوصله غربیها را هم سر برده و باعث موضعگیری اروپاییها شده است. بهطور مثال اولاف شولتز صدراعظم آلمان، همین جمعه در دیداری که با امیر قطر داشته، گفته فرصت موجود برای رسیدن به توافق نباید از دست برود.
حتی لورنس نورمن، خبرنگار مطرح نشریه آمریکایی «والاستریت ژورنال» در توییتی انتقادی از آمریکا، با نقل قول از یک دیپلمات ارشد اروپایی نوشته که «ما همچنان موانع دشواری بر سر راه رسیدن به توافق داریم اما گفتوگوی طولانی و صریح با طرف ایرانی، نشان داد که آنها متعهد هستند». بنابراین تعلل آمریکاییها در توافق، صدای همه را درآورده؛ اما ظاهرا دولت بایدن ناتوانتر از آن است که بتواند مستقل از فشار جمهوریخواهان دست به تصمیم نهایی بزند و وعدههای انتخاباتی خود را برای بازگشت به برجام اجرایی کند. به همین دلیل گره اصلی دسترسی به توافق در دیپلماسی ضدایرانی واشنگتن است که نمیخواهد تضمین بدهد و زیربار راستیآزمایی برود. ایران هم که از روز اول در این مذاکرات صرفا به دنبال رفع تحریم بوده، نه توافق برای توافق و اگر غیر از این بود، کار در همان ۲۰ اسفند به پایان رسیده بود.
این حرف به هیچ عنوان یک شعار یا بلوف نیست، چون رصد و تحلیل مواضع اتحادیه اروپا هم این را تایید میکند، مثلا جوزپ بورل، مسؤول سیاست خارجی اتحادیه اروپا که معاونش تازه به تهران آمده بود، سفر انریکه مورا، هماهنگکننده گفتوگوهای وین به تهران را مثبت توصیف کرده و حتی رافائل گروسی، مدیرکل آژانس بینالمللی انرژی اتمی هم تاکید کرده که نشانی از جدی نبودن ایران در مذاکرات درباره برنامه هستهای این کشور مشاهده نمیکنم.
از سوی دیگر ماریا زخارووا، سخنگوی وزارت خارجه روسیه هم درباره وضعیت مذاکرات رفع تحریمهای ایران و احیای توافق هستهای گفته که تماسها بین طرفهای مذاکرات وین قطع نشده و با وجود وقفه خاصی که در مذاکرات وین رخ داده، کشورها به تلاشهای شدید خود ادامه میدهند، در عین حال به دنبال مؤثرترین و قابل قبولترین راه برای ازسرگیری اجرای کامل توافق، تحت مؤلفههای اولیه آن هستند و همه طرفهای ذینفع متوجه هستند که هیچ جایگزینی برای برنامه جامع اقدام مشترک(برجام) وجود ندارد.
۳ مولفه ایران برای ادامه مذاکرات
اما در این مسیر بررسی رویکرد ایران برای ادامه مذاکرات چند مولفه قطعی دارد؛ اولا ایران در ماههای پیش رو یعنی می و ژوئن در صورت از سرگیری مذاکرات طبق ابتکاراتی که به مورا، واسط تهران-واشنگتن هم داده، حرکت میکند؛ چراکه این مجموعه پیشنهادی کاملا معطوف به نتیجه است و اگر آمریکا به این راهحلها پاسخ دهد میتوانیم به وین برگردیم.
دوما ایران حسن نیت و اراده لازم را برای رسیدن به یک توافق دارد، درحدی که اگر همین امروز آمریکا تصمیم سیاسی خود را اعلام کند - که البته تهران هنوز آن را دریافت نکرده - میتوانیم قدمهای مهمی برای پیشرفت مذاکرات برداریم. سوما آنچه ایران خواسته، تنها حقوق خودش بوده و این موضوع به هیچ عنوان ربطی به مساله تحریم سپاه ندارد اما آمریکا چند پله قبلتر از آن هم حاضر نیست، بازگشت به تعهدات نقضشده خود را ترمیم و به روزسانی کند، درحالی ایران به اذعان همه طرفها، بیشتر از آنچه در برجام و قطعنامه ۲۲۳۱ تعهد داده، درخواست دیگری نداشته است؛ پس این معادله راحت است، اگر دولت بایدن نمایش سیاسی خود را با برچسب زدن به ایران به اسم درخواستهای فرابرجامی تمام کند و به اجرای تعهدات بازگردد، تهران برای مذاکرات رفع تحریم واقعی یک لحظه هم معطل نمیکند.
به هرحال این ترسیم مختصات، چشمانداز کاملی از آخرین وضعیت مذاکرات به ما میدهد، ضمن اینکه قرار است این هفته علی باقری، معاون سیاسی امیرعبداللهیان و مذاکرهکننده ارشد کشورمان هم برای بحث درباره مذاکرات برجامی و آخرین وضعیت سیاست خارجی به کمیسیون امنیت ملی مجلس برود و حالا باید منتظر بود و دید ۱+۴ در غیاب عقلانیت سیاسی واشنگتن، چه مسیری را دنبال میکنند.
منبع: جام جم
نظر شما