به گزارش قدس آنلاین، زوریک، تنها فرزند پسر خانواده مرادیان در هفتم تیر ماه سال ۱۳۳۹، در محله حشمتیه تهران به دنیا آمد. او شاید فرزند محبوب واهان و کاتارینه بود، پسری خنده رو، خوش اخلاق و شجاع.

بعد از اتمام دبیرستان و شرکت در کنکور، او توانست سهمیه بورسیه تحصیلی خارج از کشور را بدست بیاورد تا سرنوشت متفاوتی برای خودش رقم بزند، اما به گواه مادرش ماندن در وطن و خدمت به این آب و خاک را با هیچ چیز عوض نمی‌کرد. او انتخابش را کرده بود و با وجود نگرانی‌های مادر، لباس سربازی پوشید تا به وطنش خدمت کند.

نه ماه از خدمتش در نقطه صفر مرزی پیرانشهر نگذشته بود که جنگ تحمیلی ایران و عراق آغاز شد . زوریک نیز مانند دیگر جوانان ایرانی، فارغ از تفاوت‌های دینی و مذهبی، برای دفاع از وطن به جبهه‌ اعزام شد تا سرانجام، در نوزدهم مهرماه سال ۱۳۵۹، در اثر بمباران هواپیماهای دشمن، درحالی که در سنگر انفرادی‌اش آماده شلیک خمپاره بود، به شهادت رسید. و بدین ترتیب نامش به عنوان اولین شهید ارمنی دفاع مقدس در یادها ماندگار شد.

تاریخ گواهی می‌دهد که دفاع از وطن و حفظ این مرز و بوم، نقطه اشتراکی است که فارغ از تمام تفاوت‌ها، ملت ایران را متحد و یکپارچه می‌کند. مردمان این سرزمین بارها و بارها ثابت کرده‌اند که وقتی پای ایران در میان باشد، اختلاف‌ها میانشان رنگ می‌بازد و جایش را به وحدت و یکرنگی می‌دهد. وجود شهدایی همچون شهید زوریک مرادیان نیز گواهی بر این موضوع است.

گفتنی است که پیکر پاک این شهید در جایگاه ویژه شهیدان آرامگاه ارامنه « نور بوراستان» تهران به خاک سپرده شده است.

انتهای پیام/

خبرنگار: محدثه مودی