در خانه‌اش را در یکی از کوچه‌های نزدیک میدان شهدا به روی ما باز می‌کند. با روی گشاده به استقبال آمده است. پله‌ها را به سمت زیرزمین طی می‌کنیم. جایی که فاطمه‌خانم از زائران امام رضا(ع) در این فضا پذیرایی می‌کند. به آنها اسکان می‌دهد بدون اینکه هیچ هزینه‌ای دریافت کند. این معامله‌ای است که او ۴ سال پیش با امام مهربانی‌ها کرده و به قول خودش برکتش را هم در زندگی‌اش دیده است.
در همین زیرزمین خانه که محل اسکان زائران کم‌بضاعت حضرت رضا(ع) است با فاطمه سبحانی گفت‌وگو می‌کنیم.
تنهایی و بار سنگین مسئولیت زندگی
فاطمه سبحانی متولد سال ۱۳۳۷ در گناباد است. مانند بسیاری از اهالی جنوب خراسان خون‌گرم و مهربان است. خانواده مذهبی داشته و سال ۱۳۵۸ با حسن ابراهیم‌زاده ازدواج کرده و حالا شش دختر دارد.
در شروع زندگی مشترک فاطمه‌خانم و حسن‌آقا جنگ تحمیلی شروع می‌شود. سال ۱۳۵۹ همسرش قصد اعزام به جبهه را دارد. با وجود موافقت همسرش، با مخالفت خانواده خودش مواجه می‌شود، چراکه مادر و پدرش نمی‌توانند از تنها پسرشان دل بکنند. بالاخره در سال ۱۳۶۵ آنها را راضی می‌کند و به جبهه می‌رود. فاطمه خانم با مسئولیت نگهداری از سه فرزند تنها می‌ماند. حسن ابراهیم‌زاده فروردین ماه ۱۳۶۶ در عملیات کربلای ۸ در شملچه مجروح می‌شود و به مشهد بازمی‌گردد. حالا فاطمه خانم با حسن آقایی روبرو است که به سبب آسیب‌های جنگی به یک جانباز شیمیایی مبدل شده است. سختی‌های زندگی دوچندان و تمام مسئولیت‌هایی که داشته مضاعف می‌شود. در تمام سال‌های زندگی مشترک‌شان غیر از نگهداری از بچه‌ها و رسیدگی به امور آنها و زندگی از حسن آقا هم پرستاری می‌کند. این پرستاری عاشقانه ۲۳ سال به طول می‌انجامد و در سال ۱۳۸۹ حسن آقا به شهادت می‌رسد و به قول خودش بین‌شان دوری می‌افتد. می‌گوید: «به لطف پروردگار و یاری ائمه اطهار دخترها را بزرگ کردم. همگی ازدواج کرده‌اند و صاحب پنج نوه هستم. خداوند همیشه به من کمک کرده و اگر لطف او نبود زیر بار این همه مشکلات کم می‌آوردم.»
میزبانی تا ظهور حضرت حجت(عج)
قبلا ساکن خیابان امامیه در محله قاسم آباد بوده است. بعد از شهادت همسرش روزی در ایام محرم و صفر برای زیارت به حرم می‌رود. با دیدن زائرانی که با وجود سرمای هوا در اطراف حرم اتراق کرده‌اند دلش می‌لرزد. در دل آرزو می‌کند که ای کاش خانه‌اش نزدیک حرم بود و از زائران امام رضا(ع) پذیرایی می‌کرد. جرقه اولیه این میزبانی همان روز در ذهن و دلش زده می‌شود. تا اینکه به لطف خدا موقعیتی برای معاوضه خانه‌شان با یک خانه در خیابان توحید فراهم می‌شود. از سال ۱۳۹۶ شروع به ساخت بنای این منزل می‌کنند و از همان ابتدای کار نذر می‌کند که طبقه پایین ساختمان را وقف میزبانی از میهمانان آقا کند. هرچند در طی این مدت با مشکلات زیادی روبرو می‌شوند اما خودش معتقد است تمام کارها به لطف خدا و مرحمت حضرت زهرا(س) پیش رفته است.
