تحولات منطقه

نماینده ولی فقیه در استان خراسان رضوی گفت: در همه دوران‌ها، شمر و یزید و منصور دوانیقی وجود دارد اما مهم‌تر از هر مسئله دیگر، بستر ظلم است که برپایه ناآگاهی مردم و البته بی‎تفاوتی مردم در کسب آگاهی شکل می‌گیرد.

بستر ظلم برپایه بی‌تفاوتی مردم شکل می‌گیرد/ شناخت یزید زمانه در گرو عبرت‌‎آموزی از تاریخ است
زمان مطالعه: ۴ دقیقه

به گزارش قدس خراسان، آیت‌الله سید احمد علم‌الهدی در مراسم سوگواری شام شهادت امام صادق(ع) که با حضور پرشور اهالی محله سیدی در مسجد قمر بنی‌هاشم(س) برگزار شد، اظهار کرد: خدمات مؤثر فرهنگی و اجتماعی فراوانی در این منطقه، مرهون مجاهدت‌های حجت‌الاسلام شهید اصلانی است. برگزاری آیین صادقیون یکی از میراث‌های پسندیده و سنت‌های حسنه‌ای است که به ابتکار شهید اصلانی شکل گرفت و از خدا می‌خواهیم که به فرزندان برومند شهید اصلانی هم توفیق دهد تا آثار و برکات جهاد پدر بزرگوارشان را ادامه دهند.

ضرورت شناخت ماهیت ظلم در عبرت‌‎آموزی تاریخی

نماینده ولی فقیه در استان خراسان رضوی با بیان اینکه مظلومیت امام صادق(ع)، موضوعی نیست که محدود به زمان و مکان امام معصوم باشد، خاطرنشان کرد: در واکاوی مظلومیت ائمه اطهار(ع) فقط نباید منحصر در ظالم‎شناسی و مظلوم‎شناسی باشیم یعنی کفایت نمی‎کند که شما بدانید فرزندان رسول خدا(ص) در جنبه مظلوم و دشمنان آن‌ها در وجهه ظالم بوده‌اند بلکه این ظلم و بستر شکل‌گیری آن است که شناخت آن می‌تواند عبرت‌آموز و بصیرت‎آفرین باشد.

ایشان ادامه داد: از دومین روز پس از وفات نبی اکرم(ص) که عده‌ای اوباش به خانه علی(ع) یورش بردند تا پنج‌سالگی وجود اقدس امام زمان(عج) که مسئله غیبت اتفاق افتاد، حدود ۲۵۰ سال زمان سپری شده که اگرچه مظاهر جنایت و ظلم را بسیار مشاهده می‌کنیم اما در برخی عرصه‌ها همچون زمان شهادت امام حسین(ع) و ماجرای کربلا، بنی‌امیه را اوج جنایت و قساوت می‌بینیم؛ تا جایی که در زیارت عاشورا هم به‌صراحت می‌گوییم «اَللّهُمَّ اللَعن بَنی اُمَیّةً قاطِبَه» و از خدا می‌خواهیم که همه بنی‌امیه را لعنت کند و استثنا نیز در این میان قائل نمی‌شویم اما ماجرای بنی‌عباس تفاوت دارد زیرا اگرچه آن‌ها بسیار ظالم‌تر از امویان بودند اما جنایتکاری ملموسی ندارند.

آیت‌الله علم‌الهدی ابراز کرد: بنی‌عباس ادعای دادخواهی از مظالمی را داشتند که بر اهل‌بیت(ع) رفته بود اما با این حال، خودشان حکومتی تشکیل دادند که جائرتر، ظالم‌تر و خبیث‌تر از امویان بود تا جایی که بنی‌امیه فقط به دنبال قتل‌عام اهل‌بیت(ع) رفتند اما بنی‌عباس اراده داشتند تا ائمه اطهار(ع) به‌عنوان کانون‌های دین‌داری و تقوای مردم را در استخدام حکومت‌های طاغوتی خود قرار دهند و استدلال امام معصوم را برای توجیه جنایاتشان به خدمت بگیرند.

ظلم بنی‌عباس، پنهان بود

عضو مجلس خبرگان رهبری تصریح کرد: ظلم گاهی اوقات می‌تواند در پشت پرده پنهان شود و حتی مردم به آن گرفتار باشند درحالی که از آن بی‌اطلاع هستند. به‌طور مثال در ماجرای شهادت شهید اصلانی، برای همه محرز بود که مظلوم کیست، ظالم کیست و شکل ظلم چگونه است اما همیشه این‌طور نیست و ممکن است به این دلیل که کشتاری اتفاق نیفتاده، خونی ریخته نشده و جنایتی رقم نخورده است، برای مردم محرز نباشد که چه ظلمی صورت گرفته است. اهل‌بیت(ع) پس از امویان به این شمایل از ظلم دچار بودند.

