تحولات لبنان و فلسطین

نویسنده سریال "مستوران" با تاکید بر اینکه بستر تاریخی این سریال در ناکجا اتفاق افتاده است، "مستوران" را یک کار گروهی شیرین و در عین حال دشوار و متفاوت در تجربه کاری‌اش معرفی کرد.

چرا داستان " مستوران" در ناکجاآباد می‌گذرد؟

به گزارش قدس آنلاین، فائزه یارمحمدی، یکی از نویسندگان سریال "مستوران" که پخشش به تازگی از شبکه اول آغاز شده است، توضیحاتی درباره حال و هوای این مجموعه افسانه ای ـ تاریخی، دلیل انتخاب قصه سریال، چرایی لوکیشن‌های ناکجاآباد در قصه و ... توضیحاتی ارائه کرد. 

 این نویسنده ابتدا درباره حال و هوای سریال "مستوران" و فضایی که مخاطب این شب‌ها از قصه می‌بیند، گفت: این سریال بستری تاریخی دارد که درباره‌ی یک ناکجا است. شما با تماشای سریال متوجه می‌شوید که قصه مربوط به شهری در زمان بعد از ورود اسلام به ایران روایت می‌شود ولی المان‌های خاص زمانی یا نشانه‌های جغرافیایی ویژه‌ای ندارد و مردمان آن به گویش خاصی صحبت نمی‌کنند، فقط مشخص است که قصه یک شهر فرضی در زمانی فرضی در ایران است.

رد قصه‌های ایرانی را در "مستوران" ببینید

یارمحمدی درباره‌ی چرایی انتخاب فضای ناکجاآباد برای این سریال چنین اظهار کرد: شما زمانی که قصه گوش می‌دهید مخصوصا به سبک قصه‌های قدیمی مادربزرگ‌ها، داستان‌ها همیشه اینطور شروع می‌شد که "یکی بود، یکی نبود، یه روزی یه شهری یه پادشاهی داشت..." این خاصیت و خصلت قصه‌های ایرانی است که ویژگی و خصیصه مطلقی به آن نمی‌بخشد تا هرکسی که آن داستان را می‌شنود از آن لذت ببرد، گویا داستان مربوط به محل زندگی خودشان است، برای همین ما سعی کردیم تا جایی که امکان داریم و به فیلمنامه‌ای که ذائقه مدرن‌پسند جامعه امروزی آسیب نمی‌زند، ویژگی‌های قصه‌های ایرانی را در این داستان روایت کنیم. یکی از این خصیصه‌ها این است که داستان در یک ناکجا روایت می‌شود. اینکه شما رد قصه‌های ایرانی را در آن می‌بینید. بالاخره خروجی ساعت‌ها مطالعه کتاب و شنیدن و گوش دادن به قصه‌های شفاهی تبدیل شده به کلیت "مستوران".

چرا داستان این سریال در ناکجا می‌گذرد؟

نویسنده سریال "مستوران" سپس در پاسخ به اینکه آیا برای جلوگیری از انتقادهای احتمالی نسبت به انتخاب گویش‌های خاص برای شخصیت‌ها که پیش از این برای برخی سریال‌ها رخ داده چنین تصمیمی گرفتید؟ خاطرنشان کرد: من خودم معتقدم اگر شما به کاراکترها گویش و لهجه بدهید، اتفاقا خیلی محبوب‌تر می‌شوند و رنگ خاصی به قصه می‌دهند. اتفاقا ما در این سریال شخصیتی داریم که با گویش آذری صحبت می‌کند که کار را خیلی زیبا کرده است ولی ابداً اینطور نبوده که ما برای فرار از انتقادات احتمالی نسبت به لهجه و گویش شخصیت‌ها، آنها را در ناکجا قرار دادیم، به خاطر اینکه قصه‌های شخصیت‌ها اصلا سمت و سوی خاصی ندارند که کسی بخواهد نسبت به آن‌ها واکنش منفی نشان بدهد. 

