امید ابراهیمی به حدی وضعیت نامناسبی داشت که حتی نتوانست با پای خودش از ورزشگاه بیرون برود. اشک دور چشم‌هایش حلقه زده بود و هرگز نمی‌خواست به اطرافش نگاه کند.
هیچ امیدی برای حضور درجام جهانی درسیمایش وجود نداشت. شدت درد در کشاله پا به حدی بود که همان‌جا درحال وداع با جام جهانی ۲۰۲۲ قطر بود. او درهمان لحظات که با برانکارد درحال ترک ورزشگاه آزادی بود، به بازی‌های درخشانی که مقابل اسپانیا و پرتغال انجام داد، می‌اندیشید.
به روزهای خوشی که در روسیه پشت سرگذاشت و تحسین همه کارشناسان را برانگیخت. درخیالش بازی با تیم‌ انگلیس را هم پرورانده بود، اما مصدومیت کاری با او کرد که ذره‌ای امیدواری در وجودش باقی نگذاشته است.
گفته می‌شود امروز پزشکان نظرقطعی را درباره او می‌دهند و مشخص خواهد شد به جام جهانی خواهد رسید یا خیر؟! وصف حالش از زبان خودش جالب توجه است. با او چند کلامی حرف زدیم.
امید ابراهیمی گفت: «فوتبال همین است. گاهی پیش می‌آید که دربدترین زمان ممکن با مصدومیت مواجه می‌شوی. تحملش سخت است که خودت را درجام جهانی ببینی، اما یک چند روز مانده به اعلام لیست نهایی ناگهان با این مصدومیت مواجه شوی. درد زیادی درناحیه کشاله دارم. نمی‌دانم سرنوشت چه می‌شود. اما به قسمت اعتقاد دارم. امیدوارم هرچه خیرباشد، همان
شود. اگردرجام جهانی بودم با همه وجودم بازی می‌کنم و اگر هم نبودم برای هم‌تیمی‌هایم آرزوی موفقیت دارم. خدا به همراه کسانی باشد که درجام جهانی برای تیم ملی کشورم بازی می‌کنند».
ازامید پرسیدیم اگر به جام جهانی نرسد چه تصمیمی برای آینده فوتبالش درتیم ملی خواهد گرفت که او این جملات را به زبان آورد: «ما فوتبالیست‌ها تا زمانی که بازی می‌کنیم وظیفه داریم خودمان را سرباز فوتبال ملی بدانیم.
ان‌شاءالله درجام جهانی برای تیم ملی بهترین‌ها رقم بخورد. به این تیم خیلی امیدوارم. بچه‌های با استعدادی درتیم وجود دارند».

خبرنگار: حمیدرضا عرب