ایشان تأکید کرد: امام صادق(ع) در ۳۴ سال دوران امامت خود، ۲۰ سال هم‌عصر با چهار خلیفه ظالم اموی بود؛ یعنی عبدالملک مروان و سه فرزند ملعون او هشام، ولید و یزید که هرکدام در جنایتکاری شاید حتی خبیث‌تر از یزید ابن معاویه بودند. مابقی دوران امامت امام صادق(ع) نیز در زمان منصور دوانیقی بود؛ خلیفه‌ای که در شیوه‌های ماندگار قتل شیعیان و مخالفانش در تاریخ زبانزد است.

آیت‌الله علم‌الهدی گفت: در روایت آمده که روزی به منصور دوانیقی ملعون اطلاع دادند که جوانی از سادات حسنی به نام محمد دیباج در مدینه زندگی می‌کند که در زیبایی صورت، برتر از او در عرب یافت نمی‌شود. منصور دستور داد تا محمد دیباج را نزد او آوردند. وقتی جمال این جوان سادات را مشاهده کرد، دستور داد تا او را بخوابانند و آن‌قدر خشت بر روی سرش بگذارند تا سر به‌طور کامل از بین برود و این جوان شهید شود. همه این وقایع در دوران امامت امام صادق(ع) صورت می‌گرفت و حضرت این مظاهر را مشاهده می‌کردند. این‌ها مصداق همان مظالمی بود که برای مردم محسوس نبود و اگرچه ظالم و مظلوم را به چشم می‌دیدند اما چون صورت ظلم آشکار نبود، امکان تشخیص و موضع‌گیری را نداشتند.

جامعه ظلم پرور، زمینه‌ساز جنایات خلفای عباسی

ایشان ابراز کرد: برادر من، خواهر من، این‌طور نیست که منصور دوانیقی و یزید و مأمون، شخصیت‌های منحصربه‌فرد و تکرارنشدنی در تاریخ باشند. در همه دوران‌ها، شمر و یزید و منصور دوانیقی وجود دارد و مشابه با عناصر خبیث اموی و عباسی در دوران ما نیز وجود دارند. این‌ها همان‌هایی هستند که حاضرند برای دستیابی به اهداف خود، دست به هر جنایتی بزنند اما نکته مهم آن است که دلیل جنایت‌کاری خلفای ظالم اموی و عباسی، جامعه‌ای بود که ظلم‎پروری می‌کرد و در آن، مردم دین را کنار می‌گذاشتند و فقط به دنبال این بودند که یک لقمه نان دربیاورند، زندگی خود را بگذرانند، معیشت خود را تأمین کنند و اجازه دهند تا هرکسی خواست به حاکمیت جامعه برسد و هر کار دلش خواست، انجام دهد.

امام جمعه مشهد با تأکید بر اینکه بی‌تفاوتی در جامعه، زمینه‌ساز بروز ظلم خواهد بود، اظهار کرد: ثروت‌های عمومی مردم در هر جامعه آن‌قدر زیاد است که هر حکومتی می‌تواند به‌سادگی همان‌ها را سازمان‌دهی کند، به‌صورت یک لقمه نان بی‌دردسر دربیاورد و همه‌چیز را محدود به همان بداند. همه قدرت‌های مستکبر، همه مستعمران و حتی حکومت‌های اموی و عباسی، این اختیار را در خدمت مطامع خود قرار می‌دادند تا جایی که هارون‌الرشید با تکیه بر همین وضع، هزار و یک شب میگساری و شهوترانی کرد و به ازای آن، لقمه نان مردم را هم تأمین می‌کرد تا کسی متعرض او نشود.

ایشان افزود: معاویه و یزید همان کسانی بودند که مردم را به سمتی هدایت کردند که بر حجت زمان خود شمشیر بکشند. در این ماجرا و عبرت تاریخی، مهم‌تر از هر مسئله دیگر، بستر ظلم است که برپایه ناآگاهی مردم شکل می‌گیرد. البته ناآگاهی ایراد نیست اما بی‌تفاوتی در کسب آگاهی است که می‌تواند مشکل‌ساز باشد.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.