وی همچنین در زمینه زمانی که صرف تحقیقات و نوشتن فیلمنامه "مستوران" شد نیز توضیح داد: از ابتدا تا زمانی که همه چیز را تقریبا رها کردیم و از گروه تولید فاصله گرفتیم، بین دو تا دو سال و نیم زمان برد. نگارش اولیه، لینک شدن با گروه کارگردانی و بازیگران و اتفاقاتی که در گروه تولید رخ می‌دهد، کم و زیاد شدن داستان‌ها که باعث می‌شد مدام پیکره قصه تغییر کند. ما تا چند ماه پیش هم قصه‌ها را به روزرسانی می‌کردیم، حتی پس از تولید هم درگیر پروژه بودیم. به عنوان مثال هفته گذشته برای نریشن‌های پایانی که باید ادیت می‌شد و روی کار می‌آمد هم وقت گذاشتیم و کار کردیم. 

از ما خواستند به انتخاب بازیگران اعتماد کنیم

یارمحمدی در پاسخ به پرسشی دیگر مبنی بر اینکه نویسندگان در پروسه انتخاب بازیگران هم نظر می دادند؟ گفت: دوستانی که وظیفه انتخاب بازیگر را داشتند، نظر ما را می‌پرسیدند. به عنوان مثال می‌گفتند این فهرست بازیگران مورد نظر ماست و به نظر شما چقدر به شخصیت‌ها نزدیک هستند. در بسیاری از موارد هم از ما می‌خواستند که به آنها اعتماد کنیم چون بازی‌هایی از این بازیگران در جاهای مختلف دیده بودند و به ما پیشنهاد می‌کردند که اعتماد کنیم و نتیجه را ببینیم که در چند مورد واقعا خود ما حیرت زده شدیم. مثل انتخاب خانم رویا میرعلمی. پروسه انتخاب بازیگر در این دوره و زمان کمی سخت است و پیچیدگی‌های فراوانی دارد اما مطمئن هستم کسی که این سریال را ببیند از تماشای آن لذت می برد.

چرا داستان این سریال در ناکجا می‌گذرد؟ 

او که به همراه دو نویسنده دیگر نگارش قصه "مستوران" را عهده‌دار بودند، درباره دشواری‌های کار گروهی کردن برای آماده شدن فیلمنامه تصریح کرد: چیزی که واضح است، کار تیمی موفق‌تر و جلوتر از کار فردی است و اگر کسی غیر از این را بگوید اشتباه کرده است. خدا را شکر که ما در این پروژه تعامل بسیار خوبی با همکارانم داشتم چون منابع مطالعاتی‌مان یکی بود و قاعده و قانون مشخصی هم برای کار روی فیلمنامه وجود داشت، فارغ از بحث سلیقه که دخیل می‌شد، اما تجربه بسیار شیرینی بود. 

نویسنده "مستوران" سپس درباره اینکه چقدر به موفقیت این مجموعه امیدوار است؟ اظهار کرد: امید راجع به "مستوران" خیلی زیاد است. فارغ از اینکه قرار است یک کار تاریخی باشد، این سریال یک کار تاریخی و فانتزی است. به نظرم همین که عوامل این کار جرات کردند بخش های فانتزی مختلفی به این کار اضافه کنند که به مرور در قسمت های مختلف با آنها آشنا می‌شوید، اصلا همین بحث که قصه گوش دادن را دوباره به مردم یادآوری می کند به نظرم اتفاق مثبتی است، یعنی قرار نیست شما چیزی با واقعیت و خلوص صددرصد گوش کنید. قرار است این اجازه را داشته باشید که خیال پردازی و رویا پردازی کنید و در قصه غرق شوید. خیلی امید دارم که "مستوران" از این جهت بتواند مخاطب را پای تلویزیون بگذارد. اینکه رنگ و لعاب و سر و شکل گریم کار قطعا کشش و جاذبه یک اثر تاریخی را دارد هم درست است و ان‌شاءالله که خدا هم بخواهد تا این کار با استقبال مواجه شود.

