تحولات منطقه

ما در این بخش، مستقیم با زائران در ارتباط هستیم و 90 درصد آنان برایمان دعای ویژه می‌کنند. البته من توقعی از این زائران ندارم، فقط امیدوارم بتوانم با هدیه دعای خیر آنان برای فرج آقا امام زمان(عج)، ثانیه‌ای در ظهور ایشان نقش داشته باشم.

خدمت به نیت فرج امام زمان(عج) / خادم بخش صندلی چرخدار بارگاه ملکوتی امام هشتم(ع) از حال خوب خدمت می‌گوید
زمان مطالعه: ۴ دقیقه

سال‌هاست صحن و سرای رضوی، تجلی‌گاه خدمتی ارزشمند به پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها یا افراد بیمار و کم‌توان است؛ خدمتی که در پرتوی مشارکت جمعی از خادمان دلداده حضرت رضا(ع) که شوق خدمت به این گروه از زائران و مجاوران را در دل دارند، شکل گرفته است. خادمانی که برایشان روز و شب، فرقی ندارد. آنان در تمام فصول سال؛ در بارش برف و سرما یا هُرم گرما، با صندلی‌های چرخدار در مسیرهای ورودی حرم مطهر در انتظار میهمانان این سرای نورانی هستند.

به گزارش آستان نیوز، آستان قدس رضوی با توجه به گسترش روزافزون فضاهای اماکن متبرکه رضوی، افزایش خیل عظیم زائران در ایام مناسبتی و طولانی شدن مسیر ورودی‌ها تا روضه منوره، به دنبال فعالیت بخش صندلی چرخدار و زائربرهای برقی در زیرمجموعه اداره امور تسهیلات زائران حرم مطهر رضوی، خدمات ارزشمندی را برای رفاه حال زائران سالمند و کم‌توان و تسهیل زیارت آنان فراهم کرده است. در این راستا و برای معرفی خدمات زائران گمنام این صحن و سرا، به سراغ مهدی غفاری، یکی از خادمان باسابقه صندلی چرخدار این آستان ملکوتی می‌رویم تا با حال و هوای خدمتش در این بخش آشنا شویم. او متولد 1352 در دیار خراسان است و از سال 1372 سعادت سکونت در مشهد مقدس، در جوار بارگاه نورانی آقا علی بن موسی الرضا(ع) را دارد.

این خادم باسابقه صحن و سرای رضوی تصریح می‌کند: از آبان 1384، خدمتم را در این بخش به نیت فرج امام عصر(عج) آغاز کردم. به عبارتی نیت کردم تا ثواب خدمتم برای فرج آقا امام زمان(عج) هدیه شود.

خدمت با تمام وجود به زائران امام رئوف(ع)

غفاری در ادامه می‌گوید: خدا را شاکرم که بارها زائران به مسئولان آستان قدس رضوی، بابت خدماتم ابراز تشکر و قدردانی کردند تا جایی که از من در خصوص چگونگی خدمتم و اینکه چه می کنم که اینقدر زائران از من راضی هستند، پرسیده شده است. من هم همیشه جواب دادم که فقط وظیفه‌ام را در خدمت به زائران با تمام وجود انجام می‌دهم، چون آنان زائران امام رضا(ع) هستند؛ امام رئوفی که رأفت و محبت خاصی به زائرانش دارد تا جایی که وقتی پایتان را در این حریم قدسی می‌گذارید، حس آرامش وجودتان را فرا می‌گیرد.

او بیان می‌کند: من کفش زائران را می‌گیرم و در نایلون می‌گذارم، گویی دوست دارم خاک پای تمام زائران را به چشمانم بکشم. اگر زائر آقا باشد، در نشستن و بلند شدن روی صندلی چرخدار کمکش می‌کنم تا او در آسایش و آرامش به زیارت مشرف شود. البته گاهی ممکن است زائری هم از دست ما دلخور بشود. به طور مثال وقتی به زائری کم‌توان‌تر قول می‌دهیم تا او را به محل مورد نظرش ببریم، ممکن است در همان زمان زائر دیگری هم از ما بخواهد تا به او خدمت کنیم، در این شرایط سعی می‌کنیم دل آن زائر را هم به دست بیاوریم و کمکش کنیم تا او هم خشنود و راضی زیارت کند.

این خادم بخش صندلی چرخدار اضافه می‌کند: ما در این بخش، مستقیم با زائران در ارتباط هستیم و 90 درصد آنان برایمان دعای ویژه می‌کنند. البته من توقعی از این زائران ندارم، فقط امیدوارم بتوانم با هدیه دعای خیر آنان برای فرج آقا امام زمان(عج)، ثانیه‌ای در ظهور ایشان نقش داشته باشم.

لحظاتی زیبا و پرخاطره

غفاری خاطرات زیبا و شنیدنی بسیاری از دوران خدمتش دارد. او دفتر خاطراتش را ورق می‌زند و یکی از آن‌ها را برایمان تعریف می‌کند: اوائل دوران خدمتم در حرم مطهر بود. بدهی داشتم و برای این‌که چکم برگشت نخورد، از سه نفر پول قرض کردم. آن پول را به همکارم دادم تا او فردای همان روز در حساب بانک واریز کند. در این میان، دهه کرامت هم بود و قرار بود فردا صبح برای خدمت در کاروان‌های طرح زیارتی «یا معین الضعفا(ع)» دو سه ساعتی به حرم مطهر بروم.

او می‌افزاید: صبح روزی که برای همراهی در اجرای مراسم طرح یا معین الضعفا(ع) رفتم، طبق روال همیشه با کاروان جمعی از زائران سالمند و کم‌توان با صندلی‌های چرخدار در حرم مطهر همراه شدم. وقتی به پشت پنجره فولاد رسیدیم. همان زمان، به حضرت رضا(ع) توسل کردم و گفتم: آقا این مشکل مالی‌ام را با بزرگواری خودتان حل کنید. پس از اتمام مراسم، هنوز در زیرگذر حرم مطهر بودم که همکارم زنگ زد و گفت؛ «پولی که قرض گرفته بودیم، برگشت». تعجب کردم و پرسیدم چطور ممکن است. او پاسخ داد: «همان جنسی که در مغازه داشتیم و سال‌ها کناری افتاده بود، مشتری برایش پیدا شد.» جالب است که خریدار هم درست مثل مبالغی که قرض کرده بودیم، پرداخته بود.

همچنین این خادم حرم مطهر رضوی از حس و حال خدمتش؛ از لحظه‌هایی که چشمش به گنبد و بارگاه امام مهربانی‌ها می‌افتد، برایمان می‌گوید: هر هفته که روز شیفت خدمتم فرا می‌رسد، رو به مضجع شریف حضرت رضا(ع) سلام می‌دهم و می‌گویم: آقا جانم توفیق انجام این خدمت را از من نگیر. دوست دارم تا لحظه‌ای که زنده هستم و توان دارم به زائرانتان خدمت کنم. اکنون که در دنیا در جوار شما خدمت می‌کنیم، امیدوارم در آخرت هم در جوار شما باشم.

غفاری خاطرنشان می‌کند: وقتی هم ساعت شیفت خدمتم به پایان می‌رسد، امیدوارم هفته آینده مجدد من را بطلبند تا به زائران ایشان که از راه‌های دور و نزدیک به این آستان باصفا مشرف می‌شوند در آرامش خدمت کنم.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.