قبل از تمام شدن کار ساختمان عازم سفر حج می‌شود. قبل از سفر وصیت‌نامه خودش را می‌نویسد و در آن به فرزندانش یادآور می‌شود که دوست دارد در این مکان تا ظهور امام زمان(عج) از زائران میزبانی شود اما قسمت این است که خودش این کار را تکمیل کند و بعد از بازگشتش از مکه کار بنا به اتمام می‌رسد و خودش همزمان با نیمه شعبان در سال ۱۳۹۸ طبقه پایین ساختمان را با مساحت ۹۰ متر مربع به عنوان حسینیه یاس کبود افتتاح می‌کند. حاج خانم با ذوق فراوانی از آن روز یاد می‌کند و می‌گوید: «به عدد چهل اعتقاد خاصی دارم. ما تمام تلاش‌مان را کردیم تا ساخت بنا ساختمان را قبل از نیمه شعبان ۱۴۴۰ تمام کنیم. الحمدالله به مدد خود آقا صاحب الزمان(عج) این اتفاق افتاد و افتخار میزبانی از اولین گروه زائران را در نیمه شعبان سال ۱۳۹۸ داشتیم. البته صاحب این ملک حضرت فاطمه(س) است وگرنه من هیچ وقت فکر نمی کردم خداوند چنین لطفی در حق من بکند.»
اولین میهمان را در وضوخانه حرم پیدا کردم
همان سال ۱۳۹۸ بوده که در وضوخانه حرم یک خانم کرمانی با او برخورد می‌کند و سوال می‌کند آیا محل اسکان ارزان قیمتی سراغ دارد یا نه. او هم شرایط حسینیه را برایش توضیح می‌دهد و می‌گوید خوشحال می‌شود اگر میزبان‌شان باشد. این می‌شود که اولین گروه میهمانان از حرم خود آقا به حسینیه می‌آیند.
در همان سال از ستاد اسکان زائران آستان قدس رضوی برای شهروندان مشهدی پیام فراخوانی برای پذیرایی از زائران در منازل می‌آید. فاطمه خانم هم فرصت را غنیمت شمرده و با آنها ارتباط برقرار می‌کند. از همان زمان در طول سال از طرف آستان قدس رضوی خانواده‌ها و گروه‌های مختلفی برای استفاده از اسکان رایگان به او معرفی می‌شوند. فاطمه خانم می‌گوید: «به غیر از زائرانی که از طرف آستان قدس می‌آیند، همیشه از شهرهای مختلف هم میهمان داریم. بیشتر زائران شهرستانی وقتی به شهرهایشان می‌روند شماره من را به خانواده و دوستان‌شان می‌دهند و از این طریق با ما آشنا می‌شوند.»
در زمان شلوغی، خانه خودم هم مال زائر است
خانم سبحانی طبقه پایین خانه را مفروش کرده است و امکانات اولیه مانند رختخواب، ظرف و ... و فضای آشپزی و سرویس بهداشتی را هم برای پذیرایی از ۲۰ نفر فراهم کرده است. خودش هم در طبقه اول همین ساختمان زندگی می‌کند و در ایام شلوغی مشهد، زمانی که ظرفیت حسینه تکمیل باشد از میهمان امام رضا(ع) در خانه خودش هم پذیرایی می‌کند. اگر زائری میهمان خانه‌اش باشد، خودش با جان و دل برایشان غذا می‌پزد و در میزبانی سنگ تمام می‌گذارد. از حس و حالش می‌گوید: «پذیرایی از زائر آقا خیلی لذت‌بخش است و حس خوبی دارد. شب و روز از خدا و امام رضا(ع) تشکر می‌کنم که این لطف رو در حق من کرده و این توفیق به من داده شده است.»
برکت زندگی‌ام از وجود پربرکت آقاست
فاطمه خانم زیرزمین خانه‌اش را به یاد مادر سادات، حسینیه حضرت زهرا(س) «یاس کبود» پیامبر(ص) و حضرت علی(ع) نام گذاری کرده است و آن را برای تمام سال در اختیار زائران ثامن الحجج(ع) گذاشته است. در ازای آن هم چیز زیادی نخواسته است: «تنها چیزی که از زائران خواستم فرستادن شبی هزار صلوات به عنوان هدیه به خانم فاطمه زهرا(س) برای تعجیل در فرج امام زمان(عج) است. ان‌شالله مورد قبول درگاه ایشان باشد. ستون‌های این خانه در زمین حضرت زهرا(س) است. برکت زندگی ما هم از وجود زائران فرزند ایشان است. ان‌شالله خداوند توفیق دهد نسل در نسل توجه این خانواده را جبران کنیم و در خدمت‌شان باشیم.»
