به گزارش قدس آنلاین، حسن رحیم پور ازغدی، عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی با حضور در اختتامیه نخستین گردهمایی مشترک جهادگران حوزه و دانشگاه، به ایراد سخن پرداخت و ضمن تأکید بر اهمیت روحیه جهادی گفت: کار جهادی با علم حضوری درک میشود و علم حصولی در این مورد فایدهای ندارد؛ مثل لذتی که از یک زیبایی می بریم یا حال خوشی که در یک موقعیت خاص به ما دست میدهد.
لذت خدمت به دیگران، قابل تبیین نیست
رحیم پور ازغدی افزود: اگر کار جهادی را بخواهید برای کسی توضیح دهید فقط در الفاظ میماند. تجربه خدمت به دیگران بدون داشتن هیچ توقعی، لذتی است که کمتر کسی به آن دست پیدا میکند و قابل تبیین نیست.
وی با اشاره به فرهنگ فردگرایی و لذت خواهی فردی در جوامع امروز خاطرنشان کرد: بسیاری از ما در هر موقعیتی که هستیم نگاه میکنیم چه چیزی و چه کسی برای من چه دارد و بر اساس این «من» برای آن ارزش قائل میشویم.
عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی تصریح کرد: حیوان صالح و ناصالح نداریم همه در حیوانیت خود صالح هستند؛ اما انسان ظرفیت فراحیوانی دارد، ولی اغلب در حیوانیت مانده ایم و اگر هم کار انسانی میکنیم تظاهر است.
وی کار خیری را که برای تظاهر و جلب نظر دیگران باشد، از مصادیق شر برشمرد و بیان کرد: بسیاری از سلبریتی ها و مسئول نماها یک قدم جزئی برمی دارند اما همه باید بفهمند او چه کار کرده است؛ اما این نوع کار خیر آنها هم مصداق کار شر است.
رحیم پور گفت: عبادت فردی باید پنهان باشد و عبادات جمعی هستند که به جهت گفتمان سازی و جریان سازی باید خیلی سر و صدا کنند.
وی با اشاره به متن دعای ماه رمضان اظهار کرد: وقتی در این دعا میگوئیم: اللّهم أشبع کل جائع، یا میگوئیم: اللهم اشف کل مریض، یعنی یک گرسنه هم زیاد هست، یعنی باید در مورد بهداشت کار جهادی کنیم. همه این دعاها جزو اهداف جامعه سازی و نظام سازی است و در همین مسیر باید تلاش کرد.
صلاه و زکات، دو شرط انسان بودن
عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی با تأکید بر اینکه خداوند در قرآن کریم راه را برای انسان بودن و انسان ماندن بندگانش مشخص میکند، گفت: دو شرط برای این کار در قرآن آمده است؛ در این کتاب شریف هرجا صلاه میآید زکات هم میآید. در روایت صلاه بدون زکات قبول نیست. حق محرومین را اگر از اموال خارج نکنید نماز شما بالا نمیرود.
وی خاطرنشان کرد: در روایات تکدی و تکدی گری در جامعه دینی معنی ندارد؛ اما اگر اضطرار دارد باید کمک شود.
رحیم پور ازغدی در ادامه به بررسی سابقه گروههای جهادی پرداخت و گفت: اردوهای جهادی قبل از انقلاب هم بود؛ آنها علاوه تبیین معارف دینی و پخش اعلامیههای امام خمینی (ره)، یکی از کارهایی که داشتند همین اردوهای جهادی درمناطق محروم بود.
وی اردوهای جهادی را یکی از جریانهای اجتماعی امروز عنوان کرد و افزود: این اردوها در دوران پیش از پیروزی انقلاب اسلامی اندک بود، اما الآن به جریان و جنبش اجتماعی تبدیل شده اند و این یک تحفه معنوی است.
فرهنگ اسلامی با خدمت رسانی به دیگران عجین است
رحیم پور فرهنگ اسلامی را عجین با خدمت رسانی به دیگران دانست و اظهار کرد: در فرهنگ اسلامی هرکس به دیگران بیشتر خدمت میکند آدم تر است و هرکس دیگران را به بیگاری به خدمت میگیرد، در مسیر انسانیت نیست. خوراک جسم طعام است و خوراک روح اطعام است.
عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی فعالیت جهادی را سرشار از عشق ترسیم کرد و گفت: طلبه و دانشجوی متأهل و مجرد هزار نوع گرفتاری دارد، اما میرود در بیابان برای مردم نوکری میکند. این با منطق مادی قابل فهم نیست. اینها چرتکه نه برای خود، بلکه برای خلق میاندازند.
وی ادامه داد: در کار جهادی باید بدانیم که برای خدا و برای خودم دارم خدمت میکنم. خدمت به خدا یک اصلاح است. چون خدا مخدوم کسی نیست. خدمت برای رشد معنوی است.
رحیم پور ازغدی بیان کرد: همیشه انبیا جلوتر و بیشتر از بقیه کار کرده اند. اول خودشان و اهل بیتشان رفتند بعد بقیه را هم تشویق کردند. نگفتند اگر به ما بی احترامی شد ما دیگر برای شما کار نمیکنیم.
خدمت به مردم در سیره اهل بیت (ع) میدرخشد
عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی با اشاره به درخشش خدمت رسانی به مردم در سیره ائمه اطهار علیهم السلام گفت: غزالی میگوید روزی یک نفری به امام سجاد (ع) فحش داد؛ امام با لبخند با او گفت شما اهل این شهر نیستید، اگر اجازه بدهید من درخدمت شما باشم. ما جایی داریم برای افراد غریبه که درب آن باز است. او فحش داد و امام اینطور با او برخورد میکرد. چون او بیمار است و امام میخواهد او را معالجه کند.
وی کار جهادی را از هر عبادتی برتر دانست و خاطرنشان کرد: اهل بیت (ع) شخصاً غذا به دوش میکشیدند و در نیمه شبها به فقرا کمک میکردند. در روایتی دیدم که مولا علی (ع) در یک شبی آب برای فقرا میبرد و میگوید خدایا این آب را از من بپذیر، من امشب جز آب چیزی ندارم که ببرم.
تنبلی، یکی از نشانههای نفاق است
رحیم پور ازغدی عنوان داشت: یکی از نشانههای منافق کسالت است؛ مؤمن همیشه با نشاط است و اصلاً در خدمات اجتماعی و خیریه خسته نمیشود. کسالت و تنبلی علامت نفاق است. حالا بخشی هم شرایط بدنی و بیماری است و منظور من آن موارد نیست.
وی سپس به آداب اخلاقی کار جهادی پرداخت و گفت: وقتی به کسی خدمت میکنید باید این کار به صورت مؤدبانه و همراه با خوش رویی و حفظ کرامت افراد باشد. خدمت باید بدون منت باشد؛ قرآن میفرماید این خدمتها را با منت گذاشتن باطل نکنید.
عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی در پایان عدل و احسان را دو امر الهی دانست و خاطرنشان کرد: خداوند میفرماید «یأمر بالعدل و احسان». خداوند فرمان دائمی و تا ابد به عدل و احسان داده است.
انتهای پیام/
منبع: مهر
نظر شما