با وجود این، پس از یک هفته رایزنی‌های مربوط به تشکیل دولت نشان می‌دهد همان‌طور که پیش‌بینی می‌شد برخی طرف‌های داخلی و خارجی با سنگ‌اندازی قصد مداخله و مانع‌تراشی در این روند را دارند.
به نظر، معرفی میقاتی به عنوان نخست‌وزیر مکلف به تشکیل کابینه با توجه به مشی میانه‌روی و همچنین دوری جستن وی از جریان المستقبل سعد حریری، گامی بجا و سنجیده بود که با استقبال خوبی روبه‌رو شد. اما مانع‌تراشی‌ها در مقابل این روند در سه سطح داخلی، منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای قابل توجه است. در صحنه داخلی حزب قوات لبنانیه به ریاست سمیر جعجع، ولید جنبلاط رهبر حزب سوسیالیست ترقی‌خواه و دروزی‌های لبنان و برخی طیف‌های نزدیک به سعد حریری مقابل این فرایند قرار دارند. آن‌ها با دستورکارهای صادر شده از خارج درصدد هستند به هر شکل ممکن در مقابل هر دولتی که رویکرد متعادلی دربرابر حزب‌الله دارد ایستاده و آن را به ناکامی بکشانند. در سطح منطقه‌ای هم عربستان سعودی و امارات متحده عربی به دلیل استقلال رأی و عدم حرف شنوی با میقاتی میانه خوبی ندارند. در سطح بالاتر هم آمریکا، فرانسه و رژیم صهیونیستی به دلیل رویکرد نرم نخست‌وزیر مأمور تشکیل کابینه مقابل حزب‌الله، با وی مشکل دارند. 
نخست‌وزیری میقاتی در گذشته مثبت ارزیابی شده و به همین دلیل آمریکا ترجیح می‌دهد با سنگ‌اندازی مقابل اقدامات وی، بن‌بست در جامعه لبنانی را ادامه داده و ضمن افزایش فشار اقتصادی بر جامعه لبنان، مقاومت را به عنوان متهم معرفی و در تنگنا قرار دهد. 
بنابراین به نظر می‌رسد با وجود این موانع تشکیل کابینه لبنان در کوتاه‌مدت به سرانجامی نرسیده و این عدم ثبات سیاسی خطری است که بیش از پیش لبنان را در خطر فروپاشی اقتصادی قرار می‌دهد.