برگ برنده "مستوران" چیست؟

او در ادامه برگ برنده اصلی سریال "مستوران" را قصه آن عنوان کرد و چنین گفت: آن چیزی که یقین داشته باشم کسی که این سریال را دنبال می‌کند از آن لذت می‌برد، قصه است، البته منظورم فیلمنامه نیست چون هم فیلمنامه هم کلیت کار مجموعه‌ای از نقص‌هاست و اگر بخواهیم امروز کار را از ابتدا شروع کنیم، باید نواقص زیادی را برطرف کنیم اما چیزی که به نظرم نجات‌بخش و کمک‌کننده است، حلاوت و تلخی توأمان داستان‌ها در کنار همدیگر باشد. 

یارمحمدی در پایان درباره‌ی تفاوت فضای سریال "مستوران" و تجربه قبلی اش در سریال "محرمانه" گفت: از بیرون که به ماجرا نگاه می‌کنید، انگار فضای کاری من خیلی تغییر کرده است. یک کار تاریخی در این پروداکشن ربطی به یک کار مینیمال نوجوان ندارد اما من می‌گویم این دو اثر در یک خانواده هستند. اگر در فضای حرفه‌ای و تفاوت کلی پروداکشن به این دو اثر نگاه نکنیم، من همان نویسنده‌ای هستم که یک فضای مینیمالیستی را در یک فضای نوجوانانه که طنز هم بود کار کردم و حالا در تجربه دیگری به قصه می پردازم، سوژه ای که خاصه برای کودک و نوجوان تعریف می‌شود یعنی این جهان رویاپردازی و تخیل برای کودک و نوجوان است. من درواقع از همان دنیا آمدم و فقط مقداری بزرگتر شدم. این کار هم دوباره فانتزی‌ای دارد که شاید به مزه دهان کودک و نوجوان نزدیک‌تر باشد اما در این پروژه تلاش گروه نویسندگان این بود که بزرگسالان را به جهان تخیل و رویای کودک و نوجوان ببریم. "مستوران" برایم تجربه بسیار سخت و شیرینی بود.

چرا داستان این سریال در ناکجا می‌گذرد؟

 سریال "مستوران" محصول سازمان هنری رسانه‌ای اوج است که به کارگردانی مسعود آب‌پرور و سید جمال سیدحاتمی و تهیه‌کنندگی عطا پناهی برای شبکه یک سیما ساخته شد.

"مستوران" به عنوان جدیدترین سریال شبکه اول هرشب ساعت ۲۲ و ۱۵ دقیقه به روی آنتن می رود.

حمیدرضا آذرنگ، نارنین فراهانی، رویا میرعلمی، بیژن بنفشه خواه، الهام جعفرنژاد، رابعه اسکویی، صفا آقاجانی، مزدک رستمی، یدالله شادمانی، علی دهکردی، جواد انصافی و ... از بازیگران فصل نخست "مستوران" هستند.

سریال "مستوران" قصه‌های کهن ایرانی را در بستر تاریخ روایت می‌کند.

محمد حنیف، فائزه یارمحمدی و یزدان کاظمی گروه از نویسندگان "مستوران" هستند.

چرا داستان این سریال در ناکجا می‌گذرد؟

چرا داستان این سریال در ناکجا می‌گذرد؟

انتهای پیام/

منبع: ایسنا

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

نظرات

  • نظرات منتشر شده: 1
  • نظرات در صف انتشار: 0
  • نظرات غیرقابل انتشار: 0
  • دکتر نوبخت ۲۳:۱۰ - ۱۴۰۱/۰۴/۲۹
    0 0
    در ۴۰سال گذشته سریال ضعیف کم نداشتیم. اما مستوران کار را از ضعف گذرانده و به خزعبلات رسیده. یعنی در حد داستانک‌های کیهان‌بچه‌ها برای خردسالان هم نیست. بقدری داستان ابکی، اتفاقات کودکانه، دیالوگها پرخطا، لباس و میزانسن التقاطی، صحنه‌های اضافی، شخصیتهای اضافی، نماهای بیرون از روستا از حداقل کیفیت بی‌بهره، قبیله وحشیان را که نگویم ... بعد پرتمطراق قیافه میگیرند و تعبیر فلسفی برایش مینویسند و جدال شرق و غرب و ... خزعبلات راست بگوید. نویسنده، کارگردان، تهیه کننده کدامیک آقازاده‌اند که چنین ولخرجی،ای برایشان شده؟