از او می‌پرسیم آیا تا بحال چیزی از امام رضا(ع) خواسته است
در پاسخ می‌گوید: «بپرسید چیزی خواسته‌ام و نداده باشد!؟» وخود را شرمنده کرامت و بزرگی امام رئوف می‌داند.
فعالیت در روزهای کرونا
فاطمه خانم در دوران کرونا هم از فضای حسینیه برای کار خیر استفاده کرده است. بعد از اعلام محدودیت‌های سفر و کم شدن حضور مسافران در مشهد تصمیم می‌گیرد از حسینیه برای کار دیگری استفاده کند. همراه با چند نفر از خانم‌های همسایه و آشنایان و کمک گرفتن از داوطلبان شروع به راه‌اندازی کارگاه خیاطی در حسینه می‌کنند. از آن دوران برایمان می‌گوید: «طی دو سال کرونا هم بیکار نبودیم و از حسینیه استفاده کردیم. با خانم‌های همسایه و چند نفر از آشنایان شروع به جمع کردن چند چرخ خیاطی کردیم. بعد با کمک‌های مردمی پارچه تهیه کردیم. به سرعت همه چیز فراهم شد و به دوختن ماسک و گان برای کادر درمان و بیماران مشغول شدیم. البته گاهی هم با چند نفر از خانم‌ها جمع می‌شدیم و با دستگاه‌های آبمیوه‌گیری آبمیوه تازه تهیه می‌کردیم و به بیمارستان‌ها می‌فرستادیم.»
حسینیه حضرت زهرا(س) میزبان بین المللی زائران امام رضا(ع)
تا به حال بیش از ۵ هزار نفر میهمان حسینیه یاس کبود بوده‌اند. به گفته فاطمه‌خانم حداقل از ۵۰۰ نفر در سال پذیرایی می‌کند. این میزبانی به زائران ایرانی محدود نمی‌شود و تعدادی از زائران خارجی از کشور عراق و لبنان و ... هم به اینجا آمده‌اند. این زائران معمولا از طرف آستان قدس رضوی به او معرفی می‌شوند و هر سال به تعداد آنها اضافه می‌شود. از او پرسیدیم آیا از سوی آنها به کربلا و نجف هم دعوت شده است؟ آه حسرتی می‌کشد و می‌گوید: «بله. خیلی هم اصرار کرده‌اند. قبلا سالی یک یا دو بار به کربلا می‌رفتم. اما به خاطر شرایط اینجا نمی‌توانم وجدانم را راضی کنم و بروم. اگر بروم چه‌کسی در اینجا از زائران آقا میزبانی کند؟ دلم نمی‌آید در اینجا به روی آنها بسته شود.»
معجزات شمس الشموس در حسینیه ای به نام مادرش
فاطمه سبحانی در گفت‌وگویی درباره حسینیه حضرت زهرا(س) برایمان خاطره یکی از زائری که برای شفای پسرش با او تماس گرفته است را می‌گوید: «یکی از زائرانی که چند سال پیش برای زیارت امام رضا(ع) به مشهد آمده بود، در این حسینیه ساکن شده بود. از همان زمان با هم دوست شدیم. اهل تبریز اما ساکن تهران بود. سال گذشته با من تماس گرفت و گفت پسرش مشکل نخاعی پیدا کرده است و باید عمل جراحی شود. به او گفتم برای شفایش نذر کن و برای حسینیه کاری انجام بده. اینجا وقف حضرت زهرا(س) است. امام رضا(ع) را به مادرش قسم بده و شفای پسرش را از او بخواه. چند روز گذشت و با من تماس گرفت. در حالی که گریه می‌کرد با صدای لرزان گفت: «فاطمه خانم شفایش را از ثامن الحجج گرفتیم.»
خبرنگار: زهرا زنگنه
